ผิดที่รัก นิยาย บท 41
สรุปบท ตอนที่ 41 อาการหวง: ผิดที่รัก
สรุปตอน ตอนที่ 41 อาการหวง – จากเรื่อง ผิดที่รัก โดย So Nonny
ตอน ตอนที่ 41 อาการหวง ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ผิดที่รัก โดยนักเขียน So Nonny เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
EP 41
"หนูก็กินแบบคนปกติ...โตมาแบบคนปกติด้วย.."
"แต่เสือกน่ารักกว่าใคร.."
"ชมหนูเกินไปแล้วนะ"
"พูดความจริงต่างหาก"
นํ้าเสียงแหบพร่าชวนหลงใหลตอบกลับในทันใด แล้วดันร่างเล็กไปติดกับผนังห้องนํ้า มือหนาจับใบหน้าหวานหันกลับมา สายตาหลุบมองกรีบปากกระจับก่อนจะโน้มหน้าลงไปประกบจูบ ลูกพีชจึงปล่อยให้ชายหนุ่มซึมซับเอาความหวาน เธอเผยอริมฝีปากขึ้นตอบกลับอย่างไร้เดียงสานานนับนาทีที่ทั้งสองพรํ่าจูบกันไฟนอลก็เป็นฝ่ายผละออกด้วยท่าทางอ้อยอิ่ง...
"พ...พอแล้วค่ะ"
"มากกว่าจูบไม่ได้หรอ.."
"หนู...อื้อ!"
ปั้งๆๆๆ ! ไม่ทันที่ลูกพีชจะได้ปฏิเสธก็ถูกขโมยจูบอีกรอบ ในเวลาถัดมาเสียงทุบประตูห้องก็ดังลั่นเหมือนทั้งชั้นมีอยู่ห้องเดียว ส่งผลให้ไฟนอลที่กำลังอารมณ์ไปได้ด้วยดีต้องผละออกจากร่างเล็กด้วยสีหน้าเริ่มหงุดหงิด...เคาะประตูไม่เกรงใจชาวบ้านแบบนี้มีอยู่คนเดียวไอ้เหี้ยเหนือ....
"มาทำห่าไรตอนนี้.."
"พี่ออกไปหาเพื่อนก่อนเถอะค่ะ...เดี๋ยวหนูจะรีบอาบนํ้าไปเรียน.."
"ห้ามโป๊ออกไปข้างนอก...อาบเสร็จเรียกฉันเดี๋ยวเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน"
"ค่ะ.."
พอลูกพีชพยักหน้าตอบอย่างง่ายดาย ร่างกายกำยำก็รีบอาบนํ้าลวกๆด้วยความรวดเร็วไม่นานก็เดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างเอาไว้ก่อนจะเดินออกจากห้องนํ้าไป เธอจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วหันกลับไปทำธุระส่วนตัวต่อให้เสร็จ...
แกร๊ก...!
"เคาะหาหอกอะไรดังนักหนา" ทันที่เดินมาเปิดประตูชายหนุ่มก็พ้นคำด่าใส่เพื่อนด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่น้องชายมันผงาดขึ้นยากที่จะสงบลงง่ายๆ เพราะมีทิศเหนือเป็นสาเหตุ แต่ทวาใบหน้าที่มีรอยฝ่ามือและชายเสื้อที่เปื้อนคราบเลือดเป็นจุดก็ต้องทำให้ไฟนอลขมวดคิ้วยุ้ง
"แล้วมึงมัวทำเหี้ยไรอยู่..."
"ห้องกู...กูจะทำอะไรอยู่ก็ได้"
"หลีก.."
เจ้าของห้องยังไม่ได้อนุญาติทิศเหนือก็เบียดกายเข้ามาข้างในอย่างถือวิสาสะไฟนอลจึงปิดประตูแล้วเดินเข้ามาติดๆ ไม่นานคนมาไหม่ก็เดินหายเข้าไปในห้องครัวแล้วคว้ากระป๋องเบียร์มายกดื่มแก้เครียด
"สรุปบุกห้องกูแต่เช้ามีเรื่องอะไร...แล้วนี้มึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมา..?" ไฟนอลเอ่ยถามในขณะที่เดินไปยังตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดเล่นมาสวมภายในเวลาไม่นานทุกอย่างก็เสร็จสับ..
"เปล่า...แค่พึ้งเชือดคนมา"
"สาบานว่ามึงเอาหญิง....กูนึกว่าไปฆ่าคนมาเลือดติดเสื้อซะหน้าคิด"
"เปิดซิงไง..."
"แล้วมึงกลุ้มห่าไร...เจอของไหม่ควรดีใจไม่ใช่หรอ"
เรื่องที่พึ้งได้รู้กับทิศเหนือมาหมาดๆมันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับบางคนที่พึ้งได้ยินอาจจะตกใจว่ารสนิยมเซ็กส์ของเขาทำไมมันถึงรุนแรงขนาดนี้...แต่อะไรมันมีมากกว่านั้นเพราะเขามันเป็นบุคคลที่ไร้การให้เกิยรติผู้หญิง เพศตรงข้ามสำหรับเขาก็แค่มีไว้บำบัดเซ็กส์ไม่มีค่าอะไรมากกว่านั้น...
"หน้ากูมันเด่นชัดขนาดนั้นเลยรึไงว่ะ"
"ใช่...หน้ามึงมันฟ้อง"
"กูแค่เพลีย...ไม่ได้กลุ้มห่าไรทั้งนั้น"
"เชี้ยไรของมึง.."
ไฟนอลเลิกคิ้วถามแล้วเดินมาหย่อนตัวนั้งลงบนโซฟาอีกฝั่ง สายตาคมกริบจ้องมองไปยังประตูห้องนํ้าจนกระทั่งร่างเล็กในชุดเตรียมออกไปเรียนเดินออกมาพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตรส่งไปให้ทิศเหนือ...ก่อนที่ร่างเล็กจะเดินมาหยิบกระเป๋าเป้มาสะพาย..
"หนูไปเรียนก่อนนะคะ.."
"เดี๋ยว.."
"คะ?"
"เริ่มเรียนแปดโมงครึ่งไม่ใช่หรอ...นั้งคุยกันหน่อยไหมค่อยไป"
"เอ่อ.."
"เธอรีบไปไม่ใช่รึไง..."
ไม่ทันที่ลูกพีชจะได้ตอบไฟนอลก็ขัดขึ้นมาซะดื้อๆ พร้อมจ้องกดดันให้เธอรีบออกจากห้องไปเพราะไม่อยากให้ลูกพีชอยู่ในห้องที่มีผู้ชายที่พึ้งชมไปว่าเธอน่ารักไปหมาดๆ
"ที่จริงแล้วหนูเริ่มเรียนแปดโมงครึ่งค่ะ"
"ดี...มานั้งนี้สิฉันมีอะไรจะถามเธอนิดหน่อย"
"ได้ค่ะ...หนูยินดีตอบอยู่แล้ว"
ลูกพีชไม่ได้ฟังที่ไฟนอลพูด คนตัวเล็กฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าทิศเหนือไม่ได้ทำหน้าโหดเหมือนที่ชอบทำแถมนํ้าเสียงยังไม่ห้วนเหมือนทุกครั้งที่พูด เธอเลยเดินไปหย่อนตัวนั้งลงข้างกายทิศเหนือเว้นระยะห่างเอาไว้พอประมาณแต่ถึงอย่างนั้นเจ้าของห้องที่เริ่มถูกขัดใจก็ไม่ชอบเอาซักเท่าไหร่..
"ได้ยินว่าเรียนทำอาหาร เธอคงทำอาหารอร่อยสินะ"
"ใช่ค่ะ...ใครๆที่เคยชิมก็บอกแบบนั้นโดยเฉพาะเมนูของหวานคงเป็นเพราะว่าหนูชอบกินของหวานมั้งคะ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก