พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 318

“ได้ งั้นเราคบกัน” ชิน เหลียนอี กล่าวอย่างจำนง เนื่องจากเธอกำลังถูกล้างแค้น อย่างน้อยเธอก็ควรเตรียมพร้อมทางจิตใจสำหรับมัน “ถ้าอย่างนั้น... เอ่อ คุณควรคืนโทรศัพท์ให้ฉันได้แล้ว”

เธอยังไม่ลืมเหตุผลหลักที่ตามเขามายังคฤหาสน์ คือการทวงคืนโทรศัพท์ของเธอ

เขาจ้องมองเธออยู่สักพัก จากนั้นก็โยนโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะกาแฟมาให้เธอ

“อ๊ะ!” เธออุทานหลังจากรับโทรศัพท์ได้ทัน โทรศัพท์ราคาหนึ่งหมื่นดอลลาร์ของเธอ เธอถึงขนาดกัดฟันเพื่อซื้อโทรศัพท์เครื่องนี้มา ถ้าเกิดว่ามันหล่นกระแทกพื้นและหน้าจอแตก เธอต้องใช้เงินถึงสองพันดอลลาร์เพื่อซ่อมมัน

รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงค่าซ่อมโทรศัพท์!

ถ้ามันตกแตก เธอก็ไม่กล้าขอให้เขาจ่ายค่าซ่อมให้หรอก!

ชิน เหลียนอี เปิดโทรศัพท์เพื่อดูเวลา เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วและมีสายที่ไม่ได้รับในโทรศัพท์ของเธอหลายสาย เบอร์เหล่านั้นล้วนเป็นเบอร์จากพ่อแม่ของเธอ เธอจึงรีบโทรกลับทันที

ไม่นานก็มีสายเรียกเข้าและตามด้วยเสียงตะโกนด่าด้วยความโกรธจากพ่อของเธอ “แกจะไม่โทรมาบอกพ่อแม่หน่อยเหรอว่าจะไม่กลับมากินข้าวเย็น? แกไม่แม้แต่จะรับโทรศัพท์ แกกำลังจะทำอะไร? แกอยากให้พ่อกับแม่ไปแจ้งความกับตำรวจเหมือนเมื่อวานเหรอ?”

ชิน เหลียนอี เหงื่อท่วมตัว “หนู... หนูยุ่ง ๆ น่ะ เดี๋ยวจะรีบกลับไป”

เธอรีบวางสายอย่างรวดเร็วและมองไปที่ไป๋ ทิงซิน ที่เดินมาหาเธอ ด้วยเสียงที่ดังของพ่อเธอ เขาอาจจะได้ยินสิ่งที่พ่อพูดกับเธอ

“อืม ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันจะไปแล้วนะ” ชิน เหลียน กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

“ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน” ไป๋ ทิงซิน กล่าว

ชิน เหลียนอี รีบตอบกลับ “ไม่เป็นไร ฉันจะนั่งแท็กซี่ไปเอง อีกอย่าง... ฉันต้องไปเอารถที่จอดทิ้งไว้เมื่อวานนี้ด้วย”