“กินข้าวกันเถอะ” อี้ จิ่นหลีกล่าว
พวกเขาทั้งสี่คนเริ่มลงมือรับประทานอาหารกลางวัน อี้ จิ่นหลีเสนอตัวที่จะช่วยหลิง อี้หรานปอกกุ้งเมื่อพวกเขากินอาหารจานนี้ หลิง อี้หรานรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะพวกเขาอยู่ต่อหน้าเพื่อนสนิทของเธอและไป๋ ทิงซิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชิน เหลียนอีที่ถึงกับขยิบตาให้เธอ ทำให้หลิง อี้หรานพูดไม่ออก
อี้ จิ่นหลีดูสง่างามมากในขณะที่ปอกเปลือกกุ้งให้เธอ โดยที่เขาดูเหมือนจะไม่สนใจความคิดเห็นของคนอื่น
หลังจากทานอาหารเสร็จ อี้ จิ่นหลีก็เตือนหลิง อี้หรานว่า “อย่าลืมกินยา หลังอาหารกลางวันยี่สิบนาทีนะ”
“โอเค” หลิง อี้หรานตอบ
“เธอไม่สบายเหรอ?” ชิน เหลียนอีตกใจและถามด้วยความกังวลทันที
“เปล่า มันเป็นยาฟื้นฟูสุขภาพร่างกายเท่านั้น สำหรับอาการปวดข้อของฉันน่ะ” หลิง อี้หรานตอบ
ชิน เหลียนอีตะลึง เธอรู้เกี่ยวกับการจำคุกของเพื่อนสนิทเป็นเวลาสามปี หลังจากที่อี้หรานได้รับการปล่อยตัวจากคุก เธอต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคไขข้อ เธอจะรู้สึกเจ็บข้อต่อเมื่ออากาศหนาวและมืดมน
เธอแนะนำให้อี้หรานไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจและรักษา แต่อี้หรานมักจะเฉไฉ
เธอรู้ว่าอี้หรานคิดว่าค่ารักษามันแพงเกินไปและมันจะหายปวดไปในไม่ช้าถ้าเธออดทน เหลียนอีพยายามจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เธอครั้งหนึ่ง แต่กลับถูกอี้หรานปฏิเสธ
ตอนนี้อี้หรานเริ่มดูแลร่างกายและสุขภาพของเธอ นั่นเป็นเพราะอี้ จิ่นหลีอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...