ผู้อำนวยการกล่าว “เธอคือเฉินเหวินเหยียน แพทย์ประจำการเมื่อคืนนี้ครับ”
ฮั่วซุนเดินเข้าไปดูตารางงานของเฉินเหวินเหยียนแล้วพูดว่า “ตามผมมา”
เฉินเหวินเหยียนสับสนเล็กน้อย
“ไปไหนคะ...”
“ตามไปเถอะ” ผู้อำนวยการไม่รีรอให้เธอถามต่อ พลันดึงเธอแล้วพูดว่า “อย่าปล่อยให้คุณเจียงรอนาน”
ไม่นานเธอก็ถูกพาตัวไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการ
เจียงเหยาจิงทิ้งตัวลงบนโซฟา ร่างสูงเพรียวสง่า หากไม่สังเกตก็แทบจะไม่เห็นริมฝีปากซีดของเขา
ไอของน้ำยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาลปกปิดรอยเลือดบนร่างกายของเขา
เขาสวมชุดสูทสีดำสนิท ใบหน้าดุดันเปล่งประกายรังสีอำมหิต แค่มองหน้าของเขาก็น่ากลัว!
ผู้ช่วยเดินไปข้างหลังเจียงเหยาจิงแล้วโน้มตัวกระซิบ “มีคนจงใจทำลายเทปบันทึกกล้องวงจรปิดของเมื่อคืนนี้ทั้งหมดครับ น่าจะป็นคนที่ไล่ล่าคุณ คงกลัวว่าจะทิ้งหลักฐานไว้ ส่วนผู้หญิงคนนี้คือแพทย์ประจำเวรเมื่อคืนครับ เธอชื่อเฉินเหวินเหยียน ผู้อำนวยการยืนยันว่าเธอเป็นคนเข้าเวร ผมเองก็เพิ่งไปตรวจสอบในเครื่องบันทึกเวลาทำงาน เธอเป็นคนที่เข้าเวรเมื่อคืนจริง ๆ ครับ”
เจียงเหยาจิงเงยหน้ามอง
เฉินเหวินเหยียนสูดลมหายใจ คน ๆ นี้คือเจ้าของเทียนจูกรุ๊ป ไม่ใช่เหรอ?
“คุณเป็นคนช่วยผมเมื่อคืนเหรอ?” เจียงเหยาจิงมองพิจารณาอย่างละเอียด
เฉินเหวินเหยียนลดสายตาลงทันที เพราะไม่กล้าสบตาเขา
“ใช่ค่ะ ฉันเอง” เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น รู้แค่ว่าถ้าเธอได้คบค้าสมาคมกับเขาคงจะมีแต่ผลดี
ช่วงนี้ตรงกับช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่จะต้องไปฝึกงานที่โรงพยาบาลกลางทหารผ่านศึกเขตสองพอดี
ว่ากันว่าเป็นการฝึกงาน แต่จริง ๆ แล้วทุกคนรู้ดีว่าใครที่ได้ไปที่นั่นก็จะต้องอยู่ประจำการที่นั่นไปตลอด
ทรัพยากรที่นั่นก็ไม่ได้ดีไปกว่าที่นี่เลยแม้แต่น้อย
หากเธอได้รับความช่วยเหลือจากเจียงเหยาจิง เรื่องการไปโรงพยาบาลกลางทหารผ่านศึกเขตสองก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม!
“คุณอยากได้อะไร ผมให้คุณได้ทุกอย่าง รวมถึงการแต่งงานด้วย” เจียงเหยาจิงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ สีหน้าที่เย็นชาของเขาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน
“เอ่อ...ฉัน...” เรื่องดี ๆ เกิดขึ้นเร็วเกินไปไหม เฉินเหวินเหยียนพูดอ้ำอึ้ง
“เอาไว้คุณตัดสินใจแล้ว ค่อยมาหาผมก็ได้” เจียงเหยาจิงลุกขึ้นยืน และสั่งผู้ช่วยของเขาให้เอาช่องทางการติดต่อให้เธอ
ผู้อำนวยการต้องการไปส่งด้วยตนเอง “คุณเจียง”
“ไม่ต้องไปส่ง” สีหน้าของเจียงเหยาจิงกลับมาเย็นชาตามเดิมอีกครั้ง ราวกับว่าเขาคิดอะไรบางอย่างได้ พลันหยุดฝีเท้าแล้วพูดว่า “ในระหว่างที่เธออยู่ในโรงพยาบาล ช่วยดูแลเธอด้วย”
“คุณเจียงสบายใจได้เลยครับ ผมจะช่วยดูแลเธอเอง” ผู้อำนวยการยิ้ม
เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครได้ยิน ผู้ช่วยจึงเตือนด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “คุณแต่งงานแล้วนะครับ แต่งงาน…”
เกรงว่าจะแต่งกับคุณเฉินไม่ได้
เมื่อนึกถึงผู้หญิงที่ถูกบังคับให้แต่งงานด้วย สีหน้าของเจียงเหยาจิงก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “รนหาที่ตาย”
ผู้ช่วยตัวสั่นทันที เขาไม่รู้ว่าคุณเจียงกำลังพูดถึงผู้หญิงที่แต่งงานกับเขา หรือคนที่เป็นต้นเรื่องเรื่องนี้
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก