พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 40

เรื่องตลกของเซี่ยซีหว่านนั้น ทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับเหมือนเพิ่งผ่านการเล่นรถไฟเหาะมา

ใบหน้าหล่อเหลาของซูซีตอนนี้ดูกระอักกระอวนเหมือนคนมีทุกข์ยิ่งกว่าตอนแรก เขาเงยหน้ามองเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยด้วยความขอไปทีอย่างไม่เต็มใจ

“เสี่ยวเตี๋ย แต่งงานกับผมนะ จากนี้ไปผมจะทำให้คุณมีความสุข”

เมื่อเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยฟังคำกล่าวสาบานขอแต่งงานที่สั้นห้วนประโยคนั้น ในใจก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาทันที แต่เธอไม่อยากทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก จึงยื่นมือของเธอออกไป

“พี่ซูซี ฉันจะแต่งงานกับพี่ค่ะ”

ซูซีนำแหวนเพชรที่อยู่ในมือค่อย ๆ สวมไปที่นิ้วนางของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ย

ทันใดนั้นก็มีเสียง “ติ๊ง” ดังขึ้น เป็นเสียงจากโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของซูซีที่มีข้อความสั้น ๆ ส่งเข้ามา

ซูซีขยับตัวหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างเชื่องช้า แล้วกดเปิดข้อความนั้น

ไม่กี่วินาทีต่อมา ร่างสูงโปร่งของเขาก็ตัวแข็งทื่อทันที

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยกำลังรอให้เขาสวมแหวนบนนิ้วนางให้เธอ ตอนนี้เธอเห็นเขาจ้องไปที่ข้อความสั้น ๆ นั้นตัวแข็งทื่อ เธอจึงเอ่ยถามออกไป

“พี่ซูซี พี่เป็นอะไรไป ใครส่งข้อความนั้นมาหาพี่ ข้อความนั้นมีอะไรคะ?”

ซูซีได้สติกลับมาแล้วหันหลังเดินไปทันที

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกสับสนมึนงง และในตอนนี้ซูซีก็รีบเร่งฝีเท้าเดินออกมาอย่างรวดเร็ว

ซูซีมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเซี่ยซีหว่าน เขาคว้าแขนเรียวเล็กของเธอไว้แล้วลากเธอขึ้นไปชั้นบน

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ใบหน้าเรียวสวยของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยซีดเผือดเป็นสีขาวลงทันที เธอจับชายกระโปรงผ้าชีฟองแสนสวยแล้ววิ่งตามไป

“พี่ซูซี พี่จะไปไหน พี่จะพาเซี่ยซีหว่านไปไหน พี่อย่าโดนเธอปั่นหัวนะ อย่าทิ้งฉันไป...อ๊าย!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยกำลังจะวิ่งตามขึ้นไปชั้นบน แต่เธอโชคไม่ดีเหยียบชายกระโปรงตัวเอง เลยทำให้เธอตกลงมาด้านล่างทันที

แคว๊ก

กระโปรงผ้าชีฟองตัวสวยขาดหลุดลุ่ย เผยให้เห็นต้นขาของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยโผล่ออกมา

เธอกรีดร้องแล้วพยายามปิดสภาพที่ดูแย่ของตัวเองเอาไว้

ขณะนั้นแขกในงานทุกคนก็ชี้ไม้ชี้มือมาที่เธอ ทั้งเห็นใจ สงสาร ตลกขบขัน และเหมือนกำลังดูการแสดงสนุก ๆ เรื่องหนึ่ง…ซึ่งมีอยู่ในทุกสายตาของทุกคนที่มองมา

เดิมทีเธอเป็นนางเอกในงานหมั้นครั้งนี้ และพรุ่งนี้ก็อาจจะกลายเป็นคู่รักที่ผู้หญิงจากตระกูลดังในเมืองไห่เฉิงทุกคนต่างพากันอิจฉา แต่ตอนนี้เธอกลับถูกทิ้งกลางงานหมั้น ซึ่งได้กลายเป็นเรื่องตลกขบขันอย่างน่าอับอาย

หลายคนเริ่มหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายไปที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ย

“อย่าถ่ายนะ! อย่าถ่าย!” จากนั้นหลี่ยู่หลานก็แหวกฝูงชนเข้ามาแล้วรีบใช้ผ้าคลุมขนแกะมาคลุมเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเอาไว้ทันที

หลี่ยู่หลานไม่คาดคิดมาก่อนว่างานหมั้นครั้งนี้จะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้นเต็มไปหมด ความจริงแล้วที่เชิญเซี่ยซีหว่านมาก็เพื่อจะใช้โอกาสนี้จัดการเธอให้เสื่อมเสียชื่อเสียง แต่เซี่ยซีหว่านกลับมาทำลายงานหมั้นนี้ลงอย่างไม่เป็นท่า

ข้อความที่ส่งมานั้น ความจริงแล้วมันคือเรื่องอะไรกันแน่?

เกี่ยวกับเซี่ยซีหว่านเหรอ?

......

ซูซีลากเซี่ยซีหว่านขึ้นมาชั้นบนแล้วผลักเธอเข้าไปในห้องทันที จากนั้นเขาก็ล็อกประตู ต่อมาเขาก็เข้ามาบีบไหล่หอมกรุ่นของเซี่ยซีหว่านอย่างแรง

“ข้อความที่คุณส่งหาผม มันหมายความว่ายังไง?”

แววตาสดใสของเซี่ยซีหว่านตอนนี้ฉายแววยิ้มเยาะเล็กน้อย “ผลตรวจร่างกายของโรงพยาบาล แค่นี้ก็ไม่เข้าใจเหรอ? ว่าฉันยังบริสุทธิ์”

ข้อความที่ซูซีได้รับจากเซี่ยซีหว่าน มันคือสิ่งที่ไม่มีอะไรซับซ้อนเลย และนั่นคือใบรายงานผลตรวจจากโรงพยาบาลที่รับรองว่าเธอยังบริสุทธิ์

เธอเคยบอกว่าจะส่งของขวัญงานหมั้นชิ้นใหญ่ให้พวกเขา ผลตรวจร่างกายจากโรงพยาบาลฉบับนี้ก็คือของขวัญแสดงความยินดีที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว

สีหน้าของซูซีตอนนี้เต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ “ผมไม่เชื่อ ผมไม่เชื่อ คุณไม่บริสุทธิ์มาตั้งนานแล้ว ผมเห็นกับตาว่าตอนที่อยู่ในถ้ำคุณกับผู้ชายคนหนึ่งนอนกอดกันในสภาพที่เสื้อผ้าลุดหลุ่ย อีกอย่างคุณก็แต่งงานเข้าสวนโหย่วหลานแล้ว อีกทั้งยังเลี้ยงดูเด็กหนุ่มหน้าหล่อนั่น แล้วยังไปเกี่ยวพันกับลู่หานถิง คุณผ่านผู้ชายมามากมายขนาดนั้น เนื้อตัวคุณต้องสกปรกแล้วแน่ ๆ!”

เซี่ยซีหว่านมองเขาที่ตอนนี้เหมือนใกล้จะเสียสติ แต่เอาเข้าจริงมันกลับน่าขัน

“พูดจบหรือยัง? ดูเหมือนว่าผลตรวจจากโรงพยาบาลคงจะไม่สามารถเยียวยาจิตใจสกปรก คับแคบและไม่ยอมรับความจริงของคุณได้”

“คุณหลอกผม เซี่ยซีหว่าน ผลตรวจจากโรงพยาบาลมันสามารถทำขึ้นมาได้ นั่นรวมถึงผลตรวจใบนั้นด้วยแน่ ๆ นี่คุณยังไปโรงพยาบาลเพื่อสร้างเรื่องขึ้นมา คุณ…”

เซี่ยซีหว่านยื่นมือออกมา แล้วตบเข้าที่หูของเข้าอย่างแรง

โอ้ย

ซูซีเบี่ยงหน้าหล่อทั้งหน้าของเขาด้วยความเจ็บปวด

เซี่ยซีหว่านสะบัดเขาออก จากนั้นจึงหยิบใบผลตรวจร่างกายฉบับนั้นเขวี้ยงใส่หน้าหล่อเหลาของซูซีอย่างแรง

“ซูซี คุณอย่าประเมิณตัวเองสูงไปหน่อยเลย คิดดูสิทุกวันนี้คนอย่างคุณน่ะยังจะสมควรได้รับคำโกหกจากฉันอยู่อีกเหรอ?”

ซูซีหยิบใบผลตรวจจากโรงพยาบาลที่อยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วตั้งใจอ่านอยู่หลายรอบ

“ซูซี ในสายตาของฉัน คุณไม่ใช่คนโง่เขลา ในปีนั้นฉันช่วยผู้ชายคนหนึ่งจากหิมะตกที่หนาวจัด และการที่จะทำให้ร่างกายของเขาอุ่นขึ้น พวกเราก็เลยต้องกอดกันอยู่แบบนั้น อีกอย่างตอนนั้นฉันอายุเท่าไหร่เอง ทำไมคุณถึงคิดเป็นอย่างอื่นไปได้ นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้วยังเชื่อสนิทใจอยู่อีกเหรอ?”

ซูซีขยำใบผลตรวจนั้นจนยับยู่ยี้ จากนั้นเขาก็เดินไปกุมไหล่หอมของเซี่ยซีหว่านเอาไว้ “หว่านหว่าน ผมผิดไปแล้ว เป็นความผิดของผมเอง ผมเข้าใจคุณผิด ผมไม่หมั้นกับเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยแล้ว คุณอยากจะทำลายตระกูลเซี่ยใช่ไหม ได้ ผมจะช่วยคุณเอง คุณให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะ เราสองคนมาเริ่มต้นกันใหม่ ได้ไหม?”

เซี่ยซีหว่านเห็นสีหน้าที่ดุร้ายสุดขีดของซูซี ก็เอ่ยอย่างเย็นชาว่า “ตอนนั้นคุณหักหลังฉันทำไม ทำไมคุณถึงได้ยืนยันว่าฉันเป็นคนผลักคุณปู่ ซูซี คุณบอกเหตุผลฉันมาเดี๋ยวนี้นะ!”

ซูซีขอบตาแดงรื้นขึ้นมาทันที เส้นเลือดบนฝ่ามือของเขาเดือดพล่าน “หว่านหว่าน เรื่องนี้ผมขอให้มันผ่านไปได้ไหมและไม่ต้องพูดถึงมันอีก ผมจะชดใช้ให้คุณเอง จากนี้ไปผมจะรักและดูแลคุณอย่างดี”

เขาก็ยังไม่ยอมพูดออกมา

หลายปีที่ผานมาเซี่ยซีหว่านไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมเขาถึงใส่ร้ายเธอแบบนั้น?

แม่ของเธอเอ็นดูเขาขนาดนั้น ทั้งยังเคยหมั้นหมายเขาและเธอไว้ตั้งแต่ยังเล็ก และตอนนั้นเธอก็เรียกซูซีว่าพี่ชาย

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้!

จนตอนนี้ เขาก็ยังไม่ยอมพูดมันออกมา

“ซูซี คุณรู้เอาไว้นะ ว่านับตั้งแต่วินาทีที่คุณยืนกรานใส่ร้ายฉัน เราสองคนไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันอีก ดังนั้น ตอนคุณเห็นฉันกับผู้ชายคนนั้นกอดกันแล้วยังถูกเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยยุยง คุณถูกเป่าหูให้เชื่อโดยไม่สงสัยอะไรเลย เพียงแค่เพราะฉันทรยศคุณ คุณก็เลยสามารถทำลายฉันอย่างโหดร้ายได้อย่างไม่ละอาย แม้กระทั่งทำให้ฉันต้องกลายเป็นเหมือนทาสในกรงขังของคุณ ซูซี คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ที่ฉันมองคุณแล้วฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนแค่ไหน?”

ซูซีจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาส่องสว่างเป็นประกายของเธอ ซึ่งมันสว่างใสจนไม่เห็นความขุ่นมัวใด ๆ ราวกับว่าหากเขาจ้องเข้าไปในนั้นอย่างทะลุปรุโปร่ง ตาของเขาอาจจะกลายเป็นสิ่งสกปรกไปเลย

บางครั้งเขาก็ยิ่งหวังไม่อยากให้เธอเฉลียวฉลาดถึงเพียงนี้

เขาถูกเป่าหูมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้น เขาที่ร่างกายเหมือนตกอยู่ในนรกจะมีวิธีไหนบ้างไหมที่จะลากเธอให้มาลงนรกด้วยกัน?

“หว่านหว่าน ผมรักคุณ และคุณก็รู้ดีว่าผมรักคุณมากแค่ไหน วันนี้ที่คุณนำใบรับรองแพทย์ฉบับนั้นมาทำให้งานหมั้นพัง ไม่ใช่เพราะว่าคุณใช้ความรักของผมที่มีต่อคุณมาเป็นเครื่องมือหรอกเหรอ?”

“ใช่แล้ว ฉันใช้ความรักของคุณมาเป็นเครื่องมือ เหมือนกับที่สิบปีก่อนที่คุณใช้ความเชื่อใจและไว้ใจของฉันแล้วเอามีดมาแทงข้างหลังฉัน ซูซี เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างต่อกันแล้ว ต่อจากนี้จะไม่มีความรู้สึกรักใคร่ใด ๆ อีกมีเพียงแค่เรื่องบุญคุณและความแค้นเท่านั้น!”

เซี่ยซีหว่านผลักเขาออกแล้วหันหลังเดินจากไป

“หว่านหว่าน” ซูซีเรียกเธอด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้แล้วจริง ๆ เหรอ?”

เซี่ยซีหว่านไม่ได้หันกลับมามองเขา “ซูซี ในเมื่อคุณเลือกทางเดินของคุณแล้ว ก็อย่าได้หันหลังกลับไปมองที่เดิมอีก เพราะฉันเองก็จะไม่มีวันหันหลังกลับมาเดินร่วมทางกับคุณ”

เซี่ยซีหว่านเปิดประตูห้องออกแล้วเดินออกไป