พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1466

อี้จิ่นหลีเงียบไม่พูดอะไร โจวเชียนหยุนบอกว่า “ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็อย่าทำให้อี้หรานต้องเจ็บปวดล่ะ หากว่าคุณเป็นห่วงและรักเธอจากใจจริง”

แพขนตาอี้จิ่นหลีกระเพื่อมไหว เขาเงียบไปนานก่อนที่จะพูดว่า “สิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการก็คือทำร้ายเธอ”

กู้ลี่เฉินเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยและเห็นหลิงอี้หรานอยู่ในชุดของโรงพยาบาล เธอกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง และยังดูอาการไม่ค่อยดีนัก

“ขอโทษนะ” เขาพูด

เขาไม่เคยคิดว่าจะให้เธอได้รู้ความจริงแบบนี้ เธอเกือบจะแท้งและต้องเข้าโรงพยาบาล เขานั้นตั้งใจว่าจะเก็บความจริงไว้กับตัวและหาทางอื่นให้ห่าวอี้เหมิงต้องรับโทษและติดคุก แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วเรื่องราวก็มักจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้

เหมือนสมัยก่อนที่เขาต้องการจะอยู่กับอี้หราน แต่เขากลับไม่เชื่อใจเธอตอนที่เธอต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด เขานั้นผลักเธอไปให้อี้จิ่นหลีด้วยมือตัวเอง ตอนนี้แม้ว่าเขาจะเสียใจมากจนบอกไม่ได้แต่มันก็ไร้ประโยชน์

หลิงอี้หรานบอกว่า “คุณไม่มีอะไรต้องขอโทษหรอก ฉันก็แค่อยากเห็นข้อมูลในอีเมลลที่นายท่านอี้ส่งให้คุณ ฉันหวังว่าคุณจะส่งต่อมาให้ฉันถ้าเป็นไปได้”

“ได้ไหม” เธอถาม

กู้ลี่เฉินจากไปและหลิงอี้หรานก็บอกเจ้าหน้าที่ซึ่งดูแลเธอให้ไปถามอี้จิ่นหลีขอโทรศัพท์ของเธอมา เพราะว่าเธอถูกพาตัวมาโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน เธอไม่ได้พกโทรศัพท์ติดตัวไว้

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลก็นำโทรศัพท์มาให้ ขณะที่ส่งโทรศัพท์ให้เธอ เจ้าหน้าที่ก็กระซิบว่า “คุณผู้หญิงอี้คะ คุณผู้ชายอี้ยังอยู่นอกห้อง คุณอยากให้เขาเข้ามาไหมคะ?”

“ไม่ค่ะ” เธอตอบ บางทีเธออาจจะยังไม่พร้อมที่จะเจอเขา