พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1435

“เย่เหวินหมิง?” หลิงอี้หรานตะลึงไป

‘ตอนนี้เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว เย่เหวินหมิงมาที่นี่เพื่อเจอฉันเหรอ? แล้วเขาก็เมาด้วยเนี่ยนะ?’

“ฉันจะออกไปเจอ!” หลิงอี้หรานพูดในทันทีและพยายามรีบลุกออกจากเตียง

“เดี๋ยวก่อน!” อี้จิ่นหลีจับข้อมือของเธอไว้และพูด

“ให้ผมไปดูเขาแล้วคุณก็พักผ่อนดีกว่าไหม?”

“ฉันไปดูเขาเองดีกว่า ฉันกลัวว่าเขาน่าจะมาที่นี่เพราะเรื่องของพี่โจว” หลิงอี้หรานกล่าว

อี้จิ่นหลีถอนหายใจและพูดกับพ่อบ้านว่า “ให้คนไปพาเย่เหวินหมิงเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นที”

พูดจบเขาก็หันไปหาหลิงอี้หรานและกล่าวว่า “ถึงคุณจะไปเจอเขา อย่างน้อยก็ต้องสวมรองเท้าแล้วก็เสื้อผ้าเพิ่มอีกสักตัวสองตัวนะ”

เขาคุกเข่าลงตรงหน้าเธอพลางพูด

เขาจับเท้าของเธอและสวมรองเท้าให้เธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะออกไปพ่อบ้านได้เหลือบไปเห็นอี้จิ่นหลีที่คุกเข่าลงตรงหน้าหลิงอี้หราน

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมากับตัวเอง ‘มีแค่นายหญิงนี่แหละที่ทำให้นายน้อยทำอะไรแบบนั้นได้

‘คนในตระกูลอี้ไม่โหดร้ายเกินไปก็แสนดีเกินไป!

‘นายท่ายเป็นคนไร้หัวใจ แต่ลูกของนายท่านกับหลานชายต่างก็แสนดีกับคนที่พวกเขารัก พวกเขาอุทิศตนด้วยทั้งหมดของความรู้สึกให้กับผู้หญิงที่ตัวเองรักและ... สามารถยอมอยู่หรือยอมตายได้เพื่อพวกเขาด้วยซ้ำ…’

เขาแค่หวังว่านายน้อยอี้จะไม่ตามรอยพ่อของเขาและได้มีชีวิตที่สวยงามอยู่กับนายหญิง บางทีพวกเขาคงจะสามารถนำเสียงหัวเราะมายังคฤหาสน์อี้อันแสนเย็นชาแห่งนี้ได้

หลิงอี้หรานก้มมองอี้จิ่นหลีที่ย่อตัวลงสวมรองเท้าให้เธอแล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในหัวใจ