พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 209

เซี่ยซีหว่านมองหลี่ยู่หลานแล้วพูดว่า “คุณป้าคะ พวกคุณเอาคุณปู่ไปซ่อนไว้ที่ไหนคะ พวกคุณรู้สึกกลัวแล้วใช่ไหมคะ พวกคุณกลัวว่าคุณปู่จะฟื้นขึ้นมาแล้วจะบอกความจริงเมื่อสิบกว่าปีก่อนงั้นเหรอคะ?”

“ความจริงอะไรเหรอ? เซี่ยซีหว่าน ฉันไม่เข้าใจว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร เหตุการณ์เมื่อสิบกว่าปีก่อนนั้นเห็นได้ชัดเจนว่าเธอเป็นคนผลักคุณปู่ตกบันได เราไม่ได้ให้เธอพบคุณปู่ก็เพราะคิดถึงความปลอดภัยของคุณปู่ ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้พ่อของเธอเป็นคนจัดการเองทั้งหมด ฉันแนะนำว่าเธออย่าเอาความคิดของเธอมากระทบต่อตัวของคุณปู่จะดีกว่า รีบกลับไปเลย !” ครั้งนี้น้ำเสียงของหลี่ยู่หลานแข็งกร้าวมาก เธอยืนยันว่าเซี่ยซีหว่านเป็นคนผลักคุณปู่ตกบันได และยังออกคำสั่งไล่เธอกลับไปอีกด้วย

เซี่ยซีหว่านไม่ได้เข้าไปวุ่นวายอีก เธอหันหลังและเดินลงบันไดไป

ทันใดนั้นเองก็มีสาวใช้คนหนึ่งออกมาจากในครัว ในมือของเธอถือถ้วยยาเอาไว้ แล้วพูดว่า “คุณท่านคะ ได้เวลากินยาแล้วค่ะ”

เซี่ยซีหว่านเดินผ่านสาวใช้ จากนั้นก็หยุดเดินและมองไปที่ถ้วยยา

สีหน้าของหลี่ยู่หลานเปลี่ยนไปในทันที เธอเดินลงมาพร้อมกับพูดไปด่าไปแถมยังตบสาวใช้คนนั้นไปอีกหนึ่งที แล้วพูดว่า “นางตัวดี ใครให้เธอยกออกมา รีบยกกลับไปเลยนะ !”

สาวใช้กำลังจะร้องไห้แต่ทำได้เพียงพูดว่า “ค่ะ คุณท่าน”

เซี่ยซีหว่านมองไปที่หลี่ยู่หลานอีกครั้ง ครั้งนี้สายตาของเธอเต็มไปด้วยคำถาม เธอจึงถามว่า “คุณป้าคะ คุณป่วยเหรอคะ? ฉันเป็นหมอ ฉันจับชีพจรให้คุณฟรี ๆ ได้นะคะ !”

หลี่ยู่หลานตกตะลึงและถอยไปข้างหลัง เธอไม่ยอมให้เซี่ยซีหว่านจับชีพจรของเธอ จึงพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน เธอรีบไปเร็ว ๆ เลย ถ้าเธอยังไม่ออกไปล่ะก็ ฉันจะให้คนมาไล่เธอออกไป !”

“คุณป้าคะ ถ้าอย่างนั้นคุณป้าก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฉันไปก่อนค่ะ” เซี่ยซีหว่านพูดจบก็เดินจากไป

เซี่ยซีหว่านออกจากคฤหาสน์ เธอหยุดเดินและหันหลังกลับไป เมื่อครู่นี้เธอได้กลิ่นจากถ้วยยาจีนถ้วยนั้น ถ้าเธอเดาไม่ผิดล่ะก็ นั้นคือถ้วยยาบำรุงครรภ์ !

หลี่ยู่หลาน ตั้งท้องแล้ว !

อันที่จริงเซี่ยเจิ้งกั๋วต้องการลูกชายมาโดยตลอด หลี่ยู่หลานให้กำเนิดลูกสาวสองคนให้เขาติด ๆ กันและไม่สามารถให้กำเนิดลูกชายได้ นี่เป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกเสียดายสำหรับเซี่ยเจิ้งกั๋วมาโดยตลอด

ไม่คิดว่าหลี่ยู่หลานอายุเยอะขนาดนี้แล้ว หัวใจของการจะให้กำเนิดลูกชายก็ยังไม่หายไป ตอนนี้เธออายุเกือบห้าสิบปีแล้ว แต่สามารถตั้งท้องลูกสามคนได้อย่างราบรื่น

เห็นได้ชัดว่าหลี่ยู่หลานใส่ใจลูกคนนี้มาก อาจเป็นเพราะกลัวว่าเธอจะทำลาย จึงไม่ต้องการบอกให้เธอรู้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตระกูลเซี่ยในช่วงเวลานี้จะเงียบสงบขนาดนี้ ดูเหมือนว่าที่พวกเขาทั้งหมดต้องการคือการบำรุงครรภ์และให้กำเนิดลูกชายเพื่อที่จะพลิกกลับเป็นฝ่ายชนะ

ทันใดนั้นก็มีเสียง “ติ๊ง” จากโทรศัพท์มือถือของเซี่ยซีหว่านดังขึ้น มีวีแชทเด้งเข้ามา

ซวงซวงส่งข้อความมาหาเธอ

ซวงซวงส่งรูปถ่ายมาแล้วพูดว่า “หว่านหว่าน ตอนนี้ฉันกำลังช้อปปิ้งอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วฉันก็พบใครบางคนเข้า เธอดูสิว่าใช่พ่อของเธอไหม?”

เซี่ยซีหว่านจิ้มดูที่รูปภาพ เป็นพ่อของเธอจริง ๆ ด้วย แต่ไม่ได้มีแค่พ่อของเธอเพียงคนเดียว ในภาพนั้นยังมีชายหนุ่มรูปงามอยู่ข้าง ๆ เขาด้วย มองดูแล้วคุ้นเคยมาก ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็นึกขึ้นได้ว่า ที่แท้ก็เป็นข่งเจินเอ่อร์เพื่อนซี้เมื่อก่อนของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ย !

เซี่ยเจิ้งกั๋วพาข่งเจินเอ่อร์ไปช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้า ในมือของเซี่ยเจิ้งกั๋วมีกระเป๋าใบใหญ่ใบเล็ก ดูเหมือนว่า เขาจะรูดบัตรไปเยอะมาก ข่งเจินเอ่อร์เกาะเขาอย่างสนิทสนม และหอมแก้มเขาเล็กน้อย

ซวงซวงพูดต่ออีกว่า “ดีจริง ๆ หว่านหว่าน พ่อของเธอรับเลี้ยงนักศึกษาข้างนอกด้วย”

ช่วงนี้เซี่ยซีหว่านค่อนข้างยุ่ง เธอจึงไม่มีเวลาควบคุมดูแลพ่อของเธอและไม่คิดว่าชีวิตความเป็นอยู่ของเซี่ยเจิ้งกั๋วจะผ่อนคลายสบายตัวมากขนาดนี้จนเลี้ยงคนรักอีกคนได้เลย

ธงแดงในครอบครัวนี้กำลังตั้งท้องบำรุงครรภ์ และธงสีสดใสข้างนอกกำลังโบกสะบัด และเขาก็ไม่กลัวว่าจะพลิกคว่ำแม้แต่น้อย

เซี่ยซีหว่านจึงตอบกลับว่า “ซวงซวง ขอบคุณเธอมากเลยนะที่เธอส่งเซอร์ไพรส์มาให้ฉัน”

หลังจากปิดวีแชท เซี่ยซีหว่านก็โทรออกไปยังเบอร์หนึ่ง เพียงไม่นานปลายทางก็กดรับสาย เสียงอันนุ่มนวลและมีเสน่ห์ของเยี่ยหลิงส่งผ่านเข้ามาว่า “หว่านหว่าน นึกยังไงถึงโทรหาฉันได้ล่ะ?”

“หลิงหลิง ฉันจะเล่าเรื่องสนุก ๆ ให้เธอฟัง หลี่ยู่หลานตั้งท้องแล้ว แต่พ่อของฉันอยู่ข้างนอกแถมยังรับเลี้ยงข่งเจินเอ่อร์คนนั้นเป็นคนรักของเขาด้วย”

“ช่างร้อนแรงอะไรขนาดนี้?” หัวใจขี้เม้าท์ของเยี่ยหลิงลุกโชนขึ้น เธอพูดต่อว่า “หว่านหว่าน เธอต้องการทำอะไร ร่วมมือกับข่งเจินเอ่อร์เหรอ ศัตรูของศัตรูคือมิตรอย่างนั้นเหรอ?”

เซี่ยซีหว่านส่ายหัว แล้วพูดว่า “ข่งเจินเอ่อร์คนนั้นไม่ใช่คนดีอะไร เธอไม่เหมาะสมที่จะเป็นเพื่อนเรา ตอนนี้เรามีข้อต่อรองอยู่ในมือแล้ว เราสามารถเริ่มโจมตีจัดการพวกเขาโดยที่ไม่ทันตั้งตัวได้ แม้ว่าหลี่ยู่หลานจะทำชั่วมากมายหลายอย่าง แต่ถึงอย่างไรชีวิตเด็กในท้องของเธอก็ไม่มีความผิด ฉันไม่อยากลงมือแต่จะปล่อยให้สุนัขกัดกันเองเถอะ เรารอดูการแสดงดี ๆ กันดีกว่า”

“ตกลงหว่านหว่าน ฉันเชื่อเธอ เธอควรจะทำลายล้างตระกูลเซี่ยให้สิ้นซากตั้งนานแล้ว !”

...

ณ บ้านตระกูลเซี่ย หลี่ยู่หลานตำหนิสาวใช้คนนั้นอย่างรุนแรงอีกครั้ง จากนั้นจึงดื่มยาบำรุงครรภ์ในขณะที่ยังร้อนอยู่

ทันใดนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์เข้า เซี่ยเหยียนเหยียนโทรมา

หลี่ยู่หลานกดรับสายอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า “ว่าไงจ้ะเหยียนเหยียน”

“แม่คะ ยาบำรุงครรภ์แม่ดื่มให้ตรงเวลานะคะ เด็กคนนี้สำคัญมาก คุณพ่ออยากได้ลูกชายมาตลอด ก่อนหน้านี้หนูเคยหาตำรายาสมุนไพรพื้นเมืองที่ให้กำเนิดลูกชายที่ใช้ได้ผลมาให้แม่กิน เด็กที่อยู่ในท้องแม่ตอนนี้ต้องเป็นลูกชาย 99% อย่างแน่นอนค่ะ แม่แค่ให้กำเนิดลูกชายอย่างปลอดภัย ไม่ว่าเซี่ยซีหว่านจะต่อสู้ยังไงก็ทำอะไรแม่ไม่ได้หรอกค่ะ”

เมื่อฟังคำพูดที่กำชับแล้วกำชับอีกของเซี่ยเหยียนเหยียน หลี่ยู่หลานก็วางมือลงบนท้องของเธอและยิ้มอย่างมีความสุขว่า “เหยียนเหยียน ลูกไม่ต้องเป็นห่วง แม่กินยาบำรุงครรภ์ตรงเวลาอยู่แล้ว แม่จะให้กำเนิดลูกชายคนนี้ออกมาอย่างแน่นอน !”

“ว่าแต่แม่คะ คุณพ่ออยู่บ้านหรือเปล่าคะ พ่ออยู่กับแม่หรือเปล่าคะ?”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้สีหน้าของหลี่ยู่หลานก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันทีเหมือนผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้ง ตอนนี้เธอถูกเซี่ยเจิ้งกั๋วจัดให้เป็นเมียเก็บไปแล้ว ไม่ว่าเธอจะเอาอกเอาใจเขาแค่ไหน แม้ใช้ความสามารถทั้งตัว เซี่ยเจิ้งกั๋วก็ไม่สนใจเธอ และตอนนี้ทั้งสองคนก็แยกกันอยู่ ตอนกลางคืนเขานอนในห้องหนังสือและไม่เคยไปที่ห้องของเธออีกเลย

เซี่ยเจิ้งกั๋วไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เพียงแค่เธอปรนนิบัติรับใช้อย่างเต็มที่ เซี่ยเจิ้งกั๋วก็ยังมีความสุขมาก

“เหยียนเหยียน พ่อของลูกไม่มีคุณธรรมเลย ช่วงนี้เขาไม่ค่อยกลับบ้าน เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้กลับมาบ้านแถมทำสีหน้าไม่ดีกับแม่ด้วย” หลี่ยู่หลานพูดบ่น

“แม่คะ คุณพ่อมีอารมณ์ร้ายเป็นเรื่องปกติ เขาไม่รู้ว่าแม่ตั้งท้อง ถ้าเขารู้ว่าแม่ตั้งท้อง เขาจะต้องดีอกดีใจแน่นอนค่ะ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดคุณพ่อแล้ว แค่อีกไม่กี่วันแม่อดทนหน่อยนะคะ ถึงเวลานั้นจัดให้คุณพ่อชุดใหญ่เลยค่ะ”

หลี่ยู่หลานทำได้เพียงตอบตกลง ถึงอย่างไรในตอนนี้เธอก็ไม่มีข้อต่อรองใด ๆ จึงพูดว่า “ตกลงจ้ะ”

“มีอีกเรื่องหนึ่งค่ะแม่ ตอนนี้คุณปู่อยู่ที่ไหนคะ ห้ามให้เซี่ยซีหว่านรู้เด็ดขาดนะคะ ก่อนหน้านี้เซี่ยซีหว่านเจอคุณปู่หลายครั้งแล้ว หนูสงสัยว่าเธออาจจะปักเข็มให้คุณปู่ด้วย เพราะหนูเห็นคุณปู่ขยับนิ้วได้นิดหน่อยแล้วค่ะ !”

การที่คุณปู่เซี่ยขยับนิ้วได้เพียงเล็กน้อยนั้นทำให้เซี่ยเหยียนเหยียนและหลี่ยู่หลานรู้สึกหวาดกลัว ในคืนนั้นทั้งสองคนพูดจนเซี่ยเจิ้งกั๋วยอมโยกย้ายคุณปู่เซี่ยไปที่อื่น

หลี่ยู่หลานเห็นชอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แน่นอนว่าเธอรู้ว่าเรื่องนี้สำคัญมาก แม้ว่าเซี่ยเจิ้งกั๋วจะหัวโบราณและเห็นแก่ตัว แต่เขาก็กตัญญูจริง ๆ ถ้าให้เขารู้ว่าเธอกับเหยียนเหยียนสมคบคิดกันผลักคุณปู่ตกบันได แล้วโยนความผิดให้เซี่ยซีหว่าน ผลที่ตามมานั้นเธอไม่อยากจะคิดเลย ความลับนี้จำเป็นต้องเก็บไว้ให้ดี !

...

หลังจากวางสายแล้ว หลี่ยู่หลานก็กลับไปที่ห้องนอนของเธอ เธออาบน้ำและพร้อมที่จะเข้านอน

แต่ทันใดนั้นเสียง “ติ๊ง” ก็ดังขึ้น มีข้อความส่งเข้ามา

เธอเปิดข้อความก็พบภาพถ่ายที่ส่งมาจากหมายเลขที่ไม่ประสงค์ออกนาม

หลี่ยู่หลานกดเปิดดูก็เห็นว่าเป็นรูปถ่ายของเซี่ยเจิ้งกั๋วกำลังเดินช้อปปิ้งอยู่ห้างสรรพสินค้ากับข่งเจินเอ่อร์ และยังมีรูปถ่ายของเซี่ยเจิ้งกั๋วพาข่งเจินเอ่อร์ไปเปิดห้องที่โรงแรมด้วย