พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1205

เมื่อได้ยินอย่างนั้น นายท่านชินก็กล่าวกับหลิงอี้หรานว่า “เหลียนอีบาดเจ็บหนัก อย่างที่เธอเห็น ตอนนี้ครอบครัวเราวุ่นวายมาก แล้วเราก็อารมณ์ไม่ดีด้วย หวังว่าเธอจะไม่โผล่หน้ามาให้พวกเราเห็นอีกนะ ถึงเราจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเหลียนอีในครั้งนี้จะไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ แต่พอเราเห็นเธอก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าเหลียนอีเคยเสียสละให้เธอไปมากแค่ไหน เราก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเธอ”

“หนู... หนูเข้าใจค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว เธอไม่เคยโทษนายท่านและคุณนายชินเลย พ่อแม่ทุกคนคงไม่อยากเห็นลูกของพวกเขาทิ้งอนาคตของตัวเองเพื่อเพื่อนคนหนึ่ง

ในทันใดนั้นเองที่พยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามาและเอาบิลค่าใช้จ่ายมอบให้นายท่านและคุณนายชิน “เราหักเงินจากก่อนหน้านี้ออกไปแล้ว แต่ยังมีค้างอยู่บางส่วนค่ะ เพราะอย่างนั้นรีบไปจ่ายให้เร็วที่สุดด้วยนะคะ คุณชินเหลียนอียังมีการผ่าตัดที่ต้องเข้าผ่าตัดอีกสองครั้ง และยังมีค่ารักษาในห้องไอซียูกับค่าใช้จ่ายเฝ้าติดตามอาการด้วย ญาติคงต้องเตรียมเงินไว้... มากกว่าล้านดอลลาร์ค่ะ”

สิ่งนั้นทำให้นายท่านชินและคุณนายชินสติหลุดไปเลยทีเดียว มากกว่าล้านเหรอ? ครอบครัวฐานะธรรมดา ๆ แบบพวกเขาจะไปเอาเงินมากขนาดนั้นมาจากไหน?!

“เยอะ... เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?” นายท่านชินถามอย่างสั่นเทา

“ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ค่ะ คุณสามารถสอบถามรายละเอียดกับหมอได้ แต่มากกว่าล้านดอลลาร์เป็นอย่างน้อยที่คุณต้องมี เป็นไปได้ว่าการรักษาอาจมีค่าใช้จ่ายหลังจากนี้อีก” พยาบาลคนนั้นกล่าว

หลังจากที่พยาบาลคนนั้นจากไปแล้ว นายท่านและคุณนายชินก็ถือบิลค่าใช้จ่ายไว้ด้วยสีหน้าเป็นทุกข์

“เราจะทำยังไงกันดีคะ? เงินขนาดนั้น...” คุณนายชินกล่าวอย่างจนปัญญา เงินเก็บที่พวกเขามีน้อยกว่า 100,000 ดอลลาร์ก็ละลายหายไปกับการช่วยชีวิตลูกสาวของพวกเขาแล้ว

อย่างไรก็ตามหากพวกเขาไม่สามารถจ่ายได้ ทางโรงพยาบาลก็คงให้การรักษาลูกสาวของพวกเขาในระดับพื้นฐานและหยุดยาของเธอ พวกเขาต้องทำให้เธอมีชีวิตต่อไปให้ได้เท่านั้น ถ้าอย่างนั้นแล้ว ลูกสาวของพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ได้นานอีกแค่ไหน? บางทีถึงเธอจะมีชีวิต แต่ก็คงมีสภาพไม่ต่างไปจากตาย

นายท่านชินขมวดคิ้ว หลังจากนั้นสักพักเขาก็เหมือนจะตัดสินใจได้แล้วพูดว่า “ถ้าไม่มีทางอื่นแล้ว เราขายบ้านกันเถอะ บ้านหลังนั้นเราขายได้คงราคามากกว่าล้านดอลลาร์”

ถึงอย่างนั้นทั้งสองก็ไม่เชื่อเธอ

คุณนายชินถึงกับกล่าวว่า “เธอพูดเรื่องอะไร? เธอจะไปหาเงินมาจากไหน? ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับครอบครัวเราอีก!”

หลิงอี้หรานสูดหายใจเข้าลึกและหันไปมองเพื่อนสนิทของเธอที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงโรงพยาบาลอีกครั้ง

‘เหลียนอี เธอต้องอดทนไว้และรอให้ฉันหาเงินมาจ่ายค่ายาให้เธอนะ ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องทำให้เธอรอดและหายดีให้ได้!’

หลิงอี้หรานรีบออกมาจากโรงพยาบาล ตอนนี้คนเดียวที่เธอคิดถึงและสามารถให้เธอยืมเงินก้อนใหญ่ได้ในทันทีมีเพียงกู้ลี่เฉินเท่านั้น