พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1184

แม้ว่าบัมเบิลบีตัวนี้จะไม่ใช่หุ่นตัวที่คุณยายซื้อให้เธอ แต่การได้มองเห็นโมเดลของเล่นชนิดเดียวกันนี้ก็ทำให้เธอหวนนึกถึงช่วงเวลาที่เธอเคยใช้ร่วมกันกับคุณยายขึ้นมา

คุณยายเป็นสิ่งที่อ่อนโยนในหัวใจของเธอ!

เมื่อมองเห็นรอยยิ้มของหลิงอี้หราน ความรู้สึกแย่ ๆ ในใจของกู้ลี่เฉินก็เข้มข้นขึ้น ‘เธอกับกวอซินหลี่... ไม่ เธอคงไม่ได้มีความรู้สึกอะไรให้อดีตเพื่อนร่วมงานคนนั้นหรอก'

‘แต่ทำไม... เราถึงหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้เลย? อย่างกับว่าเรากลัวว่าเขาจะได้เป็นคนสำคัญในหัวใจของเธอ!’

ข้างนอกห้อง หวาลี่ฟางแอบมองภาพภายในห้องอย่างลับ ๆ ด้วยสายตาคิดคำนวณที่ปรากฏในแววตาของเธอ

...

หลิงอี้หรานออกจากห้องพักผู้ป่วยของกู้ลี่เฉินไปยังห้องพักผู้ป่วยของอาหยันน้อย กวอซิ่นหลียังอยู่ในห้องของอาหยันน้อยและกำลังเล่นกับเขา

เจ้าตัวน้อยชอบของเล่นหุ่นทรานส์ฟอร์เมอร์พวกนี้ เขากำลังเล่นอยู่กับหุ่นเหล่านั้น

“ว่าแต่ เมื่อไหร่อาหยันน้อยจะได้ออกจากโรงพยาบาลเหรอคะ?” หลิงอี้หรานถามโจวเชียนหยุนที่อยู่ใกล้ ๆ

“มะรืนนี้จ้ะ เราจะออกไปตอนเที่ยงถ้าไม่ติดอะไร” โจวเชียนหยุนกล่าว

“งั้นมะรืนนี้ตอนเที่ยงฉันก็จะมารับอาหยันน้อยออกจากโรงพยาบาลด้วยค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว

“แต่วันนั้นเป็นวันทำงานนะ เธอน่าจะไม่สะดวก” โจวเชียนหยุนบอก

“บริษัทเราให้เวลาพักเที่ยงสองชั่วโมง ฉันจะนั่งรถเมล์มาค่ะ สะดวกมากเลย! ฉันจะได้คอยช่วยไงคะเผื่อพี่ขาดเหลืออะไร” หลิงอี้หรานกล่าว