พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 329

จากนั้น หลิง อี้ราน ก็เข้าไปในอาคารพร้อมกับรถเข็นอาหาร พนักงานต้อนรับถามแค่ชื่อของเธอ ไม่ได้บอกให้เธอลงทะเบียนใด ๆ และช่วยเธอกดปุ่มเพื่อขึ้นลิฟต์

ทั้งหมดนี้มันทำให้หลิง อี้หราน เดาว่ามันต้องเป็นอย่างเดียวกับที่เธอคิดไว้ เมื่อเธอมาถึงตามที่อยู่ที่ระบุไว้ใน ในออเดอร์ก็มีผู้หญิงรูปร่างสูงใส่ชุดสูททำงาน เดินมาหาเธอ “คุณหลิง อี้หราน ใช่ไหมคะ? ฉันเป็นคนสั่งอาหารคุณเอง คุณออกไปได้แล้วค่ะ และช่วยนำ 2 รายการนั้น ไปที่ห้องทำงานของท่านประธานหน่อยนะคะ”

จังหวะนั้นหัวใจของหลิง อี้หราน แทบหล่นและสิ่งที่เธอเดาไว้เริ่มชัดเจนมากขึ้น

ห้องทำงานของประธาน... อี้ จิ่นหลี เป็นประธานของ อี้ กรุ๊ป สองรายการนี้ เป็นของห้องทำงานของอี้ จิ่นหลี ใช่ไหม?

หลิง อี้หราน หยิบสองออเกอร์นี้ขึ้นมาและกำลังเดินไปที่ห้องทำงานของ อี้ จิ่นหลี เมื่อเธอยืนอยู่ที่หน้าประตูไม้สีเข้มเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เธอจะเคาะประตูสองครั้ง

“เข้ามา” เสียงดังมาจากข้างใน

หลิง อี้หราน ผลักประตูจนเปิด และเดินเข้าไปเห็นว่า อี้ จิ่นหลี นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา เขากำลังก้มหน้าตรวจเอกสาร

“ฉันเอารายการอาหารของคุณวางไว้บนโต๊ะกาแฟนะ” หลิง อี้หราน กล่าวะร้อมกับเม้มปาก

อี จิ่นหลี เงยหน้าและมองไปที่หลิง อีหราน ขณะที่เธอกำลังเดินเอาอาหารไปวางไว้ที่โต๊ะกาแฟ “ทำไมพี่รีบขนาดนี้ครับ” ในขณะที่เขาพูดเขาก็ลุกขึ้นและเดินอ้อมโต๊ะกาแฟ เพื่อไปหาเธอ

“ฉันต้องกลับไปที่ร้านอาหารเพื่อส่งตามคำสั่งซื้อ อื่น ๆ อีก” เธอกล่าว

“ทานข้าวเที่ยงหรือยังครับ?” เขาพูดนอกเรื่อง

เธอกระพริบตาปริบ ๆ ด้วยความรู้สึก งง ๆ และจังหวะนั้นเธอก็ไม่รู้จะอย่างไร

“ดูเหมือนว่าพี่ยังไม่ได้กิน พี่มากินกับผมได้นะ ผมก็อยากลองอาหารจากร้านที่พี่ทำงานอยู่นะครับพี่สาว?” เขาพูดพร้อมกับคว้าเธอเอาไว้ จากนั้นเขาวางมือไปที่ไหล่ของเธอ และผลักเธอลงไปที่โซฟา