พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1147

เช้านี้เมื่อหลิงอี้หรานมาถึงสำนักงานทนายความ สิ่งที่เธอเห็นมีเพียงสายตาแปลก ๆ และเสียงซุบซิบจากบรรดาเพื่อนร่วมงาน

ทว่าเมื่อเธอมองไปยังพวกเขา เพื่อนร่วมงานของเธอก็หยุดพูดคุยกัน

หลิงอี้หรานหรี่ตา ‘เกิดอะไรขึ้น? เกี่ยวกับฉันเหรอ?’

สิ่งที่ตลกกว่าคือเมื่อเธอไปยังห้องชงกาแฟ เพื่อนร่วมงานจอมซุบซิบในสำนักงานก็พูดกับเธอว่า “อี้หราน ดีใจด้วยนะ! ดูเหมือนว่าช่วงลำบากของเธอกำลังจะจบลงในเร็ว ๆ นี้ รวยแล้วก็อย่าลืมพวกเรานะ!”

“มีอะไรต้องดีใจด้วยเหรอ?” หลิงอี้หรานถาม

ถึงอย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็มองเธอด้วยสายตาที่ว่า ‘เธอก็รู้ ฉันรู้น่า’ และเม้มปากเป็นรอยยิ้ม “อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย ตอนนี้ทั้งอินเทอร์เน็ตเขารู้กันหมดแล้วและทุกคนก็อิจฉาเธอด้วย! แต่ว่าข้างนอกนั่นมีผู้หญิงหลายคนจับตาดูเจ้าชายอยู่นะ เธอน่ะ ก็ต้องระวังตัวไว้!”

หลิงอี้หรานไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดเรื่องอะไร แต่เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับกู้ลี่เฉินแน่นอน

แต่ก่อนที่หลิงอี้หรานจะได้ถามอะไรมากไปกว่านั้น อีกฝ่ายก็ออกไปจากห้องชงกาแฟแล้ว

‘ในเน็ตเหรอ?’ หลิงอี้หรานคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอกำลังจะหยิบมือถือออกมาไล่ดูในอินเทอร์เน็ต แต่กลับมีอีกคนเดินเข้ามาในห้องกาแฟ หลิงอี้หรานเงยหน้ามองและพบว่าเป็นกวานลี่หลี่

สภาพของกวานลี่หลี่ในช่วงนี้ไม่ค่อยดีนัก เธอมักจะอยู่ตามลำพังในสำนักงานทนายความและไม่กล้าคุยอะไรกับเพื่อนร่วมงานเลย