พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 525

“เอาล่ะ ให้ผมกอดพี่ไว้สักพักนะ เดี๋ยวคนขับก็มาแล้ว” อี้ จิ่นหลีกระซิบเบา ๆ เขามองไปที่คนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วหันไปมองกู้ ลี่เฉินที่กำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่ไม่ไกล

ดวงตาของผู้ชายสองคนสบกันอีกครั้ง

ครู่ต่อมา มีรถสีดำจอดด้านหน้าอี้ จิ่นหลี เขาจึงละสายตาออกไป หลังจากนั้นไม่นาน อี้ จิ่นหลีจึงขึ้นรถไปกับหลิง อี้หราน เนื่องจากหลิง อี้หรานหันหลังให้กับพวกเขา เธอจึงไม่ทันเห็นกู้ ลี่เฉินกับหลิง ลั่วอินที่ยืนมองอยู่

หลิง ลั่วอินเม้มริมฝีปากสีแดงสดของเธอจนรถสีดำหายลับไปจากสายตา เธอมองขึ้นมา “ลี่...”

เธอปริปากกำลังกล่าวบางอย่างแต่เสียงกลับถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอของเธอ ใบหน้าที่หล่อเหลาของชายตรงหน้าที่ปกติแล้วมีท่าทางเย็นชาและยากที่จะเข้าหา ตอนนี้กลับดูสงบนิ่งและอดกลั้น ราวกับว่าเขาพยายามที่จะยับยั้งตัวเอง มากเสียจนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูบิดเบี้ยวไปเล็กน้อย

เขาเป็นเหมือนคน... ที่กำลังพยายามระงับความหึงหวงเอาไว้!

...

เมื่อหลิง อี้หรานกลับมาถึงคฤหาสน์อี้ อี้ จิ่นหลีมองดูเธออีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บ

“พี่ควรรีบเข้านอน พรุ่งนี้พี่ต้องทำงาน” อี้ จิ่นหลีกล่าว

“อืม” หลิง อี้หรานพยักหน้าตอบรับ ร้านอาหารเล็ก ๆ จะกลับมาเปิดอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น และเธอต้องตื่นแต่เช้า “แล้วคุณล่ะ?”

“ผมมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย ผมจะเข้านอนหลังจากทำงานเสร็จ” อี้ จิ่นหลีกล่าว

เมื่อได้ยินแบบนั้น นายท่านและคุณนายหวังก็ถอนหายใจ “มันเป็นทางเดียว เอาของราคาแพงไปให้เขาด้วย"

ในภายหลังพวกเขาเพิ่งรู้กันว่าพวกเขาถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าไปในคฤหาสน์อี้ นอกจากนี้พ่อบ้านของตระกูลอี้ ยังบอกกับพวกเขาด้วยสีหน้างุนงงว่า “นายน้อยบอกว่าเขาไม่มีเวลามาพบพวกคุณหรอกครับ”

“พวกเราแค่อยากจะขอโทษ เพราะคุณหลิงได้รับความไม่ยุติธรรมเพราะความประมาทของลูกสาวของเราเอง” นายท่านหวังกล่าว เขาเป็นหัวหน้าใหญ่ของตระกูลในสายตาของคนอื่นและไม่เคยถ่อมตัวกับพ่อบ้านขนาดนี้

แต่อย่างไรก็ตาม พ่อบ้านคนนี้เป็นพ่อบ้านของตระกูลอี้

“นายน้อยบอกว่าพวกคุณควรกังวลเกี่ยวกับเรื่องของตัวเองแทนที่จะมารออยู่ที่นี่นะครับ” พ่อบ้านกล่าวขณะที่เขาหันหลังกลับเข้าไปในบ้านและปิดประตูเหล็ก