พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 467

ห่าว ฉี่หลงและหลิว จื่อเฉวียไม่ได้ทำตัวเหนือกว่าเหมือนที่ได้ทำกับหลิง อี้หรานก่อนหน้านี้แม้แต่น้อย ถึงพวกเขาจะมองว่าหลิง อี้หรานเป็นมดตัวน้อยที่สามารถบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย แต่ในตอนนี้พวกเขาก็คือมดเช่นกัน!

ในฐานะนักแสดง ห่าว อี้เหมิงสามารถปกปิดท่าทีแสดงออกของเธอได้มากที่สุด ด้วยท่าทางที่รู้สึกผิดเธอก็กล่าวขึ้นว่า “พี่อี้ วันนี้พ่อแม่ของฉันเจอคุณหลิงที่ห้าง ด้วยความฉุนเฉียวที่ไม่ทันตั้งตัว พวกเขาเลยได้ทำรุนแรงต่อคุณหลิง เรามาที่นี่เพราะต้องการจะขอโทษคุณหลิงต่อหน้าและขอให้เธอยกโทษให้ค่ะ”

เป็นเรื่องยากสำหรับห่าว อี้เหมิงที่จะต้องเรียกอี้หรานว่า ‘คุณหลิง’

ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่เธออยากจะมองเห็น สำหรับเธอ อี้หรานคือคนที่ไร้ค่ามาโดยตลอด แต่ตอนนี้เธอกลับต้องพูดกับคนที่เธอคิดว่าไร้ค่าด้วยความเคารพ เธอพยายามข่มศักดิ์ศรีเอาไว้ในใจ

“อย่างนั้นเหรอ? ความฉุนเฉียวไม่ทันตั้งตัว? บอกฉันทีว่าเธอทำอะไรให้พวกคุณโกรธ?” อี้ จิ่นหลีถามอย่างใจเย็น ดวงตาสีดำเข้มทำให้พวกเขายากที่จะเดาว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร

‘เจ้าอารมณ์’ นี่คือคำที่ผู้คนกล่าวถึงผู้ปกครองแห่งเมืองเฉิน มีเพียงไม่กี่คนในเมืองเฉินที่สามารถเดาได้ว่าอี้ จิ่นหลี กำลังคิดอะไรอยู่

“เธอ… เธอคือฆาตกรที่ฆ่าเหมยยวี่ จิ่นหลี! นั่นยังไม่พอที่จะทำให้เราโกรธอีกเหรอ?” ทันใดนั้นหลิว จื่อเฉวียก็ตะโกนดังขึ้น เสียงของเธอเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “เธอคือคนที่ฆ่าเหมยยวี่! คุณ…จะคบกับเธอได้ยังไง? เหมยยวี่คงจะอยู่อย่างไม่สงบสุขถ้าคุณทำแบบนี้!”

เมื่อประโยคครึ่งหลังออกมาจากปากของหลิว จื่อเฉวีย ใบหน้าของห่าว ฉี่หลงกับห่าว อี้เหมิงก็ซีดเผือกทันที พวกเขาพยายามที่จะหยุดหลิว จื่อเฉวียไว้ แต่มันก็สายเกินไป

ทันทีที่พวกเขาเห็นใบหน้าของอี้ จิ่นหลีเคร่งขรึมขึ้น หัวใจของพวกเขาก็แทบจะหยุดเต้นทันที พวกเขาเพิ่งตระหนักได้ว่าพวกเขาทำผิดพลาดไป

โดยเฉพาะห่าว ฉี่หลงซึ่งเปรียบเหมือนจิ้งจอกเฒ่าที่ทำธุรกิจ เขาสามารถอ่านคนออก

ผู้ชายอย่างอี้ จิ่นหลีมีอิสระที่จะสนใจผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่เขาต้องการ เขายังไม่ได้แต่งงานกับเหมยยวี่ในตอนนั้น และถึงแม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกัน แต่ตระกูลห่าวก็ยังไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับผู้หญิงที่เขาสนใจอยู่ดี