มุมปากของอี้หรานยกขึ้น “ได้สิ เข้าใจแล้ว” เหลียนอีเปรียบเสมือนแสงสว่างในโลกที่มืดสนิทของเธอ หญิงสาวคือคนที่คอยประคองอี้หรานไว้เสมอในยามที่ต้องเผชิญปัญหา!
ชิน เหลียนอีเดินไปที่รถกับไป๋ ทิงซิน ส่วนอี้หรานปลีกตัวตรงไปที่เบนท์ลี
เหลียนอีจับตาดูรถคันสีดำค่อย ๆ ขับออกไป ก่อนหันไปพูดกับแฟนหนุ่มของตัวเอง “เอาล่ะ ไปกันเถอะ”
ชายหนุ่มขับรถออกมาจากสถานีตำรวจ “คุณอยากไปไหน?”
“บ้านไง จะไปไหนได้อีก?” คนถูกถามตอบเสียงหงุดหงิด
“ถ้าคุณอารมณ์ไม่ดี งั้นเราไปดูหนังให้สบายใจขึ้นดีไหม?” เขาถาม
“ไม่เอา ดูหนังไม่ช่วยอะไรหรอก เว้นแต่ว่า คุณจะระบำเปลื้องผ้าให้ฉันดูแทน” เหลียนอีโพล่งออกมา หญิงสาวจำได้ว่าทิงซินเคยทำแบบนั้นครั้งหนึ่งตอนที่ไปดื่มด้วยกัน แต่เธอไม่มีความทรงจำวันนั้นอยู่ในหัวเลย! เธอจำได้ราง ๆ เท่านั้น
เธอรู้สึกว่านี่มันน่าอายมากทุกครั้งที่นึกขึ้นมา แต่อีกใจหนึ่งก็เสียดายที่จำไม่ได้
ไป๋ ทิงซินชำเลืองมามองแฟนสาว “ถ้าคุณอยากเห็น เดี๋ยวไว้ดูตอนถึงบ้านผมแล้วกัน”
เหลียนอีแทบสำลัก!
‘เขาว่าอะไรนะ? เขาจะทำ… จะเต้นให้ฉันดู? เอาจริงดิ? เขาเป็นหัวหน้าตระกูลไป๋แล้วไม่ใช่เหรอ? เขาไว้ตัวตลอดตั้งแต่… ตอนจีบกันนี่นา?’
ครั้งล่าสุดตอนเหลียนอีดูวงนักร้องชายที่ชอบในโทรทัศน์ เขายังแอบเหยียดอยู่เลย!
“นี่คุณจะทำจริง ๆ เหรอ?” เธอถามเสียงค่อย
“อืม” ทิงซินตอบโดยไม่หันมามอง เขายินดีทำทุกอย่างถ้ามันทำให้เหลียนอีมีความสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...