พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 56

เซี่ยซีหว่านยกริมฝีปากขึ้นแล้วพูดว่า “เธอรู้ไหม สิบปีมานี้...ฉันคิดถึงเธอทุกวันเลยนะ”

“แน่นอนว่าฉันเชื่อ และฉันก็รู้ว่าหว่านหว่านจะต้องกลับมาในสักวันหนึ่ง ดังนั้นสิบปีมานี้ฉันจึงไม่กล้าที่จะขี้เกียจเลยสักวัน พยายามก้าวไปข้างหน้า ทำให้ตัวเองเป็นคนที่ยอดเยี่ยม เพื่อที่จะ...ผลักเธอให้ตกลงไปในหุบเหวลึกอีกครั้งหนึ่งอย่างไรล่ะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นหนึ่งในหญิงงามของเมืองไห่เฉิงที่เกิดและเติบโตขึ้นมาได้อย่างงดงามและมีน้ำเสียงที่ไพเราะ แม้ตอนที่เธอพูดคำว่า “จะส่งแกไปลงนรก” ก็ยังคงเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน อดที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกขนลุกขนพองไม่ได้

เซี่ยซีหว่านมองแสงแดดยามเช้าที่ส่องประกายระยิบระยับจากนอกหน้าต่างแล้วตอบกลับอย่างผ่อนคลายว่า “ฉันน่ะมาจากเหวลึกนะ แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยที่จะหวาดกลัวเหวลึกหรอก กลับกันถ้าเป็นเธอที่ใช้ชีวิตอยู่บนสวรรค์มาตลอด ฉันรับรองเลยว่าการที่เธอกลับมาในครั้งนี้มันจะเป็นการร่ำลาสวรรค์ของเธอ สิบปีสำหรับเธอมันคือความเมตตาอันยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันแล่วล่ะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงตัดสายไป

เซี่ยซีหว่านเก็บโทรศัพท์มือถือ จากนั้นจึงลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปล้างหน้าล้างตา อาจกล่าวได้ว่าแม้หลี่ยู่หลานจะให้กำเนิดเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยที่เปรียบเสมือนขยะนั่นแล้ว แต่ว่าสำหรับเซี่ยเหยียนเหยียนนั้นเป็นศัตรูที่ไม่อาจดูถูกได้

เธอไม่เคยลืมว่าเซี่ยเหยียนเหยียนเมื่อตอนสิบปีก่อนนั้นทำตัวต่ำต้อยเพียงใด ตอนนั้นเธอและเยี่ยหลิงเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด เซี่ยเหยียนเหยียนมักจะชอบแอบยืนมองพวกเธอด้วยใบหน้าริษยาอยู่ที่มุมห้อง พอเธอเรียกให้เขามาเล่นด้วยกัน เซี่ยเหยียนเหยียนมักจะชอบดึงทึ้งชายเสื้อด้วยความประหม่า ขี้อายและขลาดกลัว

ตอนเธอกับเยี่ยหลิงคุยกัน เซี่ยเหยียนเหยียนก็จะทำตัวเล็กเงียบเชียบไม่พูดไม่จา ตอนที่เธอหันไปมองเขา เขาก็มักจะยิ้มอย่างเขินอายแล้วพูดเสียงเบาว่าเธอพูดไม่เก่ง เป็นแค่ผู้ฟังก็พอแล้ว

มีครั้งหนึ่งที่เซี่ยเหยียนเหยียนช่วยเธอ คาดไม่ถึงว่าเธอจะกระโจนเข้ามาขวางจนถูกสุนัขกัดเข้า

ตอนนั้นเซี่ยเหยียนเหยียนเพิ่งจะอายุสิบกว่าปีเองด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เซี่ยซีหว่านรู้สึกว่าเซี่ยเหยียนเหยียนที่เดินอยู่บนตำแหน่งอันสูงศักดิ์นี้ช่างดูกล้ำกลืนฝืนทนและเจ็บปวดใจ

เยี่ยหลิงไม่ชอบเซี่ยเหยียนเหยียนเอามาก ๆ ตอนนั้นเยี่ยหลิงเคยกระซิบบอกเธอว่าเซี่ยเหยียนเหยียนน่ะเป็นพวกหน้าเนื้อใจเสือและเตือนให้ระวังตัวเองเอาไว้ด้วย

ช่างน่าเสียดายตอนนั้นเธอคิดว่าเซี่ยเหยียนเหยียนเป็นเพื่อนที่แสนดี ไม่ทันได้เตรียมป้องกันตัวจากเธอเลยสักนิด จนกระทั่งถูกเธอผลักลงไปในเหวลึกนั่นแหละ

วันนี้เซี่ยซีหว่านไม่ได้ออกไปไหนจึงไปช่วยหญิงชรารดน้ำต้นไม้ในสวนหลังบ้าน เธอเพียงแค่กำลังรออย่างเงียบ ๆ

ตอนบ่าย เซี่ยซีหว่านเปิดแอพเหวยป๋อ เซี่ยเหยียนเหยียนกำลังขึ้นเป็นที่นิยมในการค้นหาแล้วเรียบร้อย

เซี่ยเหยียนเหยียนเขียนข้อความโพสต์ลงในเหวยป๋อว่า “พอได้ยินว่ามีข่าวร้ายเกิดขึ้น ฉันจึงรีบร้อนกลับเข้าประเทศ คุณแม่ได้ทำผิดพลาดลงไปครั้งใหญ่ ฉันจะไม่ขอให้ใครให้อภัย เพียงแค่ขอให้เธอได้มีโอกาสใช้เวลาช่วงปลายของชีวิตก็พอ ฉันยินดีที่จะแบกรับความผิดทั้งหมดที่คุณแม่ได้ก่อไว้เองค่ะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนโพสต์รูปภาพหนึ่งภาพ เป็นภาพที่ถ่ายจากภายในโรงพยาบาล หลี่ยู่หลานนอนอยู่ในห้องไอซียู ใบหน้าของเธอถูกสวมด้วยหน้ากากออกซิเจนแล้วยังต่อสายให้น้ำเกลือ เซี่ยเหยียนเหยียนที่นั่งอยู่ตรงหัวเตียงกำลังกุมมือของหลี่ยู่หลานเอาไว้แน่นด้วยความโศกเศร้าและเจ็บปวด

เซี่ยซีหว่านยิ้มขัน โพสต์ของเซี่ยเหยียนเหยียนในเหวยป๋อนั้นช่างไร้ที่ติจริง ๆ โพสต์ข้อความในฐานะที่เป็นลูกสาวแล้วตัวเองก็แสดงบทบาทเป็นบุคคลบริสุทธิ์กตัญญูกตเวทีในทุกแง่ทุกมุม เรียกได้ว่าเป็นตัวอย่างการแก้วิกฤตการณ์ของสื่อได้เลย

สิบปีมานี้เซี่ยเหยียนเหยียนได้ใจผู้คนไปมากมาย แม้เธอจะไม่ได้เขาไปอยู่ในวงการบันเทิง แต่ว่าเธอมีผู้ติดตามในเหวยป๋อมากถึงสิบแปดล้านคน และส่วนใหญ่ก็เป็นพวกคลั่งไร้สติปัญญาบ้าพลัง

เซี่ยซีหว่านเปิดดูโพสต์อยู่ครู่หนึ่ง เซี่ยเหยียนเหยียนลงโพสต์ไปเพียงสิบนาที ยอดกดไลก์ก็เป็นล้านแล้ว ด้านหลังการค้นหาที่กำลังนิยมมีข้อความกล่าวถึงอย่างล้นหลาม

ความคิดเห็นที่กำลังนิยมเป็นเช่นนี้

“นางฟ้าเหยียนเหยียน อย่าร้องไห้เลยนะ มีพวกเราอยู่เสมอ”

“ที่เทพธิดาเหยียนเหยียนต้องทุกข์ทรมานกับชีวิตนั่นก็เป็นเพราะพ่อแม่แบบนี้สินะ?”

“ทำไมล่ะ หลี่ยู่หลานทำผิดไปมากมายก็จริง แต่หล่อนได้ไปฆ่าคนจุดไฟเผาบ้านใครหรือยัง ชาวโซเชียลอย่างพวกแกจะบีบคนอื่นให้ตายเลยเหรอ?”

“จู่ ๆ ฉันก็พบอะไรบางอย่าง พวกแกว่ามันไม่แปลกเหรอ ดูเหมือนว่าตั้งแต่เซี่ยซีหว่านกลับมาจากบ้านนอกแล้วตระกูลเซี่ยก็มักจะมีแต่กลิ่นคาวเลือดคุ้งไปหมด”

“พระเจ้า แกพูดเตือนออกมาแบบนี้ฉันเลยเพิ่งจะเอะใจ เซี่ยซีหว่านกลับมาได้แค่ไม่กี่เดือน ตระกูลเซี่ยก็บ้านแตกสาแหรกขาดเสียแล้ว”