พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 457

เมื่อไป๋ ทิงซินเห็นแววตาของชิน เหลียนอี อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง

เมื่อรถขับกลับมาที่เมืองเฉิน พวกเขาก็มาถึงคฤหาสน์อี้ อี้ จิ่นหลีและหลิง อี้หรานลงจากรถขณะที่ไป๋ ทิงซินเปลี่ยนไปนั่งที่ของคนขับแทน

“ไว้เจอกันนะ อี้หราน” ชิน เหลียนอีกล่าวคำอำลา

“แน่นอน” หลิง อี้หรานตอบ “ขอบใจสำหรับวันนี้นะ แล้วก็กลับบ้านอย่างปลอดภัยล่ะ!” จากนั้นเธอกับอี้ จิ่นหลีก็เดินผ่านประตูเหล็กขนาดใหญ่เข้าสู่คฤหาสน์อี้

ชิน เหลียนอีจับจ้องไปที่อี้ จิ่นหลีกับหลิง อี้หรานที่ตอนนี้อยู่หลังประตูเหล็ก จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงที่ประชดประชันของไป๋ ทิงซิน “คุณยังดูไม่พออีกหรือไง?”

“ฉันก็แค่มองดู แค่นั้นเอง” ชิน เหลียนอีพึมพำ ตอนที่เธอได้พบกับอี้ จิ่นหลีที่บ้านเช่าของอี้หรานก่อนหน้านี้ แม้ว่าเธอจะไม่ได้มองว่าเขาเป็นกุ๊ย แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะเป็นผู้ปกครองแห่งเมืองเฉิน!

จากนั้นมือคู่หนึ่งก็จับใบหน้าของชิน เหลียนอี ใบหน้าของเธอหันไปเผชิญหน้ากับเขา “เมื่อวันก่อนคุณไม่ได้บอกว่าคุณชอบมองหน้าผมเหรอ? ตอนนี้คุณกำลังสนใจอี้ จิ่นหลีใช่ไหม?”

ชิน เหลียนอีแทบสำลัก เขากำลังพูดอะไร? ทำไมเขาถึงคิดว่าเธอสนใจอี้ จิ่นหลี?

เธอรู้สึกประหลาดใจที่อี้หรานคบกับอี้ จิ่นหลี

แต่เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ของเธอกับไป๋ ทิงซิน ตอนนี้เขากลายเป็น ‘เจ้าหนี้’ ของเธอ เธอไม่กล้าหักหน้าและโกรธเขาได้

ดังนั้นชิน เหลียนอีจึงยิ้มอย่างสุภาพและกล่าวว่า “อะไร? ทำไมฉันต้องสนใจอี้ จิ่นหลีด้วยล่ะ? ฉันแค่... อวยพรให้อี้หรานในใจ”

“งั้นเหรอ?” ใบหน้าของเขาขยับเข้าใกล้ใบหน้าของเธอ ราวกับพยายามดูว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่