พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1371

ดวงตาของอี้จิ่นหลีเปล่งประกายเล็กน้อย ก็จริง เธอคงไม่ต้องมาขอความช่วยเหลือจากเขา ถ้าชินเหลียนอีไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส และเธอก็คงจะไม่ตอบตกลงแต่งงานกับเขาง่าย ๆ อย่างในตอนนั้นแน่

“โอเค ฉันจะไปหาทางให้ไป๋ทิงซินมาเมืองเฉินเอง เธอจะได้ไม่ต้องเดินทางระหว่างเมือง” อี้จิ่นหลีกล่าว

“ถ้าเขาไม่มาเมืองเฉินล่ะคะ?” หลิงอี้หรานถาม

“เขามาแน่ ถ้าเขาปฏิเสธ ฉันจะจับเขามัดแล้วส่งมาเมืองเฉินเอง” เขาพูดอย่างมั่นใจ

ตราบใดที่เธอต้องการ เขาก็จะช่วยให้เธอได้รู้มันเอง!

สองวันต่อมา หลิงอี้หรานก็ได้เจอกับไป๋ทิงซิน แต่ไป๋ทิงซินมาที่เมืองเฉินพร้อมด้วยทายาทของตระกูลเกา เกาม่านหลิน

แม้ว่าหลิงอี้หรานจะเคยเห็นภาพของเกาม่านหลินมาก่อน แต่เธอก็ผมว่าผู้หญิงคนนี้ส่วนน่ามองมากกว่าในรูปจริง ๆ เมื่อเจอตัวจริง ราวกับว่าเธอเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์ดึงดูดที่ทำให้ชายใดก็ตามหลงใหลในตัวเธอ

ถึงอย่างนั้น... ไป๋ทิงซินก็ไม่ควรเป็นหนึ่งในผู้ชายพวกนั้น! เธอเห็นความรักของไป๋ทิงซินที่มีต่อเหลียนอีมาตลอด ไป๋ทิงซินตกหลุมรักเกาม่านหลินเหรอ? เธออยากได้ยินคำตอบจากปากของไป๋ทิงซินเอง!

“คุณเกา ฉันอยากคุยกับไป๋ทิงซินตามลำพัง พอจะเป็นไปได้ไหมคะ?” หลิงอี้หรานถาม

“ขอโทษด้วยนะคะ คือไม่มีความลับระหว่างทิงซินกับฉันน่ะค่ะ คุณนายอี้ คุณจะคุยอะไรกับทิงซินก็พูดตรงนี้ได้เลยค่ะ สิ่งที่ทิงซินควรฟัง ฉันก็ควรได้ยิน” เกาม่านหลินพูดด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ขณะที่นั่งอยู่ข้างไป๋ทิงซิน และดูเหมือนจะดึงมือและเล่นกับนิ้วของเขาด้วยท่าทางสบาย ๆ

ไป๋ทิงซินไม่ได้หยุดเกาม่านหลินจากการกระทำแบบนั้น

เมื่อเห็นอย่างนี้หลิงอี้หรานก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตา ความวิตกกังวลของเธอพุ่งสูงขึ้น “โอเค ไป๋ทิงซิน ฉันอยากจะถามคุณว่า เหลียนอีได้รับบาดเจ็บได้ยังไง?”

“อาการบาดเจ็บของเหลียนอีน่าจะเกี่ยวข้องกับพี่น้องต่างสายเลือดสองคนที่เกิดจากคนละแม่ของผม ตำรวจสอบปากคำผมทั้งหมดที่ผมรู้ไปแล้ว หลิงอี้หราน คุณไปถามตำรวจเอานะ ถ้าอยากรู้จริง ๆ” ไป๋ทิงซินกล่าว