พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1465

หากว่าอารมณ์ของเธอไม่มั่นคง เด็กก็อาจจะคลอดก่อนกำหนด

โจวเชียนหยุนรู้ว่าอี้หรานไม่อยากจะพูดเรื่องนี้ ดังนั้นต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน “ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็บอกฉันได้ ถ้าเธอต้องแบกอยู่คนเดียวแล้วมันหนักเกินไป ฉันอาจจะช่วยอะไรไม่ได้มากแต่อย่างน้อยก็ช่วยรับฟังได้ มันดีกว่าเก็บเอาไว้คนเดียวนะ” โจวเชียนหยุนบอก

“ขอบคุณค่ะพี่โจว” อี้หรานตอบ

“ฉันต่างหากที่ควรต้องขอบคุณ เธอช่วยฉันเอาไว้ตั้งมาก” โจวเชียนหยุนบอก

อี้หรานนั้นช่วยเธอหาหลักฐานตอนที่เธอถูกใส่ความและมาเป็นพยานคนสำคัญให้เธอ หากว่าไม่ใช่เพราะอี้หรานเธอก็คงไม่มานั่งอยู่ตรงนี้ได้

พวกเขาคุยเรื่อยเปื่อยกันครู่หนึ่ง โจวเชียนหยุนเล่าเรื่องสนุก ๆ ให้อี้หรานรู้สึกดีขึ้น

หลังผ่านไปพักหนึ่งอี้หรานก็บอกว่า “พี่โจว พี่เองก็ยังไม่หายดี พี่กลับไปก่อนก็ได้ ไม่ต้องห่วงฉันมากหรอกค่ะ ฉันจะดูแลตัวเอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันก็จะดูแลตัวเองให้ดีเพื่อเด็กในท้องทั้งสามคน”

โจวเชียนหยุนมองเห็นความมุ่งมั่นในแววตาของอี้หรานและพูดออกมาด้วยความเบาใจว่า “ก็ได้ ถ้างั้นฉันจะไปก่อนนะ โทรมาหาฉันได้ตลอดล่ะ”

ขณะที่โจวเชียนหยุนกำลังจะจากไป หลิงอี้หรานก็พูดออกมาว่า “พี่โจวคะ กู้ลี่เฉิน.. ยังอยู่ข้างนอกไหม? ช่วยบอกให้เขาเข้ามาหน่อย ฉันมีบางอย่างจะถามเขา”

โจวเชียนหยุดชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่จะรับคำ

“มันเป็นเรื่องระหว่างอี้หรานกับฉัน นายไม่มีสิทธิ์” เสียงของอี้จิ่นหลีเย็นชาและมีโทสะ

“ยังไงซะ อี้หรานก็อยากเจอฉัน ดังนั้นฉันจะเข้าไป อี้จิ่นหลี นายก็ห้ามฉันไม่ได้” กู้ลี่เฉินพูด

ทั้งสองทำท่าเหมือนจะวางมวยกัน โจวเชียนหยุนรีบเข้ามาบอกว่า “อี้หรานเพิ่งจะฟื้น ก็ให้เธอได้ทำตามใจเถอะ”

อี้จิ่นหลีสูดจมูกเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่เขาก็ยอมปล่อยมือ กู้ลี่เฉินเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย

โจวเชียนหยุนถอนใจและมองอี้จิ่นหลี “อี้หรานก็แค่มีสองสามคำถามอยากจะถามกู้ลี่เฉินเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นหรอก” เธออธิบายเพราะกลัวว่าจิ่นหลีจะเข้าใจผิด