พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1247

ทว่าครั้งนี้เธอผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว

อี้จิ่นหลีลืมตาขึ้นมามองหญิงสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ เขา ลมหายใจสม่ำเสมอของเธอทำให้เขารู้ว่าเธอได้หลับไปแล้ว

เธอไม่รู้เลยว่าเขาต้องใช้แรงใจขนาดไหนเพื่อหยุดมือเธอไม่ให้แตะลงบนหน้าอกของเขา

เขากลัวจริง ๆ ว่าจะไม่สามารถอดทนอดกลั้นต่อความปรารถนาในตัวเธอทันทีที่เธอแตะหน้าอกเขา!

เป็นเขาเองต่างหากที่อยากได้เธอ!

...

รายงานผลการประเมินความเสี่ยงของแพทย์ยังคงแนะนำให้ทำหัตถการลดการตั้งครรภ์ซึ่งค่อนข้างปลอดภัย

ถึงอย่างนั้นรายงานผลการประเมินไม่ได้ตัดสินว่าต้องทำลายหนึ่งในแฝดสามไป แพทย์ยังระบุวิธีรับมือหากพวกเขาต้องการอุ้มท้องและคลอดออกเด็กทั้งสามออกมาอย่างปลอดภัยอีกด้วย แต่ก็แลกมาด้วยความเสี่ยงที่ค่อนข้างสูงที่อาจทำร้ายร่างกายของหลิงอี้หรานอย่างมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ... “มดลูกของคุณอาจจะเกิดอันตรายหากให้กำเนิดแฝดสามคน ระหว่างคลอดคุณอาจจะง่ายต่อการเสียเลือดมาก และอาจต้องตัดมดลูกทิ้งหากเลือดไหลไม่หยุด คุณยังอยากจะรับความเสี่ยงนี้ไหม?”

แพทย์ผู้เชี่ยวชาญกล่าวออกมาตรง ๆ อย่างไรเสียสำหรับผู้หญิงแล้ว มดลูกเป็นมากกว่าที่สำหรับให้กำเนิดทารก เมื่อพวกเธอเสียมดลูกไป พวกเธอจะเป็นหมันและแก่ก่อนวัย ทั้งอาจต้องได้รับการรักษาระยะยาวในอนาคตอีกด้วย

ถึงอย่างนั้นหลิงอี้หรานก็กล่าวโดยไม่ลังเลใจเลยว่า “ไม่เป็นไรเลยค่ะ ฉันยอมเสี่ยง”

ใบหน้าของอี้จิ่นหลีมืดมน และเขาก็พูดออกมาสี่คำอย่างเย็นชาว่า “ผ่าตัดเดี๋ยวนี้!”

“จิน!” หลิงอี้หรานจับมือของอี้จิ่นหลีไว้โดยไม่รู้ตัว “ให้โอกาสฉันเถอะนะ ให้โอกาสลูกนะคะ ได้ไหม?”