พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1127

เป็นไปอย่างที่คิด บางคนที่อยู่แถวนั้นได้ยินสิ่งที่อู๋หมินชุยพูดและตอนนี้ก็มองมาด้วยสายตาบางอย่าง

บางคนถึงกับถามว่า “นาง... เคยเข้าคุกมาเหรอ? แต่ทำไมยังเป็นผู้ช่วยทนายได้อีกล่ะ... ในเมื่อเคยเข้าคุกมานี่ไม่ใช่เหรอ?”

พวกเขาพูดถึงหลิงอี้หรานอยู่! อู๋หมินชุยมองหลิงอี้หรานด้วยความอิจฉา ‘ยัยผู้หญิงคนนี้ยังเป็นผู้ช่วยทนายความได้หลังจากออกจากคุกด้วยงั้นเหรอ?’

ผิดกับเธอที่เมื่อออกมาแล้วกลับมีชีวิตที่ไม่ราบรื่นนักเมื่อเทียบกับตอนอยู่ในคุก เพราะอย่างน้อยตอนอยู่ในคุกเธอยังสามารถอวดเบ่งต้องหน้าผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ได้

หลิงอี้หรานเคยชินกับสายตาแปลกประหลาดรอบตัวไปเสียแล้ว และไม่อยากจะอธิบายอะไร ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าหวาลี่ฟางจะช่วยหาข้อแก้ต่างให้เธอด้วยการกล่าวว่า “ก็แค่สองปีเอง ไม่เห็นเป็นไรเลย”

พูดจบหวาลี่ฟางก็มองไปยังหลิงอี้หรานด้วยสายตาที่แสร้งว่าจิตใจดีพลางพูดว่า “อี้หราน เราเป็นญาติกันนะ ฉันไม่สนหรอกว่าเธอเคยเข้าคุกมา ถ้ามีเรื่องลำบากอะไร ก็บอกฉันได้”

แสงสะท้อนปรากฏผ่านดวงตาของอี้หราน นี่ยัยลูกพี่ลูกน้องของเธอพยายามแสดงความรักพี่รักน้องออกมาอีกแล้วเหรอ?

เป็นไปตามคาด บางคนที่ยกยอปอปั้นหวาลี่ฟางอยู่แล้วกล่าวว่า “โธ่ ลี่ฟาง เธอช่างเอาใจใส่อะไรอย่างนี้”

“นั่นสินะ ถึงการเอาใจใส่จะเป็นเรื่องดี แต่เธอก็ต้องระวังไว้นะ”

“ใช่ ๆ เธอต้องระวังให้มาก บางคนออกมาจากคุกแล้วกลายเป็นอีกคนไปเลย”

ในตอนนั้นเองที่นักแสดงคนอื่นซึ่งไม่ได้ชอบหวาลี่ฟางจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “นี่ เธอมีญาติเคยเข้าคุกมาแบบนี้ ฉันสงสัยจังว่าเจ้าชายจะโอเคหรือเปล่า? ยังไงตระกูลกู้ก็เป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียงนะ!”

ไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงหอบของชายคนหนึ่งดังขึ้น

หลิงอี้หรานชะงักไป ก่อนที่เธอจะได้เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร ร่างหนึ่งก็โผล่ออกมาจากหลังผ้าม่านของส่วนนั่งพักซึ่งเอาไว้ใช้สำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้า

หลิงอี้หรานมองคนคนนั้นอย่างพินิจพิจารณา และพบว่าเขาคือ จ้าวต้าจู้!

สามีเก่าของหวาลี่ฟาง!

ถึงอย่างนั้นจ้าวต้าจู้ก็อยู่ในสภาพที่ผิดปกตินิดหน่อย ใบหน้าของเขาเป็นสีแดง และเขาก็สวมเพียงบ็อกเซอร์เท่านั้น สีหน้าของเขามีความดุร้ายและใจร้อน ขณะเดียวกันดวงตาก็เลื่อนลอยเหมือนคนไร้สติ และดูไม่ใกล้เคียงกับคนปกติเลยสักนิด!