พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1414

เสียงโจวหยวนลู่ค่อย ๆ ไกลออกไปเรื่อย ๆ เย่เหวินหมิงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ‘เธอเป็น... ผู้หญิงธรรมดา ๆ งั้นเหรอ?

‘ไม่! โจวเชียนหยุนไม่เคยเป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ เธอเป็น... ผู้หญิงที่ฉันรักสุดหัวใจ!’

ความเจ็บปวดในอกของเขาชัดเจนขึ้นและมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม

ความเจ็บปวดนั้นท่วมท้นไปทั้งตัวของเขา

บางทีสุดท้ายแล้วอาจมีแค่ตอนนี้ที่เขาเต็มใจจะยอมรับว่าเขายังรักโจวเชียนหยุนอยู่

เขาเอาแต่คิดว่าเขาไม่ได้รักเธอและจะกำจัดเธอออกไปจากใจได้หลังจากส่งเธอเข้าคุกแล้วแก้แค้นสำเร็จ

ทว่ากลับกลายเป็นว่าทั้งหมดคือการหลอกตัวเอง

ถ้าเขาไม่ได้รักเธอเขาคงไม่สนใจเรื่องของเธอมากนัก เขาคงไม่หึงหวงเมื่อเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นและคงไม่โกรธมากเสียจนเปลี่ยนความโกรธนั้นเป็นการทำให้เธอขายหน้า เพราะเข้าใจผิดว่าเธอหลอกเขา

เขาปกป้องคงจื่ออินและทำกับโจวเชียนหยุนอย่างโหดร้ายเพื่อเลี่ยงความรู้สึกตนเอง เขาไม่กล้ายอมรับว่าเขาหลงรักลูกสาวของศัตรู

มือที่อยู่ข้างตัวของเย่เหวินหมิงกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ เลือกไหลออกมาจากนิ้วแต่เขาดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลย

เขาค่อย ๆ เดินไปยังห้องพักฟื้นของโจวเชียนหยุน

แน่นอนว่าเขารู้ว่าเธออยู่ห้องไหน

เขาอยากไปพบหน้าเธอ เขาอยากจะบอกเธอว่าเขาผิดไปแล้ว เขาควรเชื่อเธอและไม่ทำให้เธอขายหน้าแบบนั้น!

เขาไม่ควรเอาความโกรธที่เขามีต่อพ่อของเธอมาลงกับเธอและแก้แค้นเธออย่างชั่วช้าแบบนั้น!

เขาอยากบอกเธอด้วยว่า เขาจะดูแลเธอและอาหยันน้อยให้ดีเพื่อชดเชยในสิ่งที่เธอต้องทนทุกข์มา