พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1307

เซียวจื่อฉีพูดจาไม่น่าฟัง “หลิงอี้หราน ได้ยินแล้วใช่ไหม? คนเดียวในใจฉันคืออี้เหมิง ในเมื่อเธอรังเกียจฉันนัก ทำไมต้องหาข้ออ้างแบบนั้นเข้าหาฉันด้วยล่ะ? ไร้ยางอายจริง ๆ !”

“คนที่ไม่มียางอายมันคือนานต่างหากล่ะ ฉันไม่เคยบอกว่ามาที่นี่เพื่อเจอนายเลย! เซียวจื่อฉี คิดว่าตัวเองเป็นใคร? คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่แค่ไหนจนฉันตัดไม่ได้กัน? รู้อะไรไหม? ฉันคิดว่าสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตฉันคือการที่ได้เจอเศษสวะอย่างนายไงล่ะ!” หลิงอี้หรานตอบกลับ

เซียวจื่อฉีหน้าเสียไปทันทีต่อหน้าคนหลายคน เขารีบพุ่งไปข้างหน้าพลางยกมือขึ้นเพื่อตีหลิงอี้หราน

บอดี้การ์ดซึ่งตามหลิงอี้หรานมาเตะชายคนนั้นที่เธอจับไว้ได้ก่อนหน้านี้ออกไปให้พ้นทางก่อนจะขยับไปกดเซียวจื่อฉีไว้กับพื้น

“นายหญิง อยากให้จัดการยังไงดีคะ?” บอดี้การ์ดถาม

“ปล่อยให้นอนบนพื้นอย่างนั้นแหละ ฉันจะโทรหาตำรวจ แล้วถ้าใครกล้าเข้ามาอีกก็ตีได้เลย” หลิงอี้หรานพูด

“ได้ค่ะ” บอดี้การ์ดตอบ

คนในห้องอาหารส่วนตัวนี้ต่างก็ตกตะลึงไป ในตอนนั้นไม่มีใครกล้าจะเดินเข้าไป อย่างไรเสีย พวกเขาก็ได้เห็นทักษะของบอดี้การ์ดข้างตัวหลิงอี้หรานไปแล้ว

แม่นยำ คล่องแคล่ว เธอคือมืออาชีพตัวจริง!

เซียวจื่อฉีซึ่งโดนบอดี้การ์ดกดไว้กับพื้นกรีดร้องและดิ้นไปมา แต่ก็ไม่สามารถสลัดตัวเองออกมาได้

ห่าวอี้เหมิงพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “หลิงอี้หราน ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอจะมีใครอยู่เบื้องหลัง แต่ตอนนี้เธอควรบอกให้หล่อนปล่อยจื่อฉีซะ ไม่อย่างนั้น ก็จะกลายเป็นว่าเธอกำลังหาเรื่องทั้งตระกูลห่าวและตระกูลเซียว! เธอจะตกที่นั่งลำบากในเมืองเฉินแน่!”