พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 266

ถ้าอี้หรานรู้เรื่องใหญ่นั้น ทำไมเธอถึงมาทำงานเป็นคนทำความสะอาดที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลแทนที่จะทำงานเป็นนักแสดงสมทบล่ะ?

“ไม่… ไม่มีอะไรค่ะ มันจบแล้ว” หลิง อี้หราน พูดอย่างคลุมเครือ “พี่ซู ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถทำงานเป็นนักแสดงบทบาทสมทบได้แล้วค่ะ ช่วยบอกคุณกวอว่าฉันขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น และเดี๋ยวฉันจะออกจะกลุ่มแชทค่ะ”

หลังจากที่ทุกคนได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้เธอรู้ว่าวงการบันเทิงนั่นแคบมาก ทุก ๆ คนต่างรู้จักกันหมด ถ้าเธอทำงานเป็นนักแสดงบทบาทสมทบอีกครั้ง เธอคงจะรู้สึกอึดอัดใจ เธอควรพอแค่นี้

น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถใช้ความสามารถนี้ในการหาเงินได้อีกต่อไป ตอนนี้เธอได้แต่คิดวิธีหารายได้เพิ่ม

“ได้สิ” พี่ซูเห็นว่าหลิง อี้หราน ไม่ต้องการจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ดังนั้นเธอจึงไม่ถามคำถามใด ๆ อีก เธอพูดแค่ว่า “ฉันจะไปคุยกับคุณกวอให้ แต่เธอควรบอกให้เขารู้ก่อนที่เธอจะออกจากกลุ่มแชตนะ”

“ได้ค่ะ ฉันจะบอกเขาค่ะ” หลิง อี้หรานตอบ

เธอเริ่มกังวลมากขึ้นกับการหารายได้พิเศษ อย่างไรก็ตาม เธอต้องการจ่ายเงินคือเหลียนอีให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ และถ้าค่ารักษาพยาบาลของคุณยายเพิ่มมากขึ้นในอนาคต มันคงจะเป็นเรื่องยากสำหรับเธอเช่นกัน

เมื่อเธอนึกถึงเรื่องนี้ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น

ที่ผ่านมาเธอคิดแค่ว่าการตั้งใจเรียนหนังสือให้ดีที่สุดแล้วจะสามารถสร้างรายได้เยอะ ๆ ในอนาคตอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เธอกลับทำงานใช้แรงงานตัวเองเพื่อหารายได้ ความรู้ที่เธอได้เรียนมาหลายปีก่อนหรือแม้แต่กฎหมายต่าง ๆ ที่เธอจำได้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรในตอนนี้

เธอไม่รู้ว่านี่คือโชคชะตาที่ฟ้าลิขิตหรือเปล่า

หลังจากเลิกงานหลิง อี้หราน ก็ไปแผงขายของที่อยู่ใกล้ ๆ กับศูนย์บริการสุขาภิบาลเพื่อกินข้าวอย่างเรียบง่าย