พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1423

ขณะที่กำลังคิดเรื่องนี้ ประตูห้องทำงานของประธานบริษัทตรงหน้าเธอก็เปิดออก ห่าวฉี่หลงเดินออกมา

แต่ห่าวฉี่หลงยืนหันไปทางห้องทำงาน เขาจึงไม่เห็นว่าหลิงอี้หรานยืนอยู่ไม่ไกล

“อี้จิ่นหลี ถ้าคุณอยากจะเรียกร้องความยุติธรรมให้หลิงอี้หรานจริง ๆ ก็อย่าลืมว่าคุณก็มีส่วนร่วมในเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอด้วยเหมือนกัน!” ห่าวฉี่หลงกล่าวอย่างดุดัน

หัวใจของหลิงอี้หรานรู้สึกกระตุกวูบในทันใด เธอเดินถอยหลังไปเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัวเ จากนั้นเสียงเย็นชาอันแสนคุ้นเคยก็ดังออกมาจากบานประตูที่เปิดอยู่ครึ่งหนึ่ง

“ห่าวฉี่หลง ถ้าคุณกล้าพูดอีกสักคำเดียว ผมจะทำให้ตระกูลห่าวสูญพันธุ์ไปซะ!”

สายตาของเธอมองไปเห็นร่างนั้นที่ยืนอยู่ภายใน แต่ใบหน้าหล่อเหล่าที่เธอคุ้นเคยในตอนนี้กลับมีแต่ความเย็นชาโกรธเคือง รังสีอำมหิตฉายชัดในดวงตาดอกท้อแสนสวยของเขา!

‘รังสีอำมหิต... นี่ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม?’

ห่าวฉี่หลงซึ่งอยู่ริมประตูหวาดกลัวอี้จิ่นหลี เขาจึงหันหน้าหนีโดยทันที แต่เขาก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นหลิงอี้หรานยืนอยู่ด้านข้าง

จากนั้นสีหน้าของห่าวฉี่หลงก็เปลี่ยนไป เขามองหลิงอี้หรานอย่างเกลียดชังก่อนจะรีบออกไป

อี้จิ่นหลีเห็นหลิงอี้หรานด้วยเช่นกัน เขาตัวแข็งทื่อไปในทันที และความโกรธเคืองที่เคยปรากฏก็จางหายไปและแทนที่ด้วยสีหน้าอ่อนโยน

ทว่าไม่ว่าทำอย่างไรความตื่นตระหนกในดวงตาของเขากลับไม่สามารถเก็บกดเอาไว้ได้เลย มือและเท้าของเขารู้สึกเย็นไปในทันที

‘นี่เธอได้ยิน... สิ่งที่ห่าวฉี่หลงพูดไหม?