พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 40

เขาหยุดชั่วขณะก่อนที่จะเหลือบมองทั้งสองคนที่ยังคงงุนงง “แล้วอย่าให้พวกเขาก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้อีก”

พ่อและลูกสาวของตระกูลห่าว ตัวสั่นสะท้านทันที

คำพูดของอี้ จิ่นลี บอกสองคนนี้อย่างไม่ต้องสงสัยว่าถ้าพวกเขาจากไปโดยไม่พบแหวนนั่นจะหมายถึงการตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลอี้

เมื่อเห็นว่า อี้ จิ่นหลี จากไป ห่าว ฉี่หรงและห่าว อี้เหมิง มองหน้ากันด้วยความตกใจ

แม้ว่าสระว่ายน้ำข้างหน้าจะไม่ลึกและไม่ใหญ่ แต่ก็ยังมีขนาดประมาณ 100 ตารางเมตร ที่แย่กว่านั้นคือก้นสระเต็มไปด้วยโคลนดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาวงแหวนเล็ก ๆ วงนั้น

ห่าว อี้เหมิง เเทบจะร้องไห้ “พ่อ หนูจะทำอย่างไรดี? หนูต้องลงไปหาแหวนจริง ๆ เหรอคะ? ในวันที่อากาศหนาวมากขนาดนี้ หนูจะไปหาแหวนคนเดียวได้อย่างไร?”

"ไม่ว่าแกจะก่อปัญหาอะไรก็ตาม แกต้องแก้ปัญหาด้วยตัวแกเอง ถ้าตระกูลอี้ตัดความสัมพันธ์กับตระกูลห่าวจริง ๆ แกไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลห่าวในอนาคต!" ห่าว ฉี่หรงกล่าวด้วยใบหน้าที่หมดหวัง

เนื่องจากมันเกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลห่าว แม้ว่าจะเป็นลูกสาวของเขาเขาก็ไม่สามารถทนต่อการต่อต้านใด ๆ ได้

ห่าว อี้เหมิง เงียบ แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าธุรกิจขนาดใหญ่หลายแห่งในตระกูลห่าวนั้นพึ่งพา อี้ กรุ๊ป หาก อี้ จิ่นหลี กลายเป็นศัตรูกัน มันจะเป็นการทำลายตระกูลห่าว

ห่าว อี้เหมิง รู้สึกหมดหนทางและทำได้เพียงเดินเข้าไปในสระว่ายน้ำทีละก้าว ๆ เธอเริ่มมองหาแหวนวงเล็กนั้น

เธอไม่ได้คาดคิดว่า อี้ จิ่นหลี จะแก้แค้นให้ หลิง อี้หราน ย้อนกลับไปตอนนั้นเธอปล่อยให้ หลิง อี้หราน อยู่ในสภาพที่เสียใจมากเพียงใด ดังนั้นตอนนี้เธอคงอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชมากขึ้นเท่านั้น!

—

เมื่อ อี้ จิ่นหลี กลับไปที่ห้องเช่า เขาก็เห็น หลิง อี้หราน กำลังซักผ้าอยู่

มือของเธอแช่อยู่ในน้ำเย็นและเปลี่ยนเป็นสีแดงเนื่องจากความเย็น

“ทำไมพี่ไม่ใช้น้ำร้อนล่ะ?” เขาถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

"น้ำร้อนก็ต้องต้มน้ำก่อนซึ่งมันจะใช้ไฟฟ้ามาก นอกจากนี้ถ้านายซักด้วยน้ำเย็น สักพักมือของนายก็จะเริ่มร้อนขึ้นอีกด้วย" หลิง อี้หราน กล่าว เธอแช่เสื้อผ้าอีกครั้งและบิดให้แห้ง

เขาจับมือของเธอเข้ามา มือทั้งสองเย็นมากหนาวมาก

“คราวหน้าถ้าซักผ้าก็ใช้น้ำร้อนเถอะนะ แค่ใช้ไฟฟ้า ผมก็จะหาเงิน” เขากล่าว

เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอยกมือขึ้นแล้วเขกหน้าผากของเขาเบา ๆ "ไม่เป็นไร ฉันควรประหยัดเงินทุกครั้งที่ทำได้ ยังมีสถานที่มากมายให้ใช้จ่ายในอนาคต คืนนี้ทานอาหารเย็นกับเพื่อนร่วมงานเป็นอย่างไรบ้าง เพลิดเพลินดีหรือเปล่า?"

"ก็ไม่เลวครับ" อี้ จิ่นหลี ตอบ การรับประทานอาหารค่ำกับเพื่อนร่วมงานเป็นข้อแก้ตัวของเขาในคืนนี้ ถ้าเขาเดาได้ถูก ห่าว อี้เหมิง คงจะยังมองหาแหวนในบ่อน้ำของตระกูลอี้อยู่

เขาสงสัยว่า ห่าว อี้เหมิง จะใช้เวลานานแค่ไหน

“ดูเหมือนว่ามันจะยาวขึ้นแล้วนะ” หลิง อี้หราน พึมพำ ทำให้ อี้ จิ่นหลี กลับสู่ความเป็นจริง เขาเห็นคนตรงหน้าเขายกมือขึ้นกดผมม้าบนหน้าผากของเขาเบา ๆ

"จิน ทำไมไม่ให้ฉันเลมผมหน้าให้นายล่ะ? มันยาวขนาดนี้แล้ว นายคงมองอะไรไม่ค่อยถนัดสินะ" เธอกล่าว

เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาที่สดใส แล้วเขาค่อย ๆ พูดว่า "เอาสิ"

หลิง อี้หราน มีเพียงเครื่องมือง่าย ๆ คือหวีและกรรไกร จากนั้นเธอก็เอาผ้ามาพันรอบคอของ อี้ จิ่นหลี