พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 212

ข่งเจินเอ่อร์หยุดชะงัก เธอพ่ายแพ้ให้กับคำพูดที่ทิ่มแทง และตรงไปตรงมาของเซี่ยซีหว่านโดยสมบูรณ์

“เซี่ย...เซี่ยซีหว่าน ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะใจร้ายขนาดนี้ เธอไม่ได้ต่างไปจากหลี่ยู่หลาน เซี่ยเหยียนเหยียน และเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเลยสักนิด เธอรู้ตัวไหม?” ข่งเจินเอ่อร์พูดต่อว่าเซี่ยซีหว่านด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว

เซี่ยซีหว่านมองข่งเจินเอ่อร์และพูดว่า “แล้วมันจะทำไมล่ะ เธอมายุ่งกับพ่อของฉันแบบนี้ เธอคาดหวังให้ฉันพูดขอบคุณเธออย่างนั้นเหรอ?”

“...” ข่งเจินเอ่อร์พูดไม่ออก คำพูดของเซี่ยซีหว่านทิ่มแทงเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

“เธอรู้ไหมว่าหลี่ยู่หลานพยายามมากแค่ไหนในการตั้งครรภ์เด็กคนนี้ เธอกับเซี่ยเหยียนเหยียน คาดหวังในตัวเด็กคนนี้เป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้เด็กคนนี้ได้จากไปแล้ว เธอคิดว่าพวกเขาจะปล่อยเธอไปอย่างนั้นเหรอ ฉันแค่อยากจะมาเตือนสิ่งที่พวกเขาจะทำกับเธอต่อจากนี้ต่างหากล่ะ เธอถามฉันว่าฉันแตกต่างจากพวกเขาอย่างไร ฉันตอบได้ในทันทีเลยว่าฉันแตกต่างจากพวกเขา สำหรับพวกเขาแล้ว เธอไม่มีค่าอะไรเลย และพวกเขาจะต้องฆ่าเธอเพื่อระบายความโกรธแค้นอย่างแน่นอน แต่เธอยังมีค่าสำหรับฉัน พูดในสิ่งที่ฉันต้องการสิ แล้วฉันจะยืนเคียงข้างเธอเอง”

ข่งเจินเอ่อร์รู้สึกโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว ทั้งหมดนี้เป็นแผนของเซี่ยซีหว่าน แต่เธอไม่มีอำนาจมากพอที่จะไปต่อสู้กับพวกเขา เธอจึงทำได้เพียงแค่อดทนเท่านั้น

ข่งเจินเอ่อร์ยิ้มอย่างดูถูก และพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน เธอไม่คิดว่าฉันมีตัวเลือกที่สามบ้างเหรอ ตอนนี้พ่อของเธอหลงใหลในตัวฉันมาก อีกไม่นานฉันก็จะกลายเป็นแม่เลี้ยงของเธอ !”

เซี่ยซีหว่านหัวเราะเยาะราวกับกำลังฟังเรื่องตลก และพูดว่า “เธอไม่มีวันได้เป็นแม่เลี้ยงของฉันหรอก เพราะฉันได้ตัดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกกับเซี่ยเจิ้งกั๋วไปนานแล้ว แต่ถ้าเธออยากเป็นแม่เลี้ยงของเซี่ยเหยียนเหยียนและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ย ฉันจะช่วยเธอเอง ไม่คิดเลยว่าเธอจะอยากช่วยฉันถึงเพียงนี้ ฉันรู้สึกตื้นตันใจมากเลยล่ะ”

“...”

ข่งเจินเอ่อร์โกรธมากจนพูดไม่ออก แค่เธอคิดว่าได้เป็นแม่เลี้ยงของเซี่ยเหยียนเหยียน และเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยจริง ๆ เธอก็รู้สึกขนลุกจนตัวสั่นแล้ว ตอนนี้ตระกูลเซี่ยวุ่นวายมาก เซี่ยเจิ้งกั๋วใช้ชีวิตโดยการพึ่งพาลูกสาวของเขา ตัวเธอเองอายุแค่ 20 กว่าปีเท่านั้น เธอจะแต่งงานกับผู้ชายอายุ 50 ปีได้อย่างไร?

สิ่งที่เธอต้องการในตอนแรกคือกอบโกยเงินจากเซี่ยเจิ้งกั๋วให้ได้มากที่สุด จากนั้นก็ออกจากเมืองนี้ไปหาผู้ชายคนอื่น

ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านมองแผนการทั้งหมดของข่งเจินเอ่อร์ออกอย่างทะลุปรุโปร่ง รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ เธอพูดว่า “ข่งเจินเอ่อร์ พ่อของฉันคงจะให้เงินเธอจำนวนมหาศาลสินะ เธอไม่อยากได้เงินพวกนั้นอีกเหรอ ก่อนที่หลี่ยู่หลาน เซี่ยเหยียนเหยียน และเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยจะมาคิดบัญชีกับเธอ เธอรีบมาตกลงกับฉันก่อนเถอะ เพราะความอดทนของฉันมันมีขีดจำกัด !”

ในที่สุดข่งเจินเอ่อร์ก็พ่ายแพ้ให้กับเซี่ยซีหว่าน ตอนนี้เธอยังพอมีเวลากอบโกยเงินของเซี่ยเจิ้งกั๋ว เธอจึงพูดว่า “เอาล่ะเซี่ยซีหว่าน ฉันจะบอกเธอ”

...

ณ โถงทางเดินของโรงพยาบาล พยาบาลเข็นเตียงหลี่ยู่หลานออกมาจากห้องผ่าตัด เซี่ยเหยียนเหยียน รีบวิ่งเข้าไปแล้ว เธอมองหมอด้วยท่าทีที่จริงจัง และพูดว่า “หมอคะ แม่ของฉันเป็นยังไงบ้างคะ เด็กยังปลอดภัยไหมคะ?”

หมอส่ายหัวและพูดว่า “เด็กเสียชีวิตแล้วครับ เมื่อครู่นี้เราได้ทำการขูดมดลูกของผู้ป่วยเรียบร้อยแล้ว เดิมทีผู้ป่วยตั้งครรภ์ตอนอายุค่อนข้างเยอะแล้ว หากไม่ใส่ใจและดูแลครรภ์ให้ดีก็คงจะรักษาเด็กคนนี้เอาไว้ไม่ได้อย่างแน่นอนครับ”

เมื่อหมอพูดจบก็เดินออกไปในทันที

เซี่ยเจิ้งกั๋วรู้สึกเหมือนโดนชกเข้าที่กลางหน้าอย่างแรง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเป็นคนทำร้ายลูกชายของเขาด้วยมือของเขาเอง

“พ่อคะ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ ข่งเจินเอ่อร์เป็นเพื่อนของเสี่ยวเตี๋ยไม่ใช่เหรอคะ ทำไมพ่อถึงไปยุ่งกับเธอได้คะ แม่ตั้งครรภ์อยู่ อีกทั้งเด็กคนนี้ยังเป็นเด็กผู้ชาย เดิมทีพวกเราตั้งใจจะเซอร์ไพรส์พ่อในวันเกิดพ่อ แต่มันก็คงจะทำไม่ได้อีกต่อไปแล้ว !” เซี่ยเหยียนเหยียนกล่าว

หลังจากที่เซี่ยเจิ้งกั๋วต้องสูญเสียลูกชายไป เขาก็ตกอยู่ในความเศร้าโศก ตอนนี้เซี่ยเหยียนเหยียนกำลังกล่าวหาว่าเขาเลี้ยงเด็กสาว ก่อนหน้านี้เขากำลังอารมณ์ไม่ดีจึงพูดว่า “เหยียนเหยียน เรื่องฉาวโฉ่ที่แม่ของลูกทำก่อนหน้านี้ ลูกก็รู้อยู่แก่ใจดี พ่อเลี้ยงเด็กสาวแล้วมันจะทำไม ถ้าแม่ของลูกไม่มายืนตะโกนอย่างคนขาดสติแบบนั้น พ่อจะผลักเธอเหรอ เธอทำตัวเธอเองทั้งนั้น !”

“พ่อคะ ทำไมพ่อถึงพูดแบบนี้คะ !”

“เอาล่ะ ลูกเฝ้าแม่อยู่ที่นี่นะ พ่อจะกลับแล้ว” เมื่อเซี่ยเจิ้งกั๋วพูดจบก็เดินออกไปในทันที

เซี่ยเหยียนเหยียนยืนนิ่งอยู่กับที่ ดวงตาที่โกรธจัดของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เธอพยายามที่จะปีนขึ้นไป แต่ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้สักคน อีกทั้งยังฉุดเธอกลับมาอยู่ที่เดิมอีกด้วย

เมื่อเซี่ยเหยียนเหยียนหันกลับมา ในขณะเดียวกันเธอก็เห็นร่างเพรียวบางและสง่างามกำลังเดินเข้ามา เซี่ยซีหว่านมาที่นี่ !