พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 178

ร่างกายของเธอแข็งทื่อและเธอมองไปทางอื่นตามสัญชาตญาณ เธอไม่ต้องการให้เขาเห็นการแสดงออกในตอนนี้ของเธอ

“แต่พี่เคยคิดบ้างไหมว่าเป็นเพราะผมชื่อ อี้ จิ่นหลี ผมจึงสามารถทำให้เพื่อนร่วมโรงเรียนเก่าของพี่คุกเข่าและขอโทษพี่ตอนที่เธอทำให้พี่อับอายก่อนหน้านี้ เมื่ออยู่ใกล้ผม พี่ไม่จำเป็นต้องกังวลกับทัศนคติของใครที่มีต่อพี่อีกต่อไป ผมสามารถทำให้คนที่ดูถูกพี่ถ่อมตัวต่อหน้าพี่ได้อย่างง่ายดาย” เขาพูดอย่างสบาย ๆ

“แล้วไง? อำนาจแบบนั้นไม่ใช่ของฉันนี่”

“ทำไมถึงไม่ดีล่ะ? ผมสามารถปล่อยให้พี่ใช้อำนาจของผมในทางที่ผิด พี่คิดอย่างไร?" เขาเอนกายพิงพนักเก้าอี้อย่างเกียจคร้านมองเธอราวกับว่าเขากำลังคุยเรื่องสภาพอากาศ

หลิง อี้หราน มองไปที่เขา ไม่ว่าเธอจะพยายามอย่างไรเธอก็ไม่สามารถอ่านเขาได้ เธอคิดว่าเมื่อวันก่อนเธอไปขอร้องเขา การที่เขาปฏิเสธเธอหมายความว่าตอนนี้พวกเขาจะต้องดำเนินชีวิตต่อไป เธอคิดว่าพวกเขาจะไม่มีการติดต่อกันอีกต่อไป

ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ชายที่หยิ่งผยองอย่างเขาจะไม่มีวันยอมให้ตัวเองถูกผู้หญิงปฏิเสธ

ทันใดนั้น เขาก็มาปรากฏตัวที่บ้านเช่าของเธอในคืนนี้โดยไม่คาดคิดและ... ก็พาเธอมาที่นี่ด้วย

นอกจากนี้เขาจงใจทำให้ จ้าว ท่านเถียน คุกเข่าขอโทษเธอ ดูเหมือนว่าเขาต้องการแสดงให้เธอเห็นว่า อี้ จิ่นหลี เป็นตัวแทนของอะไรอย่างแท้จริง

จ้าว ม่านเถียน ผู้หยิ่งผยองสามารถขอโทษต่อหน้าเขาได้อย่างน่าอับอาย

“คุณต้องการทำอะไรกันแน่?” เธอถามเขา

สายตาของเขามองทางไปรอบ ๆ เล็กน้อย ‘ฉันอยากทำอะไร… พูดตามตรงฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีฉันแค่อยากจะมองเธออีกครั้ง’

เขาสงสัยว่าเธอจะมาขอเขาอีกครั้งหลังจากครั้งที่แล้ว

แต่น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ทำอย่างนั้น