พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1188

"ผมไปให้ครับ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว มันจะยุ่งยากนะครับ ถ้าต้องไปตามเขามาอีก เพราะเขามาแล้วคุณไม่ได้อยู่แถวนี้” เพราะว่าหมอไม่ได้อยู่ในห้องตลอดเวลา บางทีพวกเขาก็ออกไปตรวจคนไข้ในวอร์ด หรือออกไปอยู่ห้องตรวจผู้ป่วยนอก พวกเขาไม่ได้ว่างตลอดเวลา

โจวเชียนหยุนคิดเรื่องนั้นและตอบตกลง เธอจึงกล่าวกับกวอซิ่นหลี่ว่า “ขอโทษที่รบกวนนะคะ”

“ไม่เป็นไรเลยครับ ผมมาที่นี่ก็เพื่อช่วยทำธุระพวกนี้อยู่แล้ว!” กวอซิ่นหลี่พูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็หมุนตัวออกจากห้องพักผู้ป่วยไป

โจวเชียนหยุนมองกวอซิ่นหลี่ที่เดินออกไปและช่วยไม่ได้ที่จะถอนหายใจก่อนจะพูดออกมาว่า “เขาเป็นคนดีนะ”

“ค่ะ เขาเป็นคนดี” หลิงอี้หรานกล่าว

“แต่โลกนี้ไม่ได้ใจดีกับคนดี ๆ ตลอดเลย ฉันหวังว่าเรื่องดี ๆ จะเกิดขึ้นกับเขาบ้างนะ” โจวเชียนหยุนกล่าวพึมพำ ตอนที่เธออายุน้อยกว่านี้ เธอไม่ได้สนใจผู้ชายท่าทีซื่อตรงไม่มีพิษมีภัยแบบอากวอเลย ในตอนนั้นผู้ชายที่เธอชื่นชมเป็นคนแบบเย่เหวินหมิง

ถึงอย่างนั้นหลังจากผ่านประสสบการณ์ต่าง ๆ มามากมาย เธอก็พบว่าการได้ตกหลุมรักผู้ชายซื่อ ๆ น่าจะเป็นพรอันประเสริฐ

คนคนนั้นคงไม่ต้องกังวลเรื่องการหักหลัง การนอกใจ หรือเรื่องการแก้แค้น

ชีวิตคงสงบสุข แม้พวกเขาจะไม่ได้มีเงินทองมากมายและใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก แต่หัวใจของพวกเขาก็น่าจะไม่ต้องวุ่นวาย!

มีหลายคนอยู่ในห้องพักฟื้นผู้ป่วยจนกระทั่งหมอมาและแจ้งผลแก่โจวเชียนหยุน แต่กวอซินหลี่ก็ยังไม่กลับมา แม้แต่ตอนที่หมอออกไปหลังจากให้คำแนะนำเสร็จแล้วก็ตาม