พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 46

หลิง อี้หราน เม้มริมฝีปากของเธอ และพบว่า เซียว จื่อฉี ไร้สาระ เธอเริ่มเดินห่างจากเขา

เซียว จื่อฉี โกรธเมื่อเขารู้สึกว่า หลิง อี้หราน ไม่เพียงแต่ปฏิเสธความปรารถนาดีของเขา แต่เธอยังดูหมิ่นเขา เขากล่าวว่า "หลิง อี้หราน คุณหมายความว่าอย่างไร? ผมยอมเสี่ยงโดยเสนอตัวเพื่อช่วยคุณ!"

“แล้วใครเคยขอให้คุณเสี่ยงเหรอ?” หลิง อี้หราน ถามอย่างเรียบเฉย เธอพูดต่อว่า "ยิ่งไปกว่านั้นคุณไม่กลัวว่าคุณห่าวจะได้ยินเรื่องนี้เหรอ?"

ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงพูดว่า "คุณกำลังปิดบังอะไรจากฉันอยู่เหรอ?"

เซียว จื่อฉี แข็งทื่อ เขาปล่อยมือที่จับแขนของ หลิง อี้หราน ทันทีและหันไปมอง ห่าว อี้เหมิงที่กำลังเดินมาหาเขาจากนั้นก็พูดว่า "โอ้ ไม่มีอะไรหรอก"

เมื่อ ห่าว อี้เหมิง ได้ยินคำตอบของเซียว จื่อฉี เธอก็เดินตรงไปหาเขาเอามือโอบแขนเขาแล้วพูดว่า "จื่อฉี ทำไมคุณถึงคุยกับคนแบบนี้คุณไม่กลัวว่า อี้ จิ่นหลี จะรู้เรื่องนี้หรือ? คุณรู้ดีว่าพี่สาวของฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ อี้ จิ่นหลี เต็มใจจะแต่งงานด้วย แม้ว่าพี่สาวของฉันจะตายไปสามปีแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่นเลย..."

แม้ว่า ห่าว อี้เหมิง จะไม่ได้พูดจนจบประโยค แต่ทุกคนก็รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร

ใบหน้าของ เซียว จื่อฉี เปลี่ยนเป็นซีดเมื่อเขาจำได้ว่าโฆษณาถูกลบออกไปและ อี้ จิ่นหลี ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นของพวกเขา

ตระกูลเซียวคิดว่าเป็นเพราะ หลิง อี้หราน ที่ อี้ จิ่นหลี ปฏิเสธที่จะพบพวกเขา

"หลิง อี้หราน เธอเหมาะสมที่จะเป็นคนงานสุขาภิบาลเท่านั้น เธอคิดว่า อี้ จิ่นหลี รู้หรือไม่ว่าคุณออกจากคุกแล้ว? ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานเธอจะไม่สามารถอยู่รอดในเมืองเฉินได้อีกต่อไป" ห่าว อี้เหมิง กล่าว เปล่งเสียงราวกับว่าเธอเป็นราชินี หลังจากพูดอย่างนั้นเธอก็เดินจากไปกับ เซียว จื่อฉี โดยควงเเขนของเขา

หลิง อี้หราน ดูสงบ เธอหยิบเครื่องมือของเธอและมุ่งหน้าไปยังส่วนหนึ่งของทางหลวงโดยขี่จักรยานของศูนย์บริการสุขาภิบาล

หลิง อี้หราน ได้ฝังความรู้สึกที่เธอมีต่อ เซียว จื่อฉี ไว้แล้ว เมื่อเธอเห็นเขาอีกครั้งเขาก็เหมือนคนแปลกหน้าสำหรับเธอ

เธอไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไปเมื่อเห็น เซียว จื่อฉี และ ห่าว อี้เหมิง ทำตัวแนบชิดกัน