พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 215

เซี่ยซีหว่านมองลู่หานถิง ดวงตาสดใสของเธอฉายแววเจ็บปวดเล็กน้อย เมื่อก่อนคุณชายลู่ไม่ใช่คนแบบนี้ ตอนนี้เขากำลังแสดงท่าทีรำคาญเธอเป็นอย่างมาก

ดวงตาเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เธอค่อย ๆ หยิบชุดนอนของเธอขึ้นมา และพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบเธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

...

ลู่หานถิงยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงหน้าต่าง ช่วงนี้เขาสูบบุหรี่บ่อยมาก เมื่อเขารู้สึกมืดมนและหงุดหงิด เขาจึงจำเป็นต้องพึ่งพาสารนิโคตินในบุหรี่เพื่อระงับความหงุดหงิดและทำให้เขารู้สึกดีขึ้น

เวลาผ่านไปเพียงไม่นานนักที่เขี่ยบุหรี่ก็เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ ขณะเดียวกันเสียง “คลิก” ที่ประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น ประตูถูกเปิดออกและกลิ่นหอมเย้ายวนก็ลอยฟุ้งออกมาจากห้องน้ำ

เธออาบน้ำเสร็จแล้ว

ลู่หานถิงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกมวน เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาด้วยท่าทางเบื่อหน่าย จากนั้นก็พูดว่า “คุณไปนอนก่อนเถอะ ผมจะไปนอนที่ห้องหนังสือ”

เมื่อลู่หานถิงพูดจบ เขาก็หันหลังและเตรียมตัวจะเดินออกไป

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็จับจ้องไปที่เรือนร่างของหญิงสาวและทำให้เขาหยุดนิ่งชะงัก ในทันที จากนั้นเขาก็เบิกตากว้าง

เซี่ยซีหว่านเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เธอถอดผ้าคลุมหน้าออกแล้วเผยให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กเท่าฝ่ามือ เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีแชมเปญ สีนี้ทำให้ผิวของเธอขาวผ่องและทำให้เธอดูน่าหลงใหลเป็นอย่างมาก

ลู่หานถิงตัวแข็งทื่อ เธอเป็นคนหัวโบราณและสงวนตัวมาโดยตลอด รูปแบบชุดนอนของเธอไม่เคยโชว์แขนหรือขาเลย เธอรู้จักนิสัยของเขาดีและเธอกลัวว่าเขาจะทำอะไรกับเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่คือรสนิยมแบบที่เขาชอบ

เมื่อเซี่ยซีหว่านเห็นลู่หานถิงจ้องมองเธอเช่นนี้ ผิวของเธอขาวผ่องราวกับหิมะ จากนั้นเซี่ยซีหว่านก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับเขย่งปลายเท้าของเธอเพื่อจูบเขา

ลู่หานถิงพูดว่า “ทำไมคุณถึงแต่งตัวแบบนี้ล่ะ?”

เซี่ยซีหว่านจูบเขาอีกครั้ง ร่างเพรียวบางกระพริบตาอย่างออดอ้อน และพูดว่า “คุณชายลู่คะ คุณจำได้ไหมคะ คุณเคยพูดว่าต่อให้เราทะเลาะกันหนักแค่ไหน เราก็จะต้องคืนดีกันให้ได้”

ก้นบุหรี่ที่ปลายนิ้วของลู่หานถิงตกลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันเซี่ยซีหว่านก็เอื้อมมือเรียวขาวของเธอออกมาคว้าเนคไทที่ห้อยอยู่ที่คอของเขา จากนั้นก็ดึงเข้าหาตัวเธออย่างแรง แล้วพูดว่า “มานี่สิค่ะ”

ลู่หานถิงถูกเซี่ยซีหว่านดึงให้เดินตาม ท่าทางที่เธอดึงเนคไทของเขาอย่างกล้าหาญนั้นทำให้เธอดูเหมือนกับแฟนสาวสุดสวยแสนโหด

เมื่อหัวเข่าของเขาชนเข้ากับขอบเตียง จากนั้นทั้งสองคนก็ล้มลงบนเตียงหนานุ่มทันที

เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะผลักเธอออกไปอย่างไร ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขารู้คือเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

“คุณชายลู่คะ เมื่อครู่นี้ฉันไม่ได้โวยวายไร้สาระนะคะ ฉันโกรธจริง ๆ ค่ะ ต่อไปนี้ห้ามให้เซี่ยเหยียนเหยียนเข้ามาใกล้คุณเด็ดขาดนะคะ !”

ลู่หานถิงยกมือขึ้นมาปิดมุมตาที่มีสีแดงก่ำของเขา จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกมากระชากมือเล็กของเธอออกอย่างแรง

เซี่ยซีหว่านนิ่งชะงักในทันที

เซี่ยซีหว่านมองเขาด้วยท่าทางสับสน และพูดว่า “คุณชายลู่คะ คุณเป็นอะไรไปคะ คืนนี้...เรามาเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เถอะค่ะ ฉันพร้อมแล้วค่ะ หรือว่า...คุณไม่ต้องการฉันแล้วเหรอคะ?”

ลู่หานถิงตอบในใจว่า “ผมต้องการคุณ !”

เธอคือคุณนายลู่ เธอเป็นภรรยาของเขา แม้ว่าการแต่งงานในครั้งนี้จะดำเนินมาถึงจุดจบแล้วก็ตาม เขาก็ควรเป็นพรากพรหมจรรย์ของเธอไปซะ

ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เธอเป็นคนเสนอมันให้กับเขาเอง และเขาไม่ควรจะปฏิเสธมัน

แต่...

การที่ให้เธอเก็บมันเอาไว้น่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า

หลังจากการหย่า เธอก็จะแต่งงานใหม่เป็นครั้งที่สอง ในอนาคตเธอจะได้พบเจอกับผู้ชายที่ดีกว่าเขา เขาไม่ต้องการให้ผู้ชายคนนั้นโกรธเคืองเธอด้วยเหตุผลนี้ เขาต้องการให้เธอยังคงอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์แบบ เขาหวังว่าในอนาคตผู้ชายคนนั้นจะสามารถถนุถนอม หวงแหน และดูแลเธออย่างดี เขาไม่อยากจะทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้กับเธอ

ดังนั้นเขาจึงอยากให้เธอเก็บมันเอาไว้

ลู่หานถิงก้มศีรษะลง เขาซุกใบหน้าหล่อเหลาของเขาไว้บนผมยาวสีดำขลับของเธอ จากนั้นก็สูดดมกลิ่นหอมบนร่างกายของเธออย่างหื่นกระหาย และพูดว่า “วันนี้คุณเสนอตัวให้ผมขนาดนี้ คุณกลัวว่าตอนเราหย่ากันคุณจะไม่ได้รับผลประโยชน์เหรอครับ ท้ายที่สุดแล้วพวกเราก็ไม่ใช่สามีภรรยากันจริง ๆ มันก็แค่ความร่วมมือเท่านั้น คุณกลัวว่าผมจะไม่ให้เงินคุณเหรอครับ?”

ใบหน้าที่แดงก่ำของเซี่ยซีหว่านซีดเผือดลงในทันที แม้แต่ร่างกายของเธอก็แข็งทื่ออย่างรวดเร็ว

เขาพูดถึงเรื่องอะไร?

เซี่ยซีหว่านอยากจะปิดหูของเธอเพื่อไม่ให้ได้ยินคำพูดที่โหดร้ายเหล่านั้น แต่เขาบังคับให้เธอฟังมัน ทุกประโยคที่เขาพูดออกมานั้นดังก้องอยู่ในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อย่ากังวลไปเลย แม้ว่าคุณจะไม่เคยช่วยผมทำงานหาเงินแม้แต่หยวนเดียว อีกทั้งยังไม่เคยได้ทำงานหนัก แต่ผมก็มีน้ำใจต่อฝ่ายหญิงเสมอ ผมจะแบ่งเงินให้คุณตามทรัพย์สินส่วนกลางของสามีและภรรยา ถ้าให้พูดตรง ๆ การแต่งงานก็เหมือนการหาความสุขในเรื่องเซ็กส์ ผมจะให้เงินคุณตามจำนวนครั้งที่คุณขึ้นเตียงกับผม ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่เคยทำมันจนจบสักครั้ง แต่สิ่งที่พวกเราควรจะทำ พวกเราก็ได้ทำมันไปหมดแล้ว ผมไม่เอาเปรียบคุณหรอกครับ”

เมื่อลู่หานถิงพูดจบก็ลุกออกจากเตียงทันที จากนั้นก็วางเอกสารไว้บนโต๊ะข้างเตียง และพูดว่า “ผมได้เขียนข้อตกลงการหย่าไว้เรียบร้อยแล้ว คุณลองอ่านดูนะ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นชื่อลงไปได้เลยครับ”

“อีกอย่าง ก่อนกระบวนการหย่าจะเสร็จสมบูรณ์ ผมหวังว่าคุณจะเก็บความลับนี้ไว้ไม่ให้คุณย่ารู้ คุณย่าของผมจริงใจกับคุณมาก ได้โปรดอย่าใช้ประโยชน์จากท่าน เซี่ยซีหว่านถ้าผมจับได้ว่าคุณกล้าหลอกลวงหรือเล่นตุกติกอะไรก็ตามกับคุณย่าของผม ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้แน่ ! ”

ลู่หานถิงเปิดประตูห้องนอน และเดินออกไปในทันที

เซี่ยซีหว่านนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเตียง ความกระตือรือร้นราวกับไฟของเธอมอดดับลงด้วยความเยือกเย็นราวกับน้ำของเขาในทันที เธอลุกขึ้นนั่ง จากนั้นก็เดินไปหยิบเอกสารบนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมาอ่าน

คำว่า “ข้อตกลงการหย่า” ห้าคำนี้กระแทกตาเธอโดยตรง ในที่สุดเธอก็ต้องยอมรับความจริง เขาไม่ได้ล้อเล่น เขากำลังจะหย่ากับเธอจริง ๆ

เซี่ยซีหว่านรู้สึกว่าเบ้าตาของเธอกำลังเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาเมื่อเห็นห้าคำนี้ เธอรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เธอเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะไม่ต้องการให้น้ำตาของเธอไหลลงมา แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้อีกต่อไป น้ำตาของเธอไหลลงมาไม่หยุดจนทำให้ใบหน้าอันงดงามของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา