พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 374

“นายลืมสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อของนายไปแล้วเหรอ?” คุณปู่หยิบอดีตขึ้นมาอีกครั้ง

“ผมยังไม่ลืมและผมเคยพูดไปแล้วว่าผมจะไม่เดินตามรอยที่พ่อของผมได้ทำ” อี้ จิ่นหลี กล่าว

“ถ้าเป็นอย่างนั้น นายก็ควรที่จะไล่ผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อ หลิง อี้หราน ออกไปจากคฤหาสน์อี้ ซะ และอย่าให้เธออยู่ในชีวิตของนายอีก” นายท่านอี้ใช่น้ำเสียงดุดัน

“ผมเกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้ครับ” การจ้องมองของอี้ จิ่นหลี มืดลง มันบีบหัวใขของเขามากขึ้นเมื่อเขาได้ยินคำพูดของท่านปู่ และปฎิเสธความคิดนี้โดยที่จะไม่ย้อนเรื่องนี้กลับมาคิดซ้ำเป็นครั้งที่สอง

“นี่นาย...!” คุณปู่สำลักลมหายใจขณะจ้องมองไปที่หลานชายของเขา

“คุณปู่ ผมจะไม่เดินตามรอยแบบที่พ่อของผมทำ ผมจะดูให้แน่ใจว่าทุกอย่างต้องอยู่ภายใต้การควบคุม ผมจะทำให้ อี้หราน เคยชินกับบการที่ได้อยู่กับผม เธอจะไม่มีทางทิ้งผมไปไหนทั้งนั้น” อี้ จิ่นหลี หน้าของเขามีรอยยิ้มเล็กน้อย แต่การคุกคามในสายตาของเขานั้นมันชัดเจนมาก “ดังนั้น ผมหวังว่าคุณปู่จะไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องของผม หากคุณปู่พยายามจะเข้ามายุ่ง ผมก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าผมจะทำอะไรเพื่อ จำกัดเสรีภาพของคุณปู่”

นายท่านอี้ โกรธมากจนผิวหน้าของเขาพลันเปลี่ยนเป็นสีแดง หลังจากไอไม่กี่ครั้งเขาก็สงบลง อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าคุณปู่โกรธเคืองมาก “นายขู่ฉันเหรอ?”

“ไม่ครับ ผมแค่เตือนปู่เท่านั้น” อี้ จิ่นหลี จ้องไปที่คุณปู่ “ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับเธอ เราทั่งคู่จะยืนอยู่คนละฝั่ง”

นายท่านอี้อาจจะอ่อนแอ แต่การจ้องมองของเขายังคงเฉียบคม ในขณะที่เขามองไปที่หลานชายของเขา เขาเข้าใจว่า อี้ จิ่นหลี ไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเขา

“ผู้หญิงคนนั้นมันมีอะไรดีที่ทำให้นายหลงเธอได้ขนาดนี้?” มันเป็นสิ่งที่นายท่านอี้ ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้

นายท่านอี้ได้ขอให้คนของเขาจับตัวหลิง อี้หราน และพาเธอไปให้เขาดูสักครั้ง สำหรับเขาเธอดูเหมือนคนที่ไม่มีเสน่ห์ดึงดูดอะไรเลยคนหนึ่ง เธอแสนจะแตกต่างกับหลานสะใภ้ในอุดมคติที่เขาคิดไว้

“เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมเรียกเธอว่า พี่สาว” อี้ จิ่นหลี ยิ้มเพราะเธอเคยบอกว่าพวกเขาสามารถพึ่งพาซึ่งกันและกันได้ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

เธอเป็นคนที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้อยู่บ้านจริง ๆ อีกครั้ง หลังจากผ่านไปหลายปี