พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 185

ทันใดนั้นเขาก็พลิกตัวและกดเธอลงด้านล่างเขา “ยังไม่พอ... มันยังห่างไกลจากคำว่าพอ”

เขาพึมพำขณะที่นิ้วของเขาลูบไล้ใบหน้าของเธอเบา ๆ ท่าทางที่เมาแล้วน่าหลงใหลของเธอเหมือนดอกกุหลาบที่กำลังผลิดอกสวยงามและน่าดึงดูดมาก

ดวงตาของเธอเปล่งประกายราวกับน้ำค้างในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อใดก็ตามที่เธอมองเขา รอยยิ้มของเธอเมื่อเธอเรียกเขาว่า ‘จิน’ มือของเธอโอบรอบคอของเขากลิ่นหอมสดชื่นของเธออบอวลไปทั่ว... ทั้งหมดนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังมึนเมา

“ดูเหมือนว่าผมไม่ควรพูดเรื่องต่าง ๆ เช่น อย่าแตะต้องผู้หญิงที่เมา” เขาบ่นพึมพำ นี่เป็นครั้งแรกที่เขากลับคำพูดของเขาและทั้งหมดเป็นเพราะเธอ

เขาก้มศีรษะลงและจูบที่ริมฝีปากของเธอขณะที่เบื่อนกายไปมา มันรู้สึกคิดถึงมากและเขาก็ไม่เต็มใจที่จะจากไป

แรงกระตุ้นทางร่างกายของเขาที่ถูกกระตุ้นโดยเธอ จำเป็นต้องได้รับการเอาใจจากเธอเท่านั้น

ราวกับว่าร่างกายของเขาจะตอบสนองต่อเธออย่างรุนแรงเท่านั้น

เขาไม่รู้ว่าพวกเขาจูบกันนานแค่ไหนก่อนที่จะหยุด เขาพบว่าเธอหลับไปแล้ว

“อะไรเนี่ย...” การทำอะไรไม่ถูกที่หาได้ยากปรากฏขึ้นภายในตัวเขา ผู้หญิงคนนี้กำลังเล่นกับไฟเมื่อไม่นานมานี้ แต่หลับไปแล้วปล่อยให้เขาอยู่แบบนั้น

ดวงตาสีเข้มของเขาจ้องมองคนที่อยู่ข้างใต้ หลังจากนั้นไม่นาน อี้ จิ่นหลี ก็ถอนหายใจและดึงผ้าคลุมหลิง อี้หราน ก่อนจะนั่งลงข้างเตียง

“เธอเป็นหนี้ฉัน เธอรู้ตัวไหม?” เขาพึมพำขณะที่เสียงของเขาหายไปในอากาศ

อุณหภูมิในห้องเล็ก ๆ นั้นไม่เย็นอีกต่อไป แม้อากาศจะค่อนข้างอบอุ่น