พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 109

”จิน... " เสียงพึมพำของเธอดังออกมาจากปากของเธอและราวกับว่าน้ำหนักหนึ่งหมื่นปอนด์กำลังกระแทกเข้ามาในหัวใจของเขา

ร่างกายของเขาแข็งตัวในทันทีราวกับว่าประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเสียงของเธอ

เธอยกคางขึ้นและมีรอยยิ้มบนใบหน้าที่บอบบางของเธอ ริมฝีปากนุ่มของเธอเข้ามาใกล้เขาและเธอก็จูบเขาอย่างลึกซึ้ง

เขารู้สึกงุนงงในขณะที่เขาจูบเธอ

เขาสามารถหลบจูบนี้ได้อย่างง่ายดาย เขารู้ว่าเธอทำไปเพียงเพราะอยู่ภายใต้ฤทธิ์ของยา

แต่... เขาทนไม่ได้ที่จะทำสิ่งนั้น

เขาไม่สามารถทำให้ตัวเองปฏิเสธจูบนี้ได้ เมื่อเธอจูบเขาเขารู้สึกเหมือนตกอยู่ใต้มนต์สะกด

จากนั้นเธอก็ยังคงกดจูบให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เมื่อปลายลิ้นของเธองัดฟันของเขาออกร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ

อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นเขาก็เปิดปากและปล่อยให้เธอทำตามที่เธอต้องการ

เธอคงเป็นคนเดียวที่เขายอมให้ทำแบบนี้กับเขา

เลือดในร่างกายของเขาดูเหมือนจะเดือดขึ้น เขาเป็นคนเย็นชามาโดยตลอด แม้ว่าจะมีผู้หญิงเข้ามาใกล้เขา แต่เธอก็ไม่สามารถทำให้เขาขยับเขยื้อนได้ แต่เธอแตกต่างออกไป

จูบของเธอลมหายใจของเธอและทุกสัมผัสจากนิ้วของเธอทำให้เขาติดใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

สุดท้ายเธอพูดด้วยเสียงแหบ “จิน มันอึดอัดจัง... อึดอัดจังเลย... ”

ทันใดนั้นเขาก็กลับมามีสติสัมปชัญญะ ตอนนี้เขาเกือบจะพาเธอไปแล้ว! เมื่อเขามองไปที่เธอดวงตาสีเข้มของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา แต่เขาก็อดกลั้นเอาไว้

แม้ว่าเขาจะต้องการเธอจริง ๆ แต่มันก็ไม่เหมาะสมในสถานการณ์เช่นนี้

หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เขาก็กดปุ่มเรียกพยาบาล

หลังจากนั้นไม่นานหมอและพยาบาลก็รีบมาและให้ยากล่อมประสาทหลิง อี้หราน จากนั้นเธอก็สงบลง

คนอื่น ๆ อาจไม่ได้รู้อะไรเลย แต่เกา ฉงหมิง อยู่เคียงข้างอี้ จิ่นหลี มานานหลายปีแล้ว เขาสามารถรู้สึกได้ไม่มากก็น้อยว่าเจ้านายของเขากำลังทำตัวแปลก ๆ ในขณะนี้ ราวกับว่าเขากำลังเก็บกดอะไรบางอย่างอยู่

"เป็นไปได้ไหม..." เกา ฉงหมิง มองไปที่หลิง อี้หราน บนเตียงและทันใดนั้นก็เกิดความเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

บางครั้งผู้ชายใส่ใจผู้หญิงมากแค่ไหนก็ไม่ได้วัดโดยตรงว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน แต่เขาจะหักห้ามใจตัวเองได้แค่ไหนเมื่อเขาต้องการเธอต่างหาก

ใครจะคิดว่าผู้ชายอย่างนายน้อยอี้จะอดกลั้นความปรารถนาของตัวเองที่เห็นแก่ผู้หญิงได้

“การดูแลของนายน้อยอี้สำหรับเธอนั้น อาจจะใคร่ไปยันกระดูกของเขาในตอนนี้!”

นั่นคือทั้งหมดที่เกา ฉงหมิง กำลังคิดเมื่อเขาออกจากห้อง

ในตอนเย็นของวันส่งท้ายปีเก่าจีนครอบครัวเซียวและห่าว รับประทานอาหารค่ำร่วมกัน หลังจากนั้น ห่าว อี้เหมิง ก็ไปที่สวนหลังบ้านของตระกูลเซียวกับเซียว จื่อฉี

“คุณกับอี้ จิ่นหลี มีอะไรกันหรือเปล่า?” ห่าว อี้เหมิง ถามขึ้น

ร่างกายของเซียว จื่อฉี แข็งขึ้นในทันที เขามองไปที่ห่าว อี้เหมิง ด้วยใบหน้าซีดเซียว "คุณกำลังพูดถึงอะไร? มันจะมีจะไรกันได้ระหว่างเราล่ะ?"

“ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมสีหน้าของคุณดูแย่มากหลังจากคุยกับอี้ จิ่นหลี ในงานหมั้นของเรา จื่ออี้ได้รับบาดเจ็บและตระกูลเซียวไม่ได้รับการอนุมัติเงินกู้จากธนาคาร นี่มันเชื่อมโยงกันหรือเปล่า?"