พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 390

คำพูดเหล่านั้นทำให้หลิง กว๋อจื้อ โกรธ เมื่อเขาพยายามซักถามเจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านก็ได้วางสายไปแล้ว

"มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับโลงศพหรือเปล่า?" ฟาง ซุ่ยเอ๋อ ถามสามีของเธอทันที

“เจ้าของบ้านบอกว่าเมื่อคืนมีคนไปที่นั่นและนำโลงศพไป!” หลิง กว๋อจื้อ กล่าว

“พวกเขาเอาไปเหรอ แล้วเงิน 50 ล้านของเราล่ะ ถ้าไม่มีโลงศพของผู้หญิงคนนั้น เขาจะไม่ให้เงินเรา 50 ล้านดอลลาร์นะ!” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ เป็นกังวล ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความเป็นไปได้อื่น "พูดอย่างนั้นเธอคงต้องให้ใครบางคนเอาโลงศพของแม่เธอไปแล้ว... "

ขมวดคิ้ว หลิง กว๋อจื้อ ทำหน้าบึ้งเพียงหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา และโทรออกไปยังหมายเลขของหลิง อี้หราน

ครู่ต่อมาหลิงอี้หรานรับโทรศัพท์ "ฮัลโหล?"

"อี้หราน ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เราก็เป็นพ่อลูกกันไม่ว่าจะยังไงก็ตามเราก็ตัดกันไม่ขาด ถ้าแกไม่ให้เงิน 50 ล้านดอลลาร์กับฉัน ที่เราตกลงกันเมื่อวานนี้ได้ในคราวเดียว แกจะให้ครึ่งหนึ่งก่อนก็ได้ แล้วฉันจะบอกแกว่า แม่ของแกถูกฝังอยู่ที่ไหน แกได้บอกอี้ จิ่นหลี แล้วใช่ไหม เงินไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับเขา” หลิง กว๋อจื้อ กล่าว แม้ว่าโลงศพของแม่เธอจะหายไป แต่เขาก็ยังอยากจะลองและข่มขู่เธอ

ถ้าไม่ใช่ลูกสาวของเขาที่เอาโลงศพไปเมื่อคืนนี้ เขาสามารถทำเงินได้ถึง 25 ล้านดอลลาร์ เขาสามารถซื้อโลงศพและใส่อัฐิปลอมเพื่อหลอกเธอ

สิ่งที่เขาไม่เห็นคือใบหน้าผิดหวังของหลิง อี้หราน ที่ปลายสายของโทรศัพท์

นี่คือพ่อของเธอและเขาใช้อัฐิของแม่เพื่อหาเงินจากเธอ เขาใช้ประโยชน์จากการตายของแม่ ของเธอจริง ๆ เหรอ?

"ไม่เป็นไร ฉันเจออัฐิของแม่แล้วเมื่อวานนี้ และฉันก็ฝังเธอไปแล้ว" หลิง อี้หราน ตอบ