พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 290

จ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ ต่างยืนแข็งทื่ออยู่ตรงที่เดิม พวกเขาคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างง่ายดายเหมือนที่เซี่ยซีหว่านพูด แต่ใครจะรู้ว่ารองอธิการบดีโจวและอาจารย์อู๋ก็อยู่ด้วย พวกเขาเห็นเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้อย่างแจ่มแจ้งแล้ว

ขณะนี้อาจารย์อู๋กำลังสืบสวนจ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ พวกเขารู้ตัวเองว่าจบสิ้นแล้ว

สีหน้าของรองอธิการบดีโจวดูเศร้าหมองเป็นอย่างมาก การที่มหาวิทยาลัย T ของพวกเขาพ่ายแพ้ต่อการแข่งขันนั้นไม่เป็นไร แต่คาดไม่ถึงว่าตอนนี้จะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ขึ้นอีก เหมือนเป็นการตบหน้ามหาวิทยาลัย T อย่างแท้จริง

“จ้าวเว่ยและพวกนายทั้งสามคน รีบเก็บสัมภาระและตามมาที่สำนักงานของฉันโดยเร็วที่สุด ฉันจะลงโทษพวกนายอย่างเด็ดขาด !”

รองอธิการบดีโจวทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ และสะบัดแขนเสื้อเดินออกไปในทันที

จ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ มีสีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ ในที่สุดพวกเขาก็หนีไม่พ้นกับสิ่งที่พวกเขาทำผิดเอาไว้ พวกเขาจะต้องได้รับบทลงโทษที่ร้ายแรงตามมา และทุกคนต้องรับผิดชอบต่อชีวิตของตนเอง

ทันใดนั้นภาพใบหน้าเรียวเล็กที่งดงามของเซี่ยซีหว่านก็ปรากฏขึ้นในหัวของจ้าวเหว่ย ทำไมรองอธิการบดีโจวและอาจารย์อู๋ถึงได้บังเอิญไปอยู่ตรงนั้น ทั้งหมดนี้เป็นแผนการของเธอเหรอ?

เหงื่อเย็นไหลท่วมหัวของจ้าวเหว่ยจนเปียกชุ่ม เด็กสาวคนนั้นฉลาดเฉียบแหลมและมีไหวพริบความสามารถเป็นอย่างมาก เธอสามารถต่อกรกับศัตรูได้อย่างเฉียบแหลมและเด็ดขาดมาก เธอยอดเยี่ยมเหลือเกิน

เขาผิดไปแล้ว เขาไม่น่าเข้าไปแหย่คนแบบนี้เลย !

...

อาจารย์อู๋ตามหาเซี่ยซีหว่านจนเจอ และพูดว่า “ซีหว่าน เรื่องนี้ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว วางใจเถอะ รองอธิการบดีโจวจะจัดการกับจ้าวเหว่ยและสี่คนนั้นอย่างเด็ดขาดแน่นอน !”

ฟ่านเถียนฟังแล้วรู้สึกสับสน จึงเอ่ยถามว่า “หว่านหว่าน นี่มันหมายความว่าอะไรเหรอ จ้าวเหว่ยและพรรคพวกของเขาก็ขอโทษแล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องนี้เธอไม่ได้ปล่อยไปหรอกเหรอ?”

อาจารย์อู๋หัวเราะ และพูดว่า “ฟ่านเถียน ความฉลาดของเธอตามไม่ทันเซี่ยซีหว่านน่ะสิ ซีหว่านไม่ได้ USB มาหรอก USB นั่นเป็นของปลอม แต่ซีหว่านก็ต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ แถมยังบอกฉันล่วงหน้าว่าให้พารองอธิการบดีโจวไปดูการแสดงนี้ตรงด้านหลังด้วย เทียบกับการลงโทษของการทะเลาะวิวาทแล้ว พวกเขาจะต้องถูกอบรมไปอีกหลายสิบวัน ตอนนี้พวกเขาโดนทางมหาวิทยาลัย T แจ้งเรื่องจัดการแล้ว ผลลัพธ์นี้ทั้งสบายใจทั้งน่าสมเพชใช่หรือเปล่า หวังชง เซี่ยซีหว่านได้แก้แค้นให้นายแล้วนะ !”

พระเจ้า

ฟ่านเถียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ที่แท้เรื่องราวทั้งหมดก็เป็นแบบนี้นี่เอง เธอพูดว่า “หว่านหว่าน เธอช่าง…เธอช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ เลย ตอนแรกฉันก็รู้สึกงุนงงว่าทำไมเธอถึงปล่อยพวกนั้นไปอย่างง่ายดายแบบนี้ ที่แท้เธอก็ทิ้งกลอุบายอันโหดเหี้ยมเอาไว้นี่เอง ฉันนับถือเธอจริง ๆ เธอยอดเยี่ยมมาก ยอมเธอเลย !”

หวังชงรู้สึกตื้นตันใจมาก ภายในใจของเขารู้สึกอบอุ่นไปหมด เขาพูดว่า “ซีหว่าน ฉันขอบใจเธอมากนะ ”

เซี่ยซีหว่านเม้มริมฝีปากเพียงเล็กน้อย เธอจับมือฟ่านเถียนเอาไว้ จากนั้นก็มองหวังชง และพูดว่า “ยังจำที่ฉันพูดเอาไว้ตอนแรกได้ไหม ฉันเคยพูดว่า ใครลงมือทำก็จะหนีไปไม่ได้แม้แต่คนเดียว พวกเราทุกคนในมหาวิทยาลัย A ของเราเก่งที่สุด ไม่มีใครสามารถมากลั่นแกล้งเราได้ !”

บรรดานักศึกษาทุกคนของมหาวิทยาลัย A ที่อยู่ตรงจุดเกิดเหตุนั้น ดวงตาของทุกคนก็เปลี่ยนเป็นแดงก่ำขึ้นในทันที ก่อนที่เซี่ยซีหว่านยังไม่มา พวกเขาเอาแต่นอนในชั้นเรียนแทบทั้งวัน และเดินเตร็ดเตร่ไปมาไปวัน ๆ อย่างไร้จุดหมาย

หลังจากที่เซี่ยซีหว่านปรากฏตัวขึ้น พวกเขาก็รู้สึกราวกับว่ามีแรงจูงใจขึ้นมาทันที เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังและความอบอุ่น มหาวิทยาลัย A เปรียบเหมือนเป็นบ้านของพวกเขาอีกหลังหนึ่งแล้ว

วันนี้มหาวิทยาลัย A ได้กลายเป็นความภาคภูมิใจของพวกเขาในทันที

พวกเขาจะเปลี่ยนภาพพจน์ของทุกคนที่มีต่อมหาวิทยาลัย A ให้ได้ หลังจากนี้ถ้าหากมีใครถามว่าเรียนจบจากมหาวิทยาลัยไหน พวกเขาก็สามารถบอกแก่ทุกคนได้เต็มเสียงด้วยความภาคภูมิใจว่า...มหาวิทยาลัย A ！

อาจารย์อู๋รู้สึกมีความสุขที่สุด เขารู้ว่าตัวเองเก็บของล้ำค่ามาได้ ตามการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา เซี่ยซีหว่านเด็กสาวคนนี้น่าจะทำให้เขาประหลาดใจได้มากกว่านี้แน่นอน

“เอาล่ะ ทุกคนไม่ต้องยืนอยู่ที่นี่กันแล้ว วันนี้มหาวิทยาลัย A ของพวกเราได้แชมป์มานะ เย็นนี้ฉันจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารทุกคนเอง ฉันขอเชิญทุกคนมากินอาหารทะเลมื้อใหญ่ และพาทุกคนไปร้องคาราโอเกะกัน !” อาจารย์อู๋ป่าวประกาศ

จริงเหรอ?

ดีจริง ๆ เลย !

เย้ เย้ เย้ ！

บรรดานักศึกษาทุกคนต่างดีใจกันอย่างมาก ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ

ในอีกทางด้านหนึ่ง ฉงเหวินมองไปยังบรรดานักศึกษาเหล่านั้นที่กำลังตะโกรเอะอะโวยวายกันอยู่เป็นกลุ่ม จากนั้นเขาก็มองไปยังชายหนุ่มข้างกายของเขา และพูดว่า “นายน้อยครับ ดูเหมือนว่าคุณหนูเซี่ยจะไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเราแล้วนะครับ เธอสามารถจัดการทุกอย่างด้วยตัวเองได้เป็นอย่างดีมากเลยครับ เธอยอดเยี่ยมมากจริง ๆ ครับ”

ลู่หานถิงกลับไปแล้วกลับมาที่สนามแข่งบาสเก็ตบอลอีกครั้ง เพื่อช่วยเซี่ยซีหว่านเขาจึงตัดสินใจกลับมา

เขาเฝ้าดูอยู่ด้านหลังของเซี่ยซีหว่านมาโดยตลอด เขาเฝ้ามองดูทุกอย่างด้วยความเงียบสงบ