พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 256

มีคลื่นน้อย ๆ ในดวงตาของเขาและตาคู่นั้นเผยให้เห็นความอ่อนโยนบางอย่างที่ดูเหมือนจะบอกว่าเขาสามารถทนกับเธอได้ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม

ประกายในดวงตาของเขาและรอยยิ้มที่มุมริมฝีปากของเขานั้นสวยงามอย่างสุดจะพรรณนา

หลิง อี้หราน ก็ตระหนักได้ว่าเธอกำลังงี่เง่า แม้ว่าเธอจะสั่งอาหารทั้งหมดในเมนู แต่ก็ยังไม่มีอะไรให้อี้ จิ่นหลี

เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เธอกำลังระบายความโกรธออกไปด้วยวิธีโง่ ๆ อย่างนั้นสินะ

ด้วยความผิดหวัง หลิง อี้หราน ยื่นเมนูกลับไปให้หนักงานอย่างไม่พอใจและพูดว่า "แค่นี้ค่ะ"

“นั่นหมดแล้วใช่ไหม?" อี้ จิ่นหลี กล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลิง อี้หราน กัดริมฝีปากของเธอสักครู่ก่อนจะพูดว่า "แค่นั้นแหล่ะ"

"กินหมดได้เหรอครับ? มันสำหรับเจ็ดหรือแปดคนนะครับ มันไม่มากเกินไปสำหรับคุณสองคนเลยเหรอครับ?" พนักงานกล่าวอย่างมีชั้นเชิง

อี้ จิ่นหลี พูดเบา ๆ ว่า "สำหรับตอนนี้ แค่นั้นก่อน"

พนักงานหยิบเมนูและจากไป

อี้ จิ่นหลี มองไปที่หลิง อี้หราน และพูดว่า "ถ้าพี่คิดว่ายังไม่พอ พี่สั่งเพิ่มได้อีกนะ"

น้ำเสียงที่ผ่อนคลายของเขาทำให้หัวใจของเธอกระโจนอีกครั้ง

“เมื่อกี้ฉันงี้เง่าเอง ฉันจะเปลี่ยนรายการอาหารและลบรายการอาหารบางจานออกไปจะดีกว่า” หลิง อี้หราน ลังเลและจะลุกขึ้นไปหาพนักงานที่รับออเดอร์

อย่างไรก็ตาม อี้ จิ่นหลี หยุดมือของหลิง อี้หราน ทันทีและพูดว่า "ไม่จำเป็นหรอก ทำไมต้องลบรายการอาหารที่พี่ชอบด้วยล่ะ?"

“ฉันไม่อยากกินทิ้งขว้าง” หลิง อี้หราน กล่าว