พัง นิยาย บท 64

ฉันบีบมือน้ำหวานแน่น ก่อนจะสวมกอดเธอ...

"ขอบคุณมากน้ำหวาน" เธอยิ้มแล้วยื่นไมค์คืนให้พี่ที แล้วเดินลงไปนั่งข้าง ๆ สามีตัวเอง

"เอาหล่ะค่ะ... ถึงเวลาแล้วที่เจ้าสาวจะโยนช่อดอกไม้ ใครโสดรอรับเลยนะคะ เจ้าสาวพร้อมไหม" ฉันรับช่อดอกไม้จากมือณีเวีย ก่อนจะพยักหน้ารัว

ฉันมองไปรอบ ๆ งาน ทุกคนตื่นเต้น เดินออกมาหน้าเวทีกันใหญ่

"โยนเลย" เริ่มมีเสียงเชียร์ ฉันหันไปพยักหน้าให้กิ่ง ก่อนที่กิ่งจะเปิดเพลง เพลงนึงขึ้นมา

เธอคือทุกสิ่ง ในความจริงในความฝัน... คือทุกอย่างเหมือนใจต้องการ... เธอเป็นนิทาน ที่ฉันอ่าน ก่อนหลับตาและนอนฝัน...

เธอคือหัวใจ ไม่ว่าใครไม่อาจเทียมเทียบเท่าเธอ... ช่างโชคดีที่เจอ ได้ตกหลุมรักเธอ... ได้มีเธอ เคียงข้างกัน

คงจะมีเพียงเธอทำให้โลกนั้นหยุดหมุน เพียงเธอสบตาฉัน... คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้... ตรงที่เธอ

เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ... ฉันจะทำทุก ๆ ทางด้วยวิญญาณและหัวใจ... นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด... ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว...

(คู่ชีวิต: Cocktail)

ฉันกำช่อดอกไม้แน่น ก่อนจะค่อย ๆ เดินลงมาหาคุณพ่อ... คุณพ่อนั่งมองฉัน ท่านคงสงสัยว่าฉันกำลังทำอะไร...

"เมย์..." ฉันไม่ตอบ… แต่ก้มลงกระซิบท่านเบา ๆ

"ไหนคุณพ่อบอกว่า... อยากขอคุณแม่แต่งงานไงคะ..." ฉันยิ้มกว้าง แล้วส่งช่อดอกไม้ในมือให้คุณพ่อถือ

สปอร์ตไลท์ส่องมาที่เราสี่คน… คุณแม่ยืนขึ้นตกใจ เมื่อเห็นคุณพ่อ ถือช่อดอกไม้ของฉัน... ตรงเข้าไปหา...

พี่ทีจับมือฉันแน่น เราสองคนมองหน้ากัน แล้วยิ้มให้กันไม่หุบ...

คุณพ่อค่อย ๆ นั่งคุกเข่าต่อหน้าคุณแม่... ท่านยิ้ม... แล้วยื่นช่อดอกไม้ในมือให้...

"คุณทิพย์ คุณจะแต่งงานกับผมได้หรือยัง"

เสียงตบมือดังขึ้นสนั่น... ตามด้วยเสียงแซวเบา ๆ จากเด็ก ๆ คุณแม่เอามือทาบอก มองซ้ายที ขวาที ก่อนจะหน้าแดงเป็นลูกตำลึง...

"คุณสมบัติ อะไรกัน อายเด็ก ๆ ค่ะ" คุณแม่รับช่อดอกไม้จากคุณพ่อไปกอดแนบอก... ก่อนจะบิดตัวเขินอาย...

"จะแต่งไม่แต่ง ปวดขาแล้วนะ" ฉันแอบขันคุณพ่อเบา ๆ คุณแม่รีบปาดน้ำตา ก่อนจะพยักหน้ารับ

"แต่งสิ คุณก็... ไหนล่ะคะ แหวนเพชร" คุณแม่ยื่นมือซ้ายให้คุณพ่อสวมแหวน

"ไม่มี ลืมซื้อ" อ้าว!

คุณแม่ทำหน้าบึ้งแล้วชักมือกลับทันที คุณพ่อขำเบา ๆ ก่อนจะดึงมือคุณแม่กลับมา...

คุณพ่อ… หยิบแหวนเพชรวงหนึ่งจากกระเป๋าเสื้อ... ท่านมองหน้าคุณแม่... ก่อนจะค่อย ๆ บรรจงสวมแหวนให้

ฉันเอามือปิดปากซบอกพี่ที... ฉันดีใจจนทำตัวไม่ถูก เรามีความสุขกันสักที ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ แล้วก็ฉัน... ฉันมีความสุขจนร้องไห้ไม่หยุดเลย

พี่ทีกอดฉันแน่น พร้อมกับคุณพ่อที่กอดคุณแม่แน่นเหมือนกัน

"ขอแสดงความยินดีกับ คุณพ่อสมบัติ คุณแม่ทิพย์ด้วยนะคะ ยินดีด้วยจริง ๆ ค่า" ณีเวียเช็ดน้ำตาบนเวที เธอยิ้ม และกล่าวแสดงความยินดีกับเรา

เราถ่ายรูปรวมกัน ปาร์ตี้กัน สนุกสนาน... กลับกรุงเทพ ฉัน พี่ที คุณพ่อ และคุณแม่ เราตั้งใจจะไปจดทะเบียนสมรสพร้อมกัน... เราจะเป็น อนันธรากุล กันอย่างเต็มตัว...

เมื่อจบงาน... ตอนนี้ฉันขอนอนพักเอาแรงก่อน... เห้อ... จะได้พักรึป่าว เพราะลูกชายคุณแม่ก็อาสาเอาไปนอนด้วยแล้ว... งั้น... ฉันกับพี่ทีก็ฟรีกันน่ะสิ...

"เมย์..." นั่นไง... ฉันรีบหันหน้าไปมองเขา... แค่สบตาเท่านั้น ฉันก็ดันตัวลุกขึ้นไปคร่อมเขาแล้ว

"วันนี้เมย์จะลงโทษพี่ที... ที่แกล้งเมย์" ฉันกดแขนสองข้างเขาติดเตียง พี่ทีได้แต่ยิ้ม และจ้องฉันตาเป็นประกาย

"เอาสิ พี่อยากโดน... อยากโดนทั้งคืนเลย..." ฉันปล่อยมือเขา แล้วค่อย ๆ กดนิ้วชี้ลง... ริมฝีปากนุ่ม...

เขาเบิกตากว้าง...

ก่อนที่มือว่าง ๆ ของฉัน... จะเริ่มลูบไล้แผงอกหนา... แล้วค่อย ๆ ดึงเสื้อผ้าอาภรณ์เขาออกจากตัว...

ฉันโน้มลง... ประกบจูบเร่าร้อนสลับกับลิ้นอุ่น... ตอนนี้ลิ้นทั้งสอง... มันเริ่มคลอเคลียบดขยี้... จนแล้วจนเล่า... จนเริ่มมีเสียงครางแผ่วเบา... ดังแผ่วๆออกมาจากลำคอ...

อื้ม~ อื้ม~

ด้วยไฟปรารถนาที่พุ่งพล่านในตัว... ริมฝีปากบาง ๆ ของฉัน... เริ่มขยับลงมาซุกไซร้ซอกคอเขา... ฉันบดจูบมันซ้ายขวา ก่อนจะไล่มือบาง... กรีดกรายไปทั่วซิกแพคคู่สวย...

"ซี๊ด... อ่าส์... เมียพี่ต้องแบบนี้"

ฉันยิ้มร้ายชอบใจ... ก่อนจะก้มลงส่งริมฝีปากเล็ก ๆ ระดมจูบทั่วกายเขา

ฉันกดปากลงช้า ๆ ช้า ๆ ค่อย ๆ เลื่อนต่ำลงมา... จวบจนถึง...มังกรใหญ่

ฉันลูบไล้สัมผัสมันเพียงชั่วครู่ ก่อนที่มันจะแข็งชูชันผงาดเด้งสู้มือฉัน

"อ่าส์ แม่มังกรสินะ..." เขาครางเบา ๆ แต่ทำฉันร้อนระอุไปทั้งตัว

ฉันเหลือบมองเจ้าของมังกรร้าย... ก่อนที่จะจับพวงหรรษาที่เคียงข้าง... คลึงเบา ๆ

"อ่าส์ เมย์... " ฉันไม่สนใจเสียงครางกระเส่า ภายในใจ นึกขัน... อยากทรมานเขาอีกระรอก

ฉันค่อย ๆ รูดมังกรร้ายขึ้นลง ก่อนจะละเลงลิ้น ตวัดเลียยอดปลายมันช้า ๆ ช้า ๆ

"อ่าส์..." เขาครางเสียงดัง พร้อมทั้งกุมขมับตัวเองไม่หยุด... ฉันชอบ ฉันชอบที่ได้ทรมานเขา...

พี่ทีคนนี้... ชอบแกล้งฉันนักใช่ไหม...

ฉันใช้ริมฝีปากบาง... ขบหัวมังกรเบา ๆ ก่อนจะรูดขึ้น รูดลง... แล้วปล่อย... ขบมัน รูดขึ้น รูดลงแล้วปล่อย... ทำซ้ำ ๆ จน

จน...

"อ่าส์เมย์. ทำอะไร พี่... จะเสร็จแล้ว อ่าส์" ฉันไม่ตอบ แต่ใช้มืออีกข้าง... ช่วยหยอกล้อเขาอีกแรง...

ร่างหนาเริ่มอยู่ไม่สุข เขากระสับกระส่าย... ก่อนจะดึงฉันขึ้นคร่อมตัวเอง แล้วจับมังกรตัวร้าย... เสียบใส่ขึ้นมา...

‘ปึก~’

ฉันเริ่มตัวสั่นคลอน… เมื่อถูกเขาเด้งเอวหนา ๆ ขึ้นกระแทกถี่...

‘ปึก ปึก ปึก~’

ความสุขถาวร 1

ความสุขถาวร 2

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง