พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 396

หัวใจของหลิง อี้หราน ระเบิดออกมาด้วยความรู้สึกที่เรียกว่าความสุข กลับกลายเป็นว่าความไว้วางใจของเขา ทำให้เธอมีความสุขมาก

อี้ จิ่นหลี จ้องไปที่ผู้หญิงตรงหน้าขณะที่เขายังคงพึมพำต่อไป “เชื่อผมสิ ถ้าผมได้เจอพี่เร็วกว่านี้ และถ้าผมรู้ว่าผมจะรักพี่มาก ผมจะไม่ปล่อยให้พี่ต้องทนทุกข์ทรมานขนาดนั้นเลย”

หลิง อี้หราน ตกตะลึง เขากำลังบอกความจริงที่ว่าคนเหล่านั้นทำร้ายเธอตอนที่เธออยู่ในคุก เพื่อต้องการเอาใจเขาใช่ไหม?

“ฉันเชื่อ” หลิง อี้หราน ตอบด้วยเสียงกระซิบ

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา บางทีมันอาจถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยไป

เนื่องจากเธออยากจะเข้ากันได้กับเขา เธอจึงควรปล่อยวางความกลัว

เมื่อเวลาอาหารได้จบลงไป คนรับใช้ก็ทำความสะอาดโต๊ะอาหาร ดูเหมือนว่าหลิง อี้หราน จะคิดอะไรบางอย่างได้ “คุณรู้จักผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทหูเทียมไหม?”

“พี่ถามทำไม?” อี้ จิ่นหลี ถาม

“ก็ลูกของพี่โจวน่ะ อาหยันน้อย อาจต้องการประสาทหูเทียมในสักวันหนึ่ง ฉันแค่สงสัยว่าเราจะหาผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้ให้อาหยันน้อยได้ไหม และ... แม้ว่าพี่โจวจะจ่ายได้แค่ค่าประสาทหูเทียมราคาถูก ๆ ในตอนนี้ แต่มันจะเป็นไปได้ไหมที่เราจะหาประสาทหูเทียมที่ดีกว่าให้หยันน้อย?”

หลิง อี้หราน กล่าวอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยตัวเองทางออนไลน์และรู้ว่ามีราคาที่แตกต่างกันมากระหว่างประสาทหูเทียมที่ดีกับพอใช้ได้ จากที่พี่โจวเล่า เธอมีเงินที่จะซื้อให้หยันน้อยใส่ได้เพียงข้างเดียว แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าพวกเขาสามารถซื้อให้หยันน้อยใส่ได้ทั้งสองข้าง