หวาลี่ฟางพูดตามที่ตัวเองวางแผนไว้แล้วเล่นบทเป็นเหยื่อคนหนึ่ง
ตราบใดที่เธอเล่นเป็นเหยื่อ เรื่องที่หลิงอี้หรานเจอก็ไม่ใช่ความผิดของเธอ และหลิงอี้หรานก็แค่บังเอิญซวย
“ทุกอย่างที่คุณพูดตอนนี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” กู้ลี่เฉินถามขณะที่มองคนตรงหน้าเขา
หวาลี่ฟางพูดขึ้นในทันทีว่า “ใช่สิคะ ทำไมฉันต้องโกหกคุณด้วยล่ะลี่เฉิน? คุณรู้อะไรไหมคะ? ยิ่งฉันคิดถึงเรื่องนี้ ฉันก็ยิ่งรู้สึกกลัว ถ้าฉันเป็นคนที่เข้าไปในนั้น และฉันก็ไม่ได้ฉลาดเหมือนอี้หราน หลังจากนั้นฉันคง... เป็นข่าวฉาวไปทั่วทั้งเมืองเฉินและตอนนี้คงโดนหัวเราะเยาะใส่แน่เลย!”
เธออยากจะโถมตัวเขาไปในอ้อมแขนของเขาเพื่อหาการปลอบโยนขณะที่เธอพูด
แต่กู้ลี่เฉินผลักหวาลี่ฟางออกจากอ้อมแขนของเขา “ลี่ฟาง ผมบอกไปแล้วไงว่าผมเห็นคุณเป็นคนที่ช่วยชีวิตตอนเด็กเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรที่ไม่เหมาะสม หรือพูดอะไรที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิด”
สีหน้าของหวาลี่ฟางเปลี่ยนไปในทันทีที่ได้ยินแบบนั้น และเธอก็กัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น
“แล้วผมก็หวังว่าวันนี้คุณจะพูดความจริงนะ เพราะตำรวจเริ่มสืบสวนเรื่องนี้แล้ว และอีกไม่นานผลก็คงออกมา” กู้ลี่เฉินกล่าว
หวาลี่ฟางฝืนยิ้ม “ค่ะ ฉันก็หวังไว้เหมือนกัน... ว่าผลจะออกมาไว ๆ ฉันจะได้รู้ว่าใครพยายามจะทำร้ายฉัน!”
ทว่าหัวใจของเธอกลับกำลังเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่งและควบคุมไม่อยู่จนเหมือนจะกระดอนออกมาจากอก ขณะที่ความกลัวเอ่อล้นอยู่ในตัวเธอ
‘แล้วถ้า... พวกเขารู้ล่ะ? จากนั้นฉันจะเป็นยังไงต่อ?’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...