พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 210

รูม่านตาของหลี่ยู่หลานเบิกกว้างในทันที จากนั้นความโกรธก็พุ่งขึ้นมาจุกภายในหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว เธอแทบอดทนรอไม่ไหวจนอยากจะพุ่งเข้าไปในรูปถ่ายและใช้มือฉีกสุนัขตัวผู้ตัวเมียคู่นี้ให้เป็นชิ้น ๆ !

ไม่น่าแปลกใจที่ตอนกลางคืนเซี่ยเจิ้งกั๋วไม่ค่อยกลับบ้าน ที่แท้เขาก็เลี้ยงสาวสวยคนหนึ่งอยู่ข้างนอก เขาคลุกคลีอยู่กับสาวสวยคนนี้ทั้งวัน เธอก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว ทำให้ร่างกายของเธอรับไม่ไหวแล้ว ดังนั้นตอนกลางคืนเขาจึงไม่มาที่ห้องของเธอ

หลี่ยู่หลานซูมภาพให้ขยายใบหน้าของข่งเจินเอ่อร์มากขึ้น เธอจำข่งเจินเอ่อร์ได้อย่างรวดเร็ว นางแมวโมยคนนี้ เมื่อก่อนนี้เธอไม่ใช่เป็นสุนัขตัวหนึ่งที่คอยตามเสี่ยวเตี๋ยลูกสาวของเธอเหรอ?

ได้ยินมาว่าสถานการณ์ครอบครัวของเธอแย่มาก แต่เธอไม่คิดว่าความคิดของข่งเจินเอ่อร์จะตีแผ่มาถึงพ่อของเพื่อนร่วมชั้น เมื่อเธอเห็นกระเป๋าใบใหญ่ใบเล็กที่เซี่ยเจิ้งกั๋วกำลังถืออยู่ในมือซึ่งเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยทั้งนั้น และทั้งหมดมูลค่าไม่น้อยเลย

เธอเป็นนางแมวขโมยจริง ๆ !

ตอนนี้หลี่ยู่หลานโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เธออยู่ในตำแหน่งเมียน้อยเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงกลัวเป็นพิเศษว่าเมียน้อยคนอื่น ๆ จะเลียนแบบทางสู่ความสำเร็จของเธอ เมื่อก่อนเธอจับตามองเซี่ยเจิ้งกั๋วอย่างเข้มงวด เขาคงคิดไม่ถึงว่าตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องลูกชายของเขาและอยู่บ้านอย่างยากลำบาก แต่เขากลับอยู่ข้างนอกทรยศเธอ !

หลี่ยู่หลานใช้เล็บจิกลงบนฝ่ามือด้วยความโกรธจัด จากนั้นเธอก็กดโทรออกไปยังหมายเลขโทรศัพท์ของเซี่ยเจิ้งกั๋วด้วยอารมณ์ที่อดทนอดกลั้น

ตอนนี้เซี่ยเจิ้งกั๋วอยู่ในห้องพักของโรงแรม ข่งเจินเอ่อร์กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องอาบน้ำ เขาอาบน้ำเสร็จอย่างรวดเร็วและกำลังรอข่งเจินเอ่อร์ ทันใดนั้นโทรศัพท์จากหลี่ยู่หลานก็ดังขึ้น

เซี่ยเจิ้งกั๋วไม่มีความรู้สึกดีต่อหลี่ยู่หลานอีกแล้ว เมื่อเธอโทรมา เซี่ยเจิ้งกั๋วจึงรู้สึกหมดอารมณ์ในทันที เขารับโทรศัพท์และพูดด้วยอารมณ์โกรธว่า “หลี่ยู่หลาน ดึกขนาดนี้แล้วคุณโทรหาผมทำไม?”

เดิมทีหลี่ยู่หลานคิดว่าเซี่ยเจิ้งกั๋วจะหวาดผวาและละอายใจบ้าง แต่เซี่ยเจิ้งกั๋วกลับถามเธอด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ ความรังเกียจและความเบื่อหน่าย ทำให้หลี่ยู่หลานดูเหมือนกับคนโง่เขลา เธอพบว่าเธอยังคงไร้เดียงสาเกินไป ความอาฆาตแค้นฉายชัดขึ้นบนใบหน้าของเธอ แต่เธอกลับต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้แล้วพูดว่า “เซี่ยเจิ้งกั๋ว ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนคะ ทำไมดึกขนาดนี้แล้ว คุณถึงยังไม่กลับมาที่บ้านคะ?”

“ฉันคบค้าสมาคมอยู่ข้างนอก กำลังคุยเรื่องธุรกิจ ผมไม่มีเวลาคุยกับคุณหรอก ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมจะวางสายก่อน” เซี่ยเจิ้งกั๋วพูดจบก็กำลังจะกดวางสาย

ทันใดนั้นหลี่ยู่หลานก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “เซี่ยเจิ้งกั๋วคะ คุณคุยเรื่องธุรกิจอยู่กับประธานใหญ่คนไหนเหรอคะ ตอนนี้ฉันว่างพอดี ฉันจะไปช่วยดูสักหน่อยค่ะ”

ทันใดนั้นเสียง “ปึง” ของประตูห้องน้ำก็เปิดออก เซี่ยเจิ้งกั๋วเงยหน้าขึ้นมอง ข่งเจินเอ่อร์เดินออกมา

ปีนี้ข่งเจินเอ่อร์อายุเพียง 20 กว่าปีเท่านั้น เธออยู่ในวัยที่กำลังสดใส หน้าตาสะสวย ถือว่าเป็นสาวสวยที่มีผิวพรรณและความงามที่ต้องกล่าวถึง เธอเป็นคนประเภทที่ประธานใหญ่ผู้ร่ำรวยชอบรับเลี้ยงประเภทนั้นมาโดยตลอด

ตอนนี้บนตัวเธอนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมา เมื่อเห็นเซี่ยเจิ้งกั๋วคุยโทรศัพท์ เธอจึงเดินเข้าไปกอดเอวของเซี่ยเจิ้งกั๋วอย่างถือวิสาสะ

เซี่ยเจิ้งกั๋วรู้สึกหายใจไม่สะดวกเล็กน้อยในทันที แม้แต่สิ่งที่หลี่ยู่หลานพูด เขาก็ไม่ได้ยินเสียงเลย เขาแค่รู้สึกว่ามีเสียงดังเอะอะโวยวายที่ปลายสาย จากนั้นเขาก็กดวางสายและปิดเครื่องในทันที

ข่งเจินเอ่อร์กอดเซี่ยเจิ้งกั๋ว แล้วพูดว่า “ประธานเซี่ยคะ ภรรยาหน้าเหลืองในบ้านของคุณโทรมาตรวจสอบตำแหน่งอีกแล้วเหรอคะ?”

ข่งเจินเอ่อร์เกลียดเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยและหลี่ยู่หลานแม่ลูกคู่นี้มาก ในเวลานั้นพวกเขาดูถูกคนอื่น และให้คนถอดเสื้อผ้าของเธออยู่ที่บาร์ พวกเขาทำร้ายเธอจนเกือบจะถูกข่มขืน

ตอนนี้เธอตามจับเซี่ยเจิ้งกั๋วแล้ว แม้ว่าเธอจะจับเจ้าชายที่มีทั้งเงินและอิทธิพลอย่างซูซีไม่ได้ แต่ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะทำให้ประธานใหญ่วัยกลางคนอย่างเซี่ยเจิ้งกั๋วหลงใหลได้ เซี่ยเจิ้งกั๋วยินดีที่จะใช้จ่ายเงินให้กับเธอ และก็ไม่มีนิสัยแปลกประหลาดเช่นการทรมานคน เขาอบอุ่นและเอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี ข่งเจินเอ่อร์จึงมีชีวิตที่สะดวกสบายมาก

เซี่ยเจิ้งกั๋วหันกลับมาพลางกอดข่งเจินเอ่อร์ไว้ในอ้อมอกของเขา แล้วพูดว่า “เจินเอ่อร์ อย่าไปสนใจภรรยาหน้าเหลืองคนนั้นเลย การแต่งงานของเรามีอยู่แค่ในนามเท่านั้น ฉันก็ไม่ได้ไปที่ห้องของเธอแล้ว ตอนนี้หัวใจของฉันทั้งหมดอยู่ที่หนูแล้ว”

ตอนนี้เซี่ยเจิ้งกั๋วหลงใหลข่งเจินเอ่อร์มาก ในวัยของเขานั้นชื่นชอบหลงใหลนักศึกษาสาวผิวขาวและหน้าตาสะสวยอย่างข่งเจินเอ่อร์มาก เมื่อเปรียบเทียบกับเสียงเอะอะโวยวายของหลี่ยู่หลานแล้ว ข่งเจินเอ่อร์เป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน เข้าใจ และอ่อนหวานหยาดเยิ้ม

ความบริสุทธ์ของข่งจินเอ่อร์ที่มอบให้เขาในวันนั้น หลังจากที่เขาสร่างเมาข่งเจินเอ่อร์ก็นอนอยู่ในอ้อมอกของเขา และเขาก็เหมือนได้สิ่งที่ล้ำค่ามาครอบครอง

หลี่ยู่หลานไม่ใช่สำหรับเขา ซึ่งถือเป็นการชดเชยส่วนที่ขาดของเขาไป

นอกจากนี้ คิ้วของข่งเจินเอ่อร์ยังค่อนข้างคล้ายกับคิ้วของหลินสุ่ยเหยา เซี่ยเจิ้งกั๋วจึงรับเลี้ยงดูเธออยู่ข้างนอกทันทีอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย

ข่งเจินเอ่อร์ยิ้มและโอบรอบคอของเซี่ยเจิ้งกั๋ว

...

บ้านตระกูลเซี่ย เมื่อเสียงจากปลายสายดัง “ตู๊ด ตู๊ด” หลี่ยู่หลานก็ทุบโทรศัพท์ด้วยความโกรธจัด เซี่ยเจิ้งกั๋วกล้าที่จะวางสายของเธอ !

เขากำลังทำอะไรอยู่ เขาต้องเปิดห้องกับนางแมวขโมยคนนั้นแน่

ห้างก็ช้อปแล้ว เสียเงินเยอะขนาดนี้แล้ว ถ้ากลางคืนจะไม่เปิดห้องมันจะเป็นไปได้ยังไง?

หลี่ยู่หลานนั่งอย่างกระสับกระส่ายราวกับมดที่ถูกไฟถ่านเผา เธอรู้สึกโมโหมากจริง ๆ ไม่ได้ เธอจะปล่อยผ่านไปไม่ได้ !

หากไม่ให้ข่งเจินเอ่อร์นางแมวขโมยคนนั้นได้ลิ้มรสความดุร้ายของเธอ หล่อนอาจจะคุกคามมาถึงตำแหน่งของเธอด้วย !

แล้วอีกอย่าง ตอนนี้เธออุ้มท้องลูกชายอยู่ เซี่ยเจิ้งกั๋วสามารถทำอะไรกับเธอได้ นอกจากจะให้เธอยอมเป็นแม่พระ?

หลี่ยู่หลานรีบโทรหาเลขาของเซี่ยเจิ้งกั๋ว และบังคับถามว่า เซี่ยเจิ้งกั๋วจองห้องพักอยู่โรงแรมไหน จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋าและตามไปฆ่าเขาที่โรงแรมทันที

...

หลี่ยู่หลานรีบไปที่โรงแรม เมื่อพบห้องแล้ว เธอก็นำนายช่างปลดล็อคมาเอง ไม่มีการล็อคจากในห้อง นายช่างจึงปลดล็อคเพื่อเปิดประตูห้องได้อย่างรวดเร็ว

หลี่ยู่หลานผลักประตูและรีบพุ่งตรงเข้าไปอย่างรวดเร็ว เซี่ยเจิ้งกั๋วกับข่งเจินเอ่อร์กำลังอยู่บนเตียง

เมื่อมีคนบุกเข้ามา ข่งเจินเอ่อร์ก็กรีดร้องเสียงดัง “ว้าย” ออกมา เซี่ยเจิ้งกั๋วกระโดดขึ้นดึงผ้าห่มบังตัวเองพลางมองไปที่หลี่ยู่หลานด้วยใบหน้าสีแดงก่ำแล้วพูดว่า “หลี่ยู่หลาน คุณมาได้ยังไง ออกไปเดี๋ยวนี้นะ !”

ทั้งเซี่ยเจิ้งกั๋วและข่งเจินเอ่อร์ไม่คิดว่าหลี่ยู่หลานจะมาที่นี่ ระหว่างทางมาที่นี่หลี่ยู่หลานได้ซ้อมวิธีตบนางแมวขโมยนับครั้งไม่ถ้วน เธอจึงรีบวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับคว้าผมยาวของข่งเจินเอ่อร์เอาไว้ในมือแน่นพลางกัดฟันด้วยความโกรธจัด จากนั้นเธอก็ดึงข่งเจินเอ่อร์ลงมาจากเตียงอย่างแรง

ข่งเจินเอ่อร์ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่ยู่หลานจริง ๆ

“อ๊ะ !” ข่งเจินเอ่อร์ปิดหน้าของตัวเองแล้วกรีดร้องเสียงดังสนั่น

“นังแมวขโมย แกกล้าล่อลวงสามีของฉันแล้วก็ไม่มองดูตัวเองว่าเป็นยังไง แกไม่อายเหรอ แกเป็นถึงเพื่อนร่วมชั้นของลูกสาวฉัน แต่แกกล้าปีนขึ้นบนเตียงพ่อของเพื่อนร่วมชั้นงั้นเหรอ ! ในเมื่อแกไร้ยางอาย งั้นฉันจะลากแกออกไปให้ทุกคนได้ดูผู้หญิงต่ำช้าที่เป็นนางแมวขโมยคนนี้ให้เต็มตา !”

ร่างกายของหลี่ยู่หลานเต็มไปด้วยพละกำลัง เธอลากผมยาวของข่งเจินเอ่อร์ออกมาจากห้องจนไปถึงด้านนอกห้องและโยนเธอทิ้งไว้ตรงทางเดินของโรงแรม