“ยังไงก็แล้วแต่ พี่ควรเก็บคำพูดของผมใส่ใจบ้างนะ” เขาพูด
หลิง อี้หราน รู้สึกตกใจ เขาหมายความว่าอย่างไร? เก็บใส่ใจอย่างนั้นเหรอ...?
เขาจะแต่งงานกับเธอถ้าเธออยากจะแต่งงานกับเขา เขารู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?
จิตใจของหลิง อี้หราน ยุ่งเหยิงไปหมดจนพวกเขาเข้าไปในรถ เมื่อมาถึงคฤหาสน์ อี้ เธอก็เดินตามเขาออกจากรถและเข้าไปในบ้าน เขาหยุดกะทันหันและหันมาพูด
“ยังไงก็แล้วแต่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยอดอาหาร” เขาพูด “มีหลายครั้งที่ผมหิวและคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย”
พ่อของเขาจากไปตั้งแต่เมื่อเขายังเป็นเด็ก อี้ จิ่นหลี อยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ซอมซ่อ เขาถือโกศที่เต็มไปด้วยขี้เถ้าของพ่อตัวเอง ตอนนั้นเขาอดยากและหิวมากจนแทบจะหมดเรี่ยวแรง จนรู้สึกเข้าใกล้ถึงความตายจริง ๆ
ในที่สุด เพื่อนบ้านของเขาก็เปิดประตูเข้ามาและยื่นอาหารให้กับเขา เพียงแค่นั้นเขาสามารถฟื้นพละกำลังของตัวเองได้
หลิง อี้หราน ตกตะลึงและมองเขาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเขาพูดแบบนี้น้ำเสียงของเขาแผ่วลงจนเธอรู้สึกไม่สบายใจ
เธอนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็กที่เขาเคยเล่าให้เธอฟังเมื่อครั้งยังเป็นแค่จิน
แม่ของเขาทิ้งเขาไปและพ่อของเขา… เสียชีวิตท่ามกลางหิมะ ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมตระกูลอี้ เขาต้องมีชีวิตที่ยากลำบากมาก...
เธออดไม่ได้ที่หดมือเข้าหาตัวเองเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เมื่อเขาเอ่ยคำพูดเพียงไม่กี่คำ เธอก็อยากจะเอื้อมมือไปลูบหัวเขาอย่างห้ามไม่ได้และปลอบโยนเขาอย่างที่เธอเคยทำมาก่อน
แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่จินอีกต่อไป เขาคืออี้ จิ่นหลี คนที่เธอไม่ควรเข้าไปยุ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...