พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 133

"ฉันต้องการหาโอกาสที่เหมาะสมกว่านี้เป็นโอกาสที่เธอจะยอมรับได้มากกว่านี้”

“แต่นี่... อาจเป็นวิธีที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเธอในการได้รู้ความจริง”

"ฉันประมาท ไม่ได้สังเกตว่าเธอยืนอยู่ข้างหลังฉัน แต่... ตอนนี้ฉันคิดถึงเรื่องนี้ในบทสนทนาของฉันกับฉงเว่ย ฉันไม่คิดว่าฉันพูดถึงตัวตนของฉัน แต่ หลิง อี้หราน ก็เรียกชื่อฉัน”

"ซึ่งหมายความว่า... หลิง อี้หราน รู้เรื่องตัวตนของฉันแล้วก่อนจะมาเจอฉัน ใครบอกเธอ?"

อี้ จิ่นหลี ลืมตาขึ้นทันใดและสั่งเกา ฉงหมิง "ตรวจสอบโทรศัพท์ของหลิง อี้หราน เพื่อดูว่าเธอคุยกับใครเมื่อเร็ว ๆ นี้!"

“ครับผม” เกา ฉงหมิง ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

เกา ฉงหมิง สามารถค้นพบได้ในช่วงเวลาหนึ่ง “นายน้อยอี้ครับ สายล่าสุดที่คุณหลิงโทรมาในวันนี้คือเวลา 18:35 น. เจ้าของหมายเลขคือ ชิน เหลียนอี"

“ชิน เหลียนอี... ” อี้ จิ่นหลี หรี่ตา “ฉันจำผู้หญิงคนนี้ได้ เธอเป็นเพื่อนที่ดีของหลิง อี้หราน"

“ไปหาว่า ชิน เหลียวอี เจอใครในวันนี้!"

เกา ฉงหมิง รับทราบ

เมื่อถึงเวลานั้นรถก็มาถึงทางเข้าโรงพยาบาลที่คุณท่านอี้อาศัยอยู่

อี้ จิ่นหลี และเกา ฉงหมิง ลงจากรถ เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้าวอร์ดผู้ป่วย อี้ จิ่นหลี เหลือบมองไปที่ผู้คุ้มกันข้างประตูและถามว่า "คุณท่านหลับหรือยัง?"

"ยังครับ" ผู้คุ้มกันตอบอย่างเคารพ

อี้ จิ่นหลี สั่งให้เกา ฉงหมิง รออยู่ข้างนอกจากนั้นผลักเปิดประตูและเข้าไปในห้อง

คุณท่านอี้นอนอยู่บนเตียงพลิกดูอัลบั้มรูป

อี้ จิ่นหลี จำอัลบั้มที่เต็มไปด้วยรูปถ่ายของพ่อของเขาที่เติบโตขึ้นมา “แม้ว่าคุณปู่จะบ่นอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับความล้มเหลวของลูกชายในการดำเนินชีวิตตามความคาดหวังของเขา แต่พ่อก็เคยเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณปู่ คุณปู่ให้ความสำคัญกับเขามากที่สุด”

“และฉัน..." อี้ จิ่นหลี ยิ้มเยาะภายใน “ฉันเกรงว่า คุณปู่ต้องการที่จะลบเลือดและยีนครึ่งหนึ่งภายในตัวฉันที่ฉันได้รับมาจากแม่”

“ตอนที่ฉันยังเด็ก คุณปู่จะรังเกียจสายตาของฉันเป็นพิเศษเพราะมันดูคล้ายกับแม่มาก ตอนเป็นเด็กมีช่วงหนึ่งที่คุณปู่ไม่ยอมให้ฉันมองเขาเพราะเขาจะรู้สึกขยะแขยงที่ถูกมองด้วยสายตาที่คล้ายกับแม่ของฉัน”

อี้ จิ่นหลี ดึงเก้าอี้ออกมาและนั่งต่อหน้าคุณท่าน เขาไม่พูดอะไรและจ้องมองไปที่คุณท่านอย่างเงียบ ๆ ทั้งปู่และหลานชายยังคงเงียบ

ในที่สุด เมื่อคุณท่านพลิกดูอัลบั้มเสร็จแล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมองหลานชายของเขาที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา

ท่าทางสบาย ๆ ของเขามีความสง่างามแม้ว่าเขาจะนั่งสบาย ๆ ก็ตาม รูปลักษณ์ที่โดดเด่นของเขาและท่าทางที่เฉียบแหลมในการจัดการเรื่องต่าง ๆ นั้นเฉียบคมและเลือดเย็น ภายใต้การบริหารของหลานชายอาณาเขตของ อี้ กรุ๊ป ได้ขยายออกไปอย่างทวีคูณ

“ตามความเป็นจริงหลานชายของฉันโดดเด่นกว่าลูกชายของฉันมาก อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ฉันนึกถึงเลือดของผู้หญิงคนนั้นที่ไหลผ่านหลานชายของฉัน ฉันรู้สึกรังเกียจราวกับว่าฉันเพิ่งกลืนแมลงวันเข้าไป”

“แต่เขาเป็นสายเลือดเดียวกับลูกชายของฉันที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง!”

“ฉันไปสืบมา ผู้หญิงคนนั้นคือหลิง อี้หราน เธอเป็นแฟนเก่าของเซียว จื่อฉี และเธอเป็นคนที่ฆ่าห่าว เหมยยวี่ เมื่อสามปีก่อนใช่ไหม?" คุณท่านอี้ถามอย่างเย็นชา

"ครับ" อี้ จิ่นหลี ตอบและมุมริมฝีปากของเขาดึงขึ้นเล็กน้อย

"เธอเคยเข้าคุกและเธอเป็นแค่คนงานสุขาภิบาล เธอวางแผนที่จะอยู่กับเธอและทำให้ครอบครัวอี้เป็นข่าวพาดหัวของสื่อหรือไม่?"