วันต่อมา เหลียนอีมาพบอี้หรานหลังเลิกงาน ทั้งสองแวะร้านอาหารและทานมื้อเย็น
“เมื่อวานนี้ระหว่างเธอกับจิ่นหลีเกิดอะไรขึ้นบ้าง? เขาทำอะไรเธอหรือเปล่า?” ชิน เหลียนอีถามอย่างเป็นห่วง
อี้หรานลังเลเล็กน้อยก่อนตอบ “เขาอยากเริ่มใหม่กับฉัน”
“อะไรนะ?” เหลียนอีตกใจ ดวงตาเบิกกว้าง “เริ่มใหม่? หมายถึงกลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมเหรอ?”
“ใช่” อี้หรานตอบ
เหลียนอีขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทันที “อี้ จิ่นหลี… หน้าไม่อาย เป็นคนอยากเลิกเองแท้ ๆ แล้วตอนนี้อยากจะกลับมาคบเหรอ? จงใจทรมานกันหรือเปล่า?”
เหลียนอีเป็นเพียงคนเดียวในเมืองเฉินที่กล้าด่าชายหนุ่มว่าหน้าไม่อาย
อี้หรานร่าเริงขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนสนิท
“อาจจะอยากทรมานกันก็ได้นะ” หลิง อี้หรานบอก
“แล้วเธอตกลงหรือเปล่า?” ชิน เหลียนอีถาม
เธอส่ายหน้า “เปล่า ไม่มีทางหรอก”
ระหว่างนั้นอาหารก็มาถึงที่โต๊ะพอดี อี้หรานก้มหน้าก้มตาทานเงียบ ๆ
สีหน้าของเหลียนอีเปลี่ยนจากความโกรธเคืองไปเป็นลังเล “อี้หราน เธอทำใจเรื่องจิ่นหลีได้แล้วเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...