พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 212

บทบาทของหลิง อี้หราน ในวันนี้ในฐานะตัวประกอบคือการเป็นสาวรับใช้ สิ่งที่เธอต้องทำคือยืนในจุดที่ผู้กำกับต้องการให้เธอยืนและก้มหน้าให้ต่ำ มีสาวรับใช้ทั้งกลุ่ม พวกเขาต้องรอให้ตัวละครหลักเดินผ่านพวกเขาไปและคุกเข่าตามที่ผู้กำกับสั่ง จากนั้นพวกเขาต้องคร่ำครวญและพูดว่า "ขอให้คุณทั้งสองมีความสุขและสันตินะคะ นายท่านและนายหญิง"

เนื่องจากเป็นฉากคุกเข่าเธอจะได้รับเงินเพิ่มอีก 50 ดอลลาร์รวมทั้งหมด 130 ดอลลาร์

'ฉันจะคุกเข่าแล้ว มันเป็นเพียงการจัดฉากอยู่ดี แม้แต่ดาราที่มีชื่อเสียงก็ยังมีฉากคุกเข่า นอกจากนี้ ส่วนใหญ่แล้วเมื่อการเอาชีวิตรอดเป็นปัญหาหัวเข่าก็ไม่สำคัญเท่า’ หลิง อี้หราน กล่าว

ห้องแต่งหน้าตัวประกอบมีขนาดใหญ่มาก มีช่างแต่งหน้าหลายคนรวมทั้งตัวประกอบทั้งชายและหญิงพิเศษอยู่ในห้อง ทุกคนรอให้ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้

ช่างแต่งหน้าทำงานเร็วมาก การแต่งหน้าของหนึ่งคนสามารถทำได้ในเวลาเพียงห้าถึงหกนาที

เมื่อถึงตาของหลิง อี้หราน ช่างแต่งหน้าก็ประหลาดใจ "คุณมีแผลเป็นที่หน้าผากของคุณ!"

หลิง อี้หราน ตัวสั่นเล็กน้อยและตอบเธอ มันอยู่บนหน้าผากของเธอใกล้กับหนังศีรษะดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถมองเห็นได้หากพวกเขาไม่ได้มองใกล้ ๆ

มันเป็นบาดแผลในคุกที่ไม่ได้รับการดูแล

หลิง อี้หราน รู้ว่าทำไมช่างแต่งหน้าถึงพูดถึงเรื่องนี้ เป็นเพราะสาวรับใช้ทุกคนต้องหวีผมเรียบในวันนี้ จากนั้นจะมองเห็นรอยแผลเป็น

“มันสำคัญไหมคะ? ฉันยังเล่นเป็นสาวรับใช้ได้ไหมคะ?” เธอถามอย่างประหม่า ตอนแรกเธอกังวลเกี่ยวกับห่าง อี้เหมิง ที่จะถ่มน้ำลายเธอ ตอนนี้เธอกังวลว่าจะสามารถทำงานเป็นตัวประกอบต่อไปได้หรือไม่

"ไม่เป็นไร เราจะปิดทับด้วยแป้งเล็กน้อย" ช่างแต่งหน้าพูดและแต่งหน้าของหลิง อี้หราน ให้เสร็จอย่างรวดเร็ว