พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 507

“ทั้งหมดต้องขอบคุณอดีตแฟนสาวของคุณ” ห่าว อี้เหมิงกล่าวอย่างประชดประชัน

“หลิง อี้หราน?” เซียว จื่อฉีตกตะลึง เขานึกถึงช่วงเวลาที่ตระกูลเซียวเกือบจะโชคไม่ดีเพราะหลิง อี้หราน แถมขาของน้องสาวเขาก็พิการเพราะหลิง อี้หราน ตามที่แพทย์บอก มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะฟื้นตัวถ้าเธอไม่ทำการผ่าตัด

การผ่าตัดมีความเสี่ยง ถ้าเกิดความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจทำให้เธอพิการไปตลอดชีวิต

ส่งผลให้บุคลิกภาพของจื่ออี้เปลี่ยนไปมาก เธอหวั่นไหวง่ายไม่เหมือนเมื่อก่อน เธอเคยเป็นคนเย่อหยิ่งแต่ก็ร่าเริง ตอนนี้จื่ออี้ใช้เวลาอยู่ในห้องของเธอทั้งวันและไม่ค่อยพบปะกับเพื่อนเก่าของเธอซึ่งทำให้เซียว จื่อฉีกังวลเล็กน้อย

“เธอคือคนเดียวที่ อี้ จิ่นหลีหนุนหลังให้ แล้วใครจะแตะต้องเธอได้ล่ะ?” น้ำเสียงของห่าว อี้เหมิงร้อนรน

อี้หรานเป็นผู้หญิงที่เธอคิดจะเหยียบย่ำไปตลอดและจะไม่มีวันได้เจอเธออีก แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขากลับอยู่คนละโลกกัน

เธอไม่ได้คาดหวังว่าอี้หรานจะปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าเธอในลักษณะที่ทำให้เธอกลัวที่จะทำอะไรกับหลิง อี้หราน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียว จื่อฉีก็ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง “ตระกูลของคุณทำอะไรให้กับหลิง อี้หรานหรือเปล่า?”

ห่าว อี้เหมิงเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกผิดเล็กน้อย “เป็นความผิดของฉันเองที่ไม่เตือนพ่อแม่ ทันทีที่พวกเขาเห็นหลิง อี้หราน พวกเขาก็นึกถึงพี่สาวของฉัน พวกเขาจะไม่ทำอะไรกับหลิง อี้หรานได้ยังไงล่ะ?”

“บอกพ่อแม่ของคุณให้ปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะ หลิง อี้หราน อยู่ในคุกมาสามปี อนาคตของเธอก็พังทลายลงแล้ว การหมกมุ่นอยู่กับมันจะทำให้ชีวิตของพวกเขายากขึ้น” เซียว จื่อฉีเตือน

ห่าว อี้เหมิงจ้องไปที่เซียว จื่อฉี ทันที “ทำไม ตอนนี้คุณรู้สึกเสียใจกับหลิง อี้หรานเหรอ? ทำไมคุณถึงไม่สงสารเธอตั้งแต่ตอนที่เธออยู่ในคุกล่ะ? เล็บของเธอที่ถูกดึงออกในขณะที่กระดูกนิ้วของเธอถูกแตกหักน่ะ!”