พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 453

โหยว เหลยกระพริบตาด้วยความรู้สึกผิด พร้อมกับกล่าวว่า “คุณหมายถึงอะไร? ผมเป็นคนตรงไปตรงมาและซื่อสัตย์ อะไรคือการทีคุณบอกว่าไม่สะอาด?”

“ยังไงก็ตาม เมื่อวานนี้ผมไปที่บ้านพ่อแม่ของคุณเพื่อพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับคุณ พวกเขาทั้งคู่สื่อสารโดยใช้ภาษาของเมืองเฉิน พวกเขามาจากเมืองเฉินหรือเปล่า?” ผู้ไกล่เกลี่ยกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“ครับ พวกเขาเคยอาศัยอยู่ในเมืองเฉิน”

“คุณเคยอาศัยอยู่ในเมืองเฉินด้วยใช่หรือไม่? ทำไมคุณถึงย้ายมาที่เมืองเอสล่ะ? เมืองเฉินดีกว่าเมืองเอสตั้งเยอะ” ผู้ไกล่เกลี่ยกล่าวราวกับว่าพวกเขากำลังคุยสอบถามสารทุกข์สุกดิบ

“เมืองใหญ่มีแต่ความกดดัน ถึงแม้ว่าที่นี่จะเล็กกว่า แต่ก็รู้สึกสบายใจที่จะอยู่มากกว่า”

“ก็จริงครับ” ผู้ไกล่เกลี่ยยิ้มและกล่าวทันทีว่า “ผมเกือบลืม ผู้ชายที่คุณสร้างบาดแผลในใจให้เขา เขาขอให้ผมถามคุณเกี่ยวกับคุณห่าว เขาบอกว่าถ้าคุณกลัวที่จะถูกเปิดโปง คุณควรจ่ายเงินตามที่เขาเรียกมาหรือไม่อย่างนั้นเขาจะประกาศให้โลกรับรู้”

ใบหน้าของโหยว เหลยพลันเป็นซีดเผือก แม้ว่าเขาพยายามจะข่มความกลัวไว้ในใจอย่างหนัก “คุณห่าว... ผมไม่รู้ว่าเขาจะเปิดโปงอะไร แต่ผมเป็นพยานในคดีที่เหยื่อมีนามสกุลว่าห่าว เธอเป็นคนที่มีชื่อเสียงทางสังคมในเมืองเฉินที่เสียชีวิตอย่างน่าสลด เพราะฉะนั้นคุณไม่ควรเมาและขับรถ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้นที่เมาและขับรถ คุณห่าวก็คงจะไม่ถูกฆ่าตายในอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น”

ราวกับว่าเขาไม่เต็มใจที่จะจดจำเหตุการณ์ครั้งนั้น โหยว เหลยส่ายหัว จากนั้นเขาก็ดูกำลังงงงวย “ทำไมผู้ชายที่ต่อกรกับผมอยู่ ถึงพูดถึงคุณห่าวขึ้นมาล่ะ?”

“ผมก็ไม่รู้ บางทีตอนคุณออกไป คุณอาจจะถามเขาได้?” ผู้ไกล่เกลี่ยวกล่าวถาม

พวกเขาคุยกันมาสักพักใหญ่ แต่เขากลับไม่พบอะไรที่เป็นประโยชน์จากโหยว เหลย