พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1033

“พี่เคยบอกว่า พี่จะรักผมไปตลอดชีวิต จะอยู่กับผมตลอดไป และจะไม่มีวันทอดทิ้งผม” เขาพึมพำขณะ บางสิ่งแผดผาอยู่ในดวงตาดำสนิทคู่นั้น

อี้หรานตัวสั่น ย้อนกลับไปตอนนั้น จิ่นหลียืนอยู่ในโถงนี้ยามดึกสงัด ชายหนุ่มดูอ้างว้างและเปราะบางเสียจนทำอี้หรานใจสลายตามไปด้วย

ในตอนนั้น เธอจับได้ว่า เขามาที่นี่กลางดึก และเมื่อได้เห็นภาพจิ่นหลียืนอยู่อย่างนั้น ในใจอี้หรานก็รู้สึกเพียงแค่เธอพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนคนนี้!

หากเขารู้สึกหวั่นไหว เธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขารู้สึกมั่นคง

ไม่สำคัญว่าเธอจะพูดซ้ำว่ารักเขาสักกี่รอบ หรือแสร้งทำเหมือนเธอลืมเรื่องเกี่ยวกับกู้ ลี่เฉินและวัยเยาว์ไปแม้จะจำมันได้

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นแล้ว เธอเคย… ตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเขา

‘ตอนนี้…’ หลิง อี้หรานมองไปที่จิ่นหลีอย่างสงบนิ่ง “แล้วทำไมกัน? คุณเองก็พูดว่ารักฉันเหมือนกันนี่? จากนั้นคุณก็บอกเองว่าไม่ได้รักฉันแล้ว ขอให้เราเลิกกัน คุณนึกอยากกลับคำพูดเมื่อไหร่ก็ทำ”

“แล้วถ้าผมไม่ผิดคำพูด พี่จะยอมเป็นเหมือนเดิมไหม?” เขาถาม

“ไม่เคยได้ยินเหรอว่าสิ่งที่เกิดไปแล้วมันย้อนกลับมาไม่ได้?” อี้หรานถามกลับ

“เรื่องพรรค์นั้นมันไม่มีจริงสักหน่อย! ผมยอมกลืนน้ำลายตัวเองได้ ไม่ว่ามันจะยากขนาดไหน” เขาว่าพลางถูไถแก้มเข้ากับฝ่ามือของอี้หราน “พี่รู้ไหม? ผมกลัวว่าผมจะรักพี่มากเกินไป จนกลายเป็นแบบพ่อ ผมกลัวว่าผมจะไม่สามารถควบคุมชีวิตของตัวเองได้…”

น้ำเสียงของเขาสะท้อนอยู่ในโถง เขาพูดในสิ่งที่เขาไม่เคยบอกใครมาก่อน รวมถึงความกลัวที่มีมาตลอด