พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 215

เซี่ยซีหว่านมองลู่หานถิง ดวงตาสดใสของเธอฉายแววเจ็บปวดเล็กน้อย เมื่อก่อนคุณชายลู่ไม่ใช่คนแบบนี้ ตอนนี้เขากำลังแสดงท่าทีรำคาญเธอเป็นอย่างมาก

ดวงตาเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เธอค่อย ๆ หยิบชุดนอนของเธอขึ้นมา และพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบเธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

...

ลู่หานถิงยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงหน้าต่าง ช่วงนี้เขาสูบบุหรี่บ่อยมาก เมื่อเขารู้สึกมืดมนและหงุดหงิด เขาจึงจำเป็นต้องพึ่งพาสารนิโคตินในบุหรี่เพื่อระงับความหงุดหงิดและทำให้เขารู้สึกดีขึ้น

เวลาผ่านไปเพียงไม่นานนักที่เขี่ยบุหรี่ก็เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ ขณะเดียวกันเสียง “คลิก” ที่ประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น ประตูถูกเปิดออกและกลิ่นหอมเย้ายวนก็ลอยฟุ้งออกมาจากห้องน้ำ

เธออาบน้ำเสร็จแล้ว

ลู่หานถิงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกมวน เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาด้วยท่าทางเบื่อหน่าย จากนั้นก็พูดว่า “คุณไปนอนก่อนเถอะ ผมจะไปนอนที่ห้องหนังสือ”

เมื่อลู่หานถิงพูดจบ เขาก็หันหลังและเตรียมตัวจะเดินออกไป

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็จับจ้องไปที่เรือนร่างของหญิงสาวและทำให้เขาหยุดนิ่งชะงัก ในทันที จากนั้นเขาก็เบิกตากว้าง

เซี่ยซีหว่านเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เธอถอดผ้าคลุมหน้าออกแล้วเผยให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กเท่าฝ่ามือ เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีแชมเปญ สีนี้ทำให้ผิวของเธอขาวผ่องและทำให้เธอดูน่าหลงใหลเป็นอย่างมาก

ลู่หานถิงตัวแข็งทื่อ เธอเป็นคนหัวโบราณและสงวนตัวมาโดยตลอด รูปแบบชุดนอนของเธอไม่เคยโชว์แขนหรือขาเลย เธอรู้จักนิสัยของเขาดีและเธอกลัวว่าเขาจะทำอะไรกับเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่คือรสนิยมแบบที่เขาชอบ

เมื่อเซี่ยซีหว่านเห็นลู่หานถิงจ้องมองเธอเช่นนี้ ผิวของเธอขาวผ่องราวกับหิมะ จากนั้นเซี่ยซีหว่านก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับเขย่งปลายเท้าของเธอเพื่อจูบเขา

ลู่หานถิงพูดว่า “ทำไมคุณถึงแต่งตัวแบบนี้ล่ะ?”

เซี่ยซีหว่านจูบเขาอีกครั้ง ร่างเพรียวบางกระพริบตาอย่างออดอ้อน และพูดว่า “คุณชายลู่คะ คุณจำได้ไหมคะ คุณเคยพูดว่าต่อให้เราทะเลาะกันหนักแค่ไหน เราก็จะต้องคืนดีกันให้ได้”

ก้นบุหรี่ที่ปลายนิ้วของลู่หานถิงตกลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันเซี่ยซีหว่านก็เอื้อมมือเรียวขาวของเธอออกมาคว้าเนคไทที่ห้อยอยู่ที่คอของเขา จากนั้นก็ดึงเข้าหาตัวเธออย่างแรง แล้วพูดว่า “มานี่สิค่ะ”

ลู่หานถิงถูกเซี่ยซีหว่านดึงให้เดินตาม ท่าทางที่เธอดึงเนคไทของเขาอย่างกล้าหาญนั้นทำให้เธอดูเหมือนกับแฟนสาวสุดสวยแสนโหด

เมื่อหัวเข่าของเขาชนเข้ากับขอบเตียง จากนั้นทั้งสองคนก็ล้มลงบนเตียงหนานุ่มทันที

เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะผลักเธอออกไปอย่างไร ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขารู้คือเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

“คุณชายลู่คะ เมื่อครู่นี้ฉันไม่ได้โวยวายไร้สาระนะคะ ฉันโกรธจริง ๆ ค่ะ ต่อไปนี้ห้ามให้เซี่ยเหยียนเหยียนเข้ามาใกล้คุณเด็ดขาดนะคะ !”