พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1016

‘ไม่กี่วันมานี้ คุณหลิงกลับบ้านคนเดียวตลอด มันเลยไม่มีปัญหาอะไร แต่พอนายน้อยกู้มาส่งคุณหลิงวันนี้…แถมยังจับมือ จ้องตากันอีก อย่างกับคู่รัก!’

เกา ฉงหมิงได้แต่หวังให้กู้ ลี่เฉินและหลิง อี้หรานแยกกันโดยเร็วที่สุด ‘ถ้าพวกเขายังทำแบบนี้ต่อไป ไม่รู้ว่านายน้อยอี้จะว่ายังไงเลยเนี่ย?!’

…

หลิง อี้หรานเดินตรงไปที่บ้านเช่าพร้อมกล่องแพนเค้กในมือ เธอหยิบกุญแจออกจากกระเป๋าและไขเปิดประตู ในตอนที่กำลังจะผลักประตูเพื่อเข้าไปด้านใน มืออีกคู่หนึ่งก็ยื่นมาดันประตูเปิดออก

อี้หรานถูกจับให้หมุนตัวกลับไปกะทันหัน ก่อนพบกับอี้ จิ่นหลีที่ยืนอยู่ด้านหลัง

“คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เธอถามอย่างสับสน

เขาสวมเพียงเสื้อสเวตเตอร์ตัวบางสีอ่อนและกางเกงขายาวสีดำ เมื่อนำมาประกอบกับใบหน้าที่หล่อเหลา นั่นทำให้จิ่นหลีดูราวกับเจ้าชาย แต่ใบหน้าของชายหนุ่มกลับดูหม่นหมอง อี้หรานสังเกตเห็นการสะกดกลั้น ข่มอารมณ์ และ…ความเกรี้ยวกราดที่อยู่ในสายตาของอีกฝ่าย

สัญชาตญาณเตือนภัยของเธอทำงานทันที

ราวกับว่าจิ่นหลีคือตัวอันตราย และเธออาจเจ็บตัวได้หากพลาดแม้สักก้าวหนึ่ง!

“มีอะไร? จะไม่เชิญผมเข้าไปหน่อยเหรอ?” จิ่นหลีพูดเสียงเย็น

“มันดึกแล้ว…” เธออยากปฏิเสธ แต่จิ่นหลีขยับตัวเข้าใกล้

อี้หรานถอยหนีโดยอัตโนมัติขณะที่จิ่นหลีเองก็เข้ามาใกล้เรื่อย ๆ จนกระทั่งทั้งคู่เข้ามาในบ้านได้ในที่สุด จิ่นหลีเอื้อมมือไปปิดประตูตามหลัง

ปัง!