“เอาล่ะ ให้ผมกอดพี่ไว้สักพักนะ เดี๋ยวคนขับก็มาแล้ว” อี้ จิ่นหลีกระซิบเบา ๆ เขามองไปที่คนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วหันไปมองกู้ ลี่เฉินที่กำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่ไม่ไกล
ดวงตาของผู้ชายสองคนสบกันอีกครั้ง
ครู่ต่อมา มีรถสีดำจอดด้านหน้าอี้ จิ่นหลี เขาจึงละสายตาออกไป หลังจากนั้นไม่นาน อี้ จิ่นหลีจึงขึ้นรถไปกับหลิง อี้หราน เนื่องจากหลิง อี้หรานหันหลังให้กับพวกเขา เธอจึงไม่ทันเห็นกู้ ลี่เฉินกับหลิง ลั่วอินที่ยืนมองอยู่
หลิง ลั่วอินเม้มริมฝีปากสีแดงสดของเธอจนรถสีดำหายลับไปจากสายตา เธอมองขึ้นมา “ลี่...”
เธอปริปากกำลังกล่าวบางอย่างแต่เสียงกลับถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอของเธอ ใบหน้าที่หล่อเหลาของชายตรงหน้าที่ปกติแล้วมีท่าทางเย็นชาและยากที่จะเข้าหา ตอนนี้กลับดูสงบนิ่งและอดกลั้น ราวกับว่าเขาพยายามที่จะยับยั้งตัวเอง มากเสียจนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูบิดเบี้ยวไปเล็กน้อย
เขาเป็นเหมือนคน... ที่กำลังพยายามระงับความหึงหวงเอาไว้!
...
เมื่อหลิง อี้หรานกลับมาถึงคฤหาสน์อี้ อี้ จิ่นหลีมองดูเธออีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บ
“พี่ควรรีบเข้านอน พรุ่งนี้พี่ต้องทำงาน” อี้ จิ่นหลีกล่าว
“อืม” หลิง อี้หรานพยักหน้าตอบรับ ร้านอาหารเล็ก ๆ จะกลับมาเปิดอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น และเธอต้องตื่นแต่เช้า “แล้วคุณล่ะ?”
“ผมมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย ผมจะเข้านอนหลังจากทำงานเสร็จ” อี้ จิ่นหลีกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...