อีกด้านหนึ่ง เสียงของโจว เชียนหยุน “อี้หราน การผ่าตัดของอาหยันน้อยเป็นไปด้วยดี หมอบอกว่าเมื่อการได้ยินของหยันน้อยจะมีความมั่นคงในสองวันข้างหน้า เขาสามารถเริ่มต้นการฝึกเพื่อจดจำเสียงได้”
“ดีเลยค่ะ” หลิง อี้หราน ดีใจมากที่ได้ยินข่าวนี้ “ได้สิ ฉันจะไปเยี่ยมอาหยันน้อยบ่ายนี้ค่ะ”
เมื่อพูดจบ หลิง อี้หราน ได้ถามเกี่ยวกับห้องผู้ป่วยเฉพาะที่อาหยันน้อยอยู่ก่อนจะวางสาย
“เกี่ยวกับเด็กที่มีปัญหาการได้ยินเหรอ?” อี้ จิ่นหลี ถามในขณะที่มองไปที่หลิง อี้หราน
“ใช่ การผ่าตัดของอาหยันน้อยเป็นไปด้วยดี บ่ายนี้ฉันว่าง ฉันเลยว่าจะไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล” หลิง อี้หราน ตอบ
“ถ้าอย่างนั้น ผมจะไปกับพี่” อี้ จิ่นหลี กล่าว
“คุณอยากไปกับฉันเหรอ?” หลิง อี้หราน รู้สึกสับสน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง “แต่… คุณยังทำงานอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“ผมจะขอให้เลขาเลื่อนงานบ่ายนี้ออกไปก่อน อันที่จริงมันก็ไม่ใช่งานเร่งด่วนอะไร” อี้ จิ่นหลี กล่าวอย่างเฉยเมย
หลิง อี้หราน ตระหนักดีว่าในฐานะประธานของบริษัทใหญ่ ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องเร่งด่วน
“อะไรกัน? พึ่งไม่อยากให้ผมไปด้วยเหรอ?” อี้ จินหลี่ ถาม
“ไม่… นั่นไม่ใช่” ความตั้งใจของอี้ จิ่นหลี ทำให้เธอประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวขึ้นเช่นกัน
“งั้นผมก็ตัดสินใจแล้ว” อี้ จิ่นหลี ก้มศีรษะลงและกินอาหารต่อ
เมื่อ หลิง อี้หราน เห็น จึงก้มศีรษะลงเพื่อกินอาหารต่อเช่นกัน เมื่อเธอกำลังจะกินอาหารเสร็จ ทันใดนั้นเสียงของเขาก็ดังก้องในหูของเธอ “พี่สาว ช่วยทำมื้อต่อไปให้ผมอีกได้ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...