EP 41
"หนูก็กินแบบคนปกติ...โตมาแบบคนปกติด้วย.."
"แต่เสือกน่ารักกว่าใคร.."
"ชมหนูเกินไปแล้วนะ"
"พูดความจริงต่างหาก"
นํ้าเสียงแหบพร่าชวนหลงใหลตอบกลับในทันใด แล้วดันร่างเล็กไปติดกับผนังห้องนํ้า มือหนาจับใบหน้าหวานหันกลับมา สายตาหลุบมองกรีบปากกระจับก่อนจะโน้มหน้าลงไปประกบจูบ ลูกพีชจึงปล่อยให้ชายหนุ่มซึมซับเอาความหวาน เธอเผยอริมฝีปากขึ้นตอบกลับอย่างไร้เดียงสานานนับนาทีที่ทั้งสองพรํ่าจูบกันไฟนอลก็เป็นฝ่ายผละออกด้วยท่าทางอ้อยอิ่ง...
"พ...พอแล้วค่ะ"
"มากกว่าจูบไม่ได้หรอ.."
"หนู...อื้อ!"
ปั้งๆๆๆ ! ไม่ทันที่ลูกพีชจะได้ปฏิเสธก็ถูกขโมยจูบอีกรอบ ในเวลาถัดมาเสียงทุบประตูห้องก็ดังลั่นเหมือนทั้งชั้นมีอยู่ห้องเดียว ส่งผลให้ไฟนอลที่กำลังอารมณ์ไปได้ด้วยดีต้องผละออกจากร่างเล็กด้วยสีหน้าเริ่มหงุดหงิด...เคาะประตูไม่เกรงใจชาวบ้านแบบนี้มีอยู่คนเดียวไอ้เหี้ยเหนือ....
"มาทำห่าไรตอนนี้.."
"พี่ออกไปหาเพื่อนก่อนเถอะค่ะ...เดี๋ยวหนูจะรีบอาบนํ้าไปเรียน.."
"ห้ามโป๊ออกไปข้างนอก...อาบเสร็จเรียกฉันเดี๋ยวเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน"
"ค่ะ.."
พอลูกพีชพยักหน้าตอบอย่างง่ายดาย ร่างกายกำยำก็รีบอาบนํ้าลวกๆด้วยความรวดเร็วไม่นานก็เดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างเอาไว้ก่อนจะเดินออกจากห้องนํ้าไป เธอจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วหันกลับไปทำธุระส่วนตัวต่อให้เสร็จ...
แกร๊ก...!
"เคาะหาหอกอะไรดังนักหนา" ทันที่เดินมาเปิดประตูชายหนุ่มก็พ้นคำด่าใส่เพื่อนด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่น้องชายมันผงาดขึ้นยากที่จะสงบลงง่ายๆ เพราะมีทิศเหนือเป็นสาเหตุ แต่ทวาใบหน้าที่มีรอยฝ่ามือและชายเสื้อที่เปื้อนคราบเลือดเป็นจุดก็ต้องทำให้ไฟนอลขมวดคิ้วยุ้ง
"แล้วมึงมัวทำเหี้ยไรอยู่..."
"ห้องกู...กูจะทำอะไรอยู่ก็ได้"
"หลีก.."
เจ้าของห้องยังไม่ได้อนุญาติทิศเหนือก็เบียดกายเข้ามาข้างในอย่างถือวิสาสะไฟนอลจึงปิดประตูแล้วเดินเข้ามาติดๆ ไม่นานคนมาไหม่ก็เดินหายเข้าไปในห้องครัวแล้วคว้ากระป๋องเบียร์มายกดื่มแก้เครียด
"สรุปบุกห้องกูแต่เช้ามีเรื่องอะไร...แล้วนี้มึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมา..?" ไฟนอลเอ่ยถามในขณะที่เดินไปยังตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดเล่นมาสวมภายในเวลาไม่นานทุกอย่างก็เสร็จสับ..
"เปล่า...แค่พึ้งเชือดคนมา"
"สาบานว่ามึงเอาหญิง....กูนึกว่าไปฆ่าคนมาเลือดติดเสื้อซะหน้าคิด"
"เปิดซิงไง..."
"แล้วมึงกลุ้มห่าไร...เจอของไหม่ควรดีใจไม่ใช่หรอ"
เรื่องที่พึ้งได้รู้กับทิศเหนือมาหมาดๆมันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับบางคนที่พึ้งได้ยินอาจจะตกใจว่ารสนิยมเซ็กส์ของเขาทำไมมันถึงรุนแรงขนาดนี้...แต่อะไรมันมีมากกว่านั้นเพราะเขามันเป็นบุคคลที่ไร้การให้เกิยรติผู้หญิง เพศตรงข้ามสำหรับเขาก็แค่มีไว้บำบัดเซ็กส์ไม่มีค่าอะไรมากกว่านั้น...
"หน้ากูมันเด่นชัดขนาดนั้นเลยรึไงว่ะ"
"ใช่...หน้ามึงมันฟ้อง"
"กูแค่เพลีย...ไม่ได้กลุ้มห่าไรทั้งนั้น"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก